Brussel: De gezichtspuntenwandeling in het Zoniënwoud in Terhulpen

Het zonnetje scheen na een aantal zeer sombere wintermaanden eindelijk nog eens, dus besloten ik en mijn lief nog eens een stapje in de natuur te zetten.

Wat mij betreft, moeten we daar niet ver voor gaan. Er zijn zelfs in en rond Antwerpen best mooie plekjes te vinden om jezelf in wat groen te dompelen.

Maar mijn lief wilde 'bergjes' zodat hij het gevoel had in het buitenland te zijn en dus kreeg ik de opdracht om een wandeling uit te zoeken in het Zoniënwoud.

Ik kreeg die opdracht deze keer in mijn mandje geschoven omdat het meestal mijn lief is dat zo'n dingen uitzoekt. 

Het is niet zo dat ik het me gemakkelijk wil maken door hem dat altijd te laten doen. Het geval wil dat mijn lief nogal grondig is als hij iets uitzoekt. Hij begint daar flink op voorhand aan, steekt er veel tijd in,  waardoor er tegen dat ik klaar ben om wat opzoekwerk te doen alles al uitgestippeld is 😄 . 

Maar deze keer was het dus aan mij, dus zette ik me een dag of 2 voor onze wandeling achter de pc, tikte ik "wandeling Zoniënwoud" in, en had ik na 3 clicks een app gevonden met een heleboel wandelingen op. 

Ik koos een wandeling uit het lijstje in het arboretum in/aan het woud, mijn lief zei dat hij liever de gezichtspuntenwandeling wilde doen en dus stapten we op een zondagmiddag, rugzakje vol proviand (voorzien door mijn goed voorbereidt lief), in zijn auto en reden we richting Brussel.

Ik heb zelf geen auto, nooit gehad trouwens, en ik mis dat zelden. Maar zonder auto leef je anders dan mét. Het "territorium" waarin je leeft is kleiner.  Ik geraak bijvoorbeeld niet zo makkelijk in het Zoniënwoud. 

Beste lezer, ik moet eerlijk en met een klein beetje schaamte toegeven  dat ik tijdens de wandeling veel gezaagd heb. "Bloos bloos".

Ik vond het fijn om buiten te zijn maar de wandeling was door de vele regenval van de weken ervoor zeer modderig. Een klein beetje modder vind ik niet erg, maar er waren zoveel stukken zo erg modderig dat ik door de combinatie van mijn steeds op post zijnde rugpijn met een zeer slechte conditie door wekenlang amper te hebben bewogen vreesde door vermoeidheid onvoorzichtig te worden en uit te glijden.  

Maar dat is gelukkig niet gebeurt en we hebben de wandeling tot een goed einde gebracht.

We gebruikten de app om de route te volgen en dat was niet altijd even makkelijk. We liepen af en toe verkeerd en besloten dat het handiger zou zijn dat de wandeling ook met bordjes aangegeven zou staan. Er was bijvoorbeeld een stuk dat volgens de app een weg was maar in realiteit gewoon een open grasvlakte bleek die we moesten oversteken. 

Wél handig aan de app was dat er nauwgezet werd weergegeven hoeveel meter je al had gestapt en hoeveel je er dus nog moest doen. Op de moment dat ik wat moe werd was het heel fijn om te kunnen inschatten hoe ver het eindpunt nog was. 

De wandeling die wij uitkozen zou ons langs mooie uitzichten leiden, maar op dat vlak vonden we de wandeling wat tegenvallen. 

We passeerden een kasteel met bijbehorende hoeve waarin ene museum was ondergebracht en wat vijvers, en we zagen ook een obelisk. Maar dat vond ik toch wat te beperkt om van 'vele uitzonderlijke gezichtspunten' te spreken. 

Wat overigens niet wegneemt dat we ons via modderige wandelpaden wel doorheen een mooi stukje natuur begaven.

De wandeling bracht ons doorheen het domein van Solvay. De route leidde ons voorbij weilanden, doorheen op en neer gaande loof- en dennenbosjes en langs vijvers vol zwanen, waterkiekens en eenden.

Ik was bijzonder opgetogen over de talrijk aanwezige zeer schone majestueuze bomen. Her en der stonden 2 tot 3 enorme naaldbomen bij mekaar gegroepeerd met zeer dikke stammen. 

Ik herkende de bomen niet maar leerde terwijl ik dit artikel schreef dat het om heuse mammoetbomen gaat! (niet moeilijk dat ik er zo vanonder de indruk was zeg!).

Ik zag ook een roofvogel cirkelen maar ik kreeg hem niet beter op de foto dan dit ;). 

Veel stukken van de wandeling waren lekker rustig. Maar in de buurt van het kasteel was het wel erg druk. Niet abnormaal op 1 van de eerste zonnige zondagmiddagen na de winter natuurlijk.

Ondanks mijn gezaag over de modder en de pijn in mijn rug vond ik het een heerlijke wandeling en ik heb zin om er nog een paar uit de app uit te proberen. Indien dat er effectief van komt, lees je er ongetwijfeld hier meer over ;). 

 

Meer blogartikelen met bomen in de hoofdrol via deze tag....