In de laatste week van mijn vakantie - ze is nu voorbij, snif snif :( - ben ik nog een paar dagen met mama naar Oostende geweest. En ik kwam zoals gewoonlijk met een grote vracht foto's terug. Met al die vakantie-uitstappen heb ik nu genoeg materiaal voor nog weken blogplezier :). Met als extra voordeeltje dat ik er dan lang van kan nagenieten :). Het begint hier trouwens hoe langer hoe meer op 'Vlaanderen vakantieland' te lijken, vind je niet ? :)
Toen ik afgelopen zomer ( snif snif : hij is idd afgelopen, die heerlijke zomer ! ) een paar dagen naar Oostende treinde, bezocht ik daar het kunstmuseum MUZEE.
Er liep daar een tentoonstelling - ze loopt er nog tot 11 november trouwens - over Meneer Théodore Mesens.
Die man was me tot dan toe onbekend - ik ben dan ook geen kunstkenner - maar hij blijkt in de wereld van de surrealistische en dadaïstische kunst erg belangrijk te zijn geweest.
Hij was een soort van mecenas voor kunstenaars die groot geworden zijn in dat genre en was zelf ook kunstenaar.
Als je de drukte en de herrie van het strand en de dijk beu bent, geen zin hebt om te gaan winkelen en wat rust en (relatieve : je bent nog altijd in een stad ! ) stilte zoekt , dan kan ik je dit plekje aanraden...
Da's 1 van de activiteiten die ik deed in Oostende.
Samen met mama.
' Het parfum van Oostende ' is een wandeling door Oostende in gezelschap van de zoetgevooisde stemmen van Els Dottermans en Wim Opbrouck.
Je krijgt een Ipod mee en een routeplannetje.
Wat doet ge als ge met 2 een heel weekend op Mon Mol Martre staat ?
Heel veel tetteren !
En wat krijg je te horen als je vertelt dat je een paar dagen naar Oostende gaat ?
' ik ken daar een een heel tof kralenwinkelken en ik heb het kaartje daar zelfs van bij '.
Met deze gouden tip van Sandra in mijn portefeuille liep ik door Oostende en kwam ik inderdaad dat winkelken tegen....
Wat kan je zoal doen als je op het strand zit ?
Meeuwen fotograferen !
Die komen namelijk heel vrank net voorbij je voeten gelopen, nog net niet in je tenen pikkend...
En ze zijn zo schoon !
En de bruine lijken zo lief, zo knuffelbaar...
We slenterden over de dijk van Oostende , toen plots oranje steekvlammen in de verte onze aandacht trokken.
Wat was dat ????
Met al wat oudere ogen als de mijne en zeker met de nog oudere van mama duurt het toch wel wat langer vooraleer we ons zicht kunnen scherpstellen en dus vooraleer weontdekten wat er aan de hand was.
Helemaal niks bleek...
Het was DAT kunstwerk waarover wat flarden vanuit de kranten en het nieuws ineens terug opdoken uit de krochten van mijn geheugen...
Daar spendeerde ik vorige week de laatsten van mijn vakantiedagen.
( vanaf vandaag weer aan het werk, effe balen toch want de zomervakantie was zo heerlijk !!! )