Geklets: over mijn vakantie, de mozaïek van de zomermaanden, bezoek uit Canada en wat losse flodders en tips ...

Maar allez zeg, al zolang niet meer gekletst hier. Ik kan dat nochtans volgens sommigen in mijn omgeving heel goed. Bon, ik ga zelfs niet proberen om dat reusachtig gat sinds de laatste keer op te vullen want dat zou niet lukken.

Wat ik zoal deed in mijn vakantie

Maar ik kan misschien wel een beetje vertellen over mijn voorbije vakantie. Ik kan alvast vertellen dat ze dit jaar 6 weken duurde, dat ik veel uithuizig was en dat ik er van genoten heb!

Ik bedacht me dat voor mij het echte nieuwe jaar start na mijn jaarlijkse zomervakantie. Ik vier nieuwjaar wel altijd een beetje, maar nieuwjaar voelt veel minder aan als een echte overgang. Het einde van het werkjaar, de lange zomervakantie (maar nooit never lang genoeg. Ik doe mijn werk graag maar ik heb nog liever vakantie!) en dan de start van een nieuw werkjaar wél.  Ik neem namelijk al sinds 1996 elke zomer een vakantie van 5 tot 6 weken. Zo'n lange break doet me altijd zoveel deugd! Ik voel me overigens heel bevoorrecht dat ik de kans heb om dat te doen. 

Parijs

Dit jaar begon mijn verlof met een klein weekje Parijs. Ik had me nochtans voorgenomen niet meer te gaan na de niet zo fijne ervaring van vorig jaar toen ik wegens gezondheidsklachten (die nooit uitgeklaard werden en even mysteries verdwenen als ze kwamen) na een dag of 2 al terug naar huis kwam en zo een extreme hittegolf in Parijs vermeed. Ik keek toen eerlijk gezegd zeer op tegen die hitte en dat is de reden waarom ik eigenlijk tot een een paar maanden geleden had besloten om gewoon niet meer te gaan in hartje zomer. Maar zie. De stad trok me toch te hard en ik kreeg hoe langer hoe meer goesting om toch te gaan, en dus deed ik dat gewoon.

Ik wilde dat liefst helemaal in het begin van mijn vakantie doen omdat ik al ondervonden heb dat  anders de vakantiedagen voor mijn vertrek aanvoelen als een aanloop/wachtperiode vooraleer te vertrekken waardoor ik niet ten volle gebruik maak van die dagen.

Voor woensdag heb ik een blogartikel voorbereid met een overzichtje van wat ik er allemaal deed, en ik plan natuurlijk ook een hoop blogartikelen die uitgebreider op een aantal dingen zullen ingaan. Ik kan alvast verklappen dat het een hele fijne week werd.

Borgerhout

Terug thuis had ik net genoeg tijd om wat te bekomen, wat wasjes te draaien en mijn valiezen weer te pakken want ik ging 10 dagen op puberpoesje Eddieke passen terwijl mijn broer en zijn lief lagen te smelten in het hete zuiden. Zo kwam het dat ik 10 dagen lang kon logeren in een zeer schoon ingericht (mijn broer en zijn lief hebben daar een zeer goed oog voor)  appartement in hartje Borgerhout in het gezelschap van een vaak uithuizige (pubers hé ... ) maar gelukkig soms ook knuffelige kat . Ik was van plan er deze keer wél een ontdekkingstocht in Borgerhout van te maken maar deed dat toch minder intens dan ik me had voorgenomen. Daar kan je binnenkort ook iets over lezen... . 

Metz

Daarna trok ik een dikke week uit om eindelijk nog eens in de kralen te duiken en dat leverde genoeg nieuwe oorbellen op voor een paar maanden tutorials en geregelde afwisseling aan mijn oorlelletjes.

En dan was het weer tijd om er een weekje tussenuit te trekken met mijn lief. Eigenlijk hadden we een lang weekend gepland, maar hij besloot op de valreep om extra verlof te pakken en stelde me voor om er nog wat dagen aan te plakken zodat we een hele week weg konden. Ik ben niet zo goed in zo op het laatste moment veranderende plannen, zeker niet als het te maken heeft met reizen. Maar ik besloot eens zot te doen en gewoon "ok "te zeggen. Daardoor belandde ik halverwege augustus, in de laatste week van mijn vakantie, in de Franse stad Metz.
Dat was een wat pragmatische keuze gebaseerd op wat voorkeuren van mijn lief: hij zocht iets niet te ver (hij zou met de auto gaan) en ze moesten er een andere taal spreken. Ik opende Google Maps, stuurde wat Franse en Duitse steden door naar hem die niet te ver landinwaarts lagen en hij besloot dat Metz de meest interessante was. 

Mijn verwachtingen waren niet erg hoog omdat ik niet direct veel interessante dingen bedenk als ik aan Metz denk maar deze stad bleek uitermate gezellig, mooi en interessant! We bezochten musea, een botanische tuin, een kathedraal (mét processie) , bleken midden in een lichtfestival terecht te zijn gekomen, aten veel en veel te veel vlees, en werden geregeld wat uitgeregend. En ik ging zowaar een keertje zwemmen in het zwembad bij zonsondergang. Genieten dus.

En ook nog ... 

Bij thuiskomst bleek mijn voortuin zowat ontploft en nu staat hij vol met groen en dahlia's in bloei. Een natte zomer heeft echt ook voordelen, ik vond al die regen eigenlijk helemaal niet erg.

Ik sprak nog af met een vriendin die ik al veel te lang niet meer zag, bezocht wat tentoonstellingen, ging naar Barbie kijken,  deed soms gewoon niks, en werkte zeer veel foto's af (Na de foto's van onze reis naar Portugal zijn ook die van Malta eindelijk af. Nu nog een deel van onze 2de Luxemburgtrip, die van mijn Parijsbezoek begin deze zomer en die van Metz... En natuurlijk nog de vele negatieven van de zwartwitfoto's uit mijn kindertijd ...  ). 

En helaas ook nog ... 

Was alles plezant in mijn vakantie? Nope.

Het was niet zo fijn om geregeld uitstapjes te moeten maken naar het ziekenhuis om een zeer zeer goede vriend te bezoeken die daar terecht gekomen was door verwaarloosde en eerder niet gediagnostiseerde suikerziekte. Vooral niet fijn omdat dat voor hem zeer verstrekkende gevolgen bleek te hebben. Bij deze een tip: ga aub please naar een dokter als je denkt dat er iets niet klopt. Beter te veel dan te weinig... . Je kan er veel ellende mee voorkomen.

Hij heeft nog een lange weg te gaan vooraleer hij weer helemaal op de been is, maar het zal hem wel lukken. Ik wens het hem in ieder geval van harte toe. En ik vond het uiteraard niet erg om hem te gaan bezoeken, maar ik was liever fijne dingen met hem gaan doen.

Ik kan me soms iets te druk maken in dingen die dat niet verdienen. Zo had ik afgelopen zomer een probleem met een facebookgroep : "Antwerpen anders bekeken". Ik dacht een toffe groep te hebben gevonden waar ik foto's kon zien of plaatsen van onze stad. Maar er bleek daar een zeer ijverig lid te zijn die voortdurend portretten plaatste van mensen die ze op straat had gefotografeerd. Deze foto's waren vaak zonder toestemming gemaakt,  maar vooral ook zonder toestemming van de geportretteerde geplaatst op internet. Ik reageerde daar altijd op met de boodschap dat dat privacygewijs niet kon , wat naast wat gescheld van sommige deelnemers van de groep en ook wat instemmende reacties van anderen tot mijn verbazing ook resulteerde in een blokkage op de betrokken facebookgroep. Ik heb van de beheerders nooit een uitleg gekregen waarom ze me juist blokkeerden maar omdat mijn onrechtvaardigheidsgevoel echt overuren begon te draaien en ik daar zeer slecht gezind van werd, besloot ik de goede raad van een collega op te volgen ("Choose your battles", niet door haar verzonnen natuurlijk, maar wél ooit door haar op de juiste moment tegen me gezegd) en het helemaal los te laten.

De eerlijkheid gebied me ook te zeggen dat ik ook nog een lange lijst heb van dingen die ik uiteindelijk niet deed: een groot deel daarvan bestond uit klusjes in huis. Maar ik ga die proberen af te werken tijdens de komende weekenden. Ik heb ook veel en veel te weinig gelezen naar mijn goesting. En heb een aantal vrienden niet gezien die ik graag nog eens gezien had . Maar bon, een dag heeft maar 24 uren ... .

Mozaïek van de maand: juli en augustus

Ik blogde nog effe begin juli en een beetje tijdens mijn vakantie en heb dus nog een mozaïek in de aanbieding:

1. Boom: het Trollenbos in de Schorre

2. Antwerpen: Fred Bervoets in galerie de zwarte panter
3. Portugal: Palácio da Pena in Sintra

4. Parijs: "Basquiat x Warhol - à quatre mains" in Fondation Louis Vuitton

5. Antwerpen: Man Ray en mode in het MOMU

Bezoek uit Canada

Nog voor mijn zomervakantie genoot ik erg van bezoek uit Canada. Ik heb een soortement van (pleeg)zusjes die al lang in Canada wonen. Mijn ouders vingen ooit 2 zusjes op die toen in België woonden maar later in het land van de Maple sirop en de beren terecht kwamen en zij waren afgelopen lente effe in het land. 

De komst van de jongste hadden we verwacht, maar enkele dagen voor hun aankomst bleek ook de oudste mee te komen en zij bracht zelfs hart oudste dochter mee! Roxanne, de jongste zag ik nog wel een paar keer sinds ze in Canada ging wonen want ze is de voorbije jaren geregeld terug in België geweest. Maar de oudste, Amelia, had ik al in geen 15 jaar gezien. De laatste keer dat ik ze zag was ze op bezoek in België met haar peutertje en dat kind is ondertussen uitgegroeid tot een prachtige dame van 18 jaar. Ook zij was mee het vliegtuig opgestapt richting België.
Het was echt heel fijn om ze nog eens te zien, en eigenlijk zou ik eens al mijn moed bijeen moeten sprokkelen om bij hen op bezoek te gaan. Zij wonen in Toronto en al lijkt me dat een zeer interessante stad, ik voel me toch wat ongemakkelijk bij het idee om een hele oceaan te hebben tussen mezelf en mijn thuis. Nog een beetje moed vergaren dus vooraleer ik dat durf.

De dames in kwestie hebben trouwens een deel van mijn oorbellen collectie meegepakt en daar ben ik zeer blij mee. Ik heb uiteraard een flinke oorbellencollectie en een deel daarvan staat maar gewoon te wachten op een bestemming want ik heb er gewoon te veel om ze allemaal te kunnen dragen. Dus ik ben zeer blij dat ze nu mooi hangen te wezen aan de oren van deze 3 dames aan de andere kant van de wereld.

Tips en linkjes

+ Tijdens corona ben ik intenser beginnen luisteren naar podcasts. Oa die van de volksjury. Vanaf aflevering 1. En ik kan met groot genoegen zeggen dat ik ze eindelijk allemaal heb beluisterd gekregen. Sylke en Laura bespreken in deze podcast telkens een moord. Soms voelt het wat ongemakkelijk aan om zo'n tragische gebeurtenis als entertainment te gebruiken, maar ik vind deze podcast toch een aanrader.

+ Tussendoor luisterde ik nog naar "Viva Lanoye". Ik vind Tom Lanoye altijd een zeer aangename mens om naar te luisteren/kijken en deze podcast isbovendien bijzonder goed gemaakt. Genieten dus! 

+ En omdat ik rond ben met de volksjury, ben ik begonnen aan een andere podcast die al een tijdje loopt en waar ik zeer blij van word: Damn Honey.  Zelfs zeggen ze dat hij gaat over "over alle shit waar je als vrouw* van deze tijd mee moet dealen" en dat vat het behoorlijk goed samen. Ik moest even wennen aan het Hollands van Marie Lotte en Nydia maar ondertussen ben ik helemaal mee, fan van de sappige tongval van Marie Lotte en leer ik - soms tot mijn verbazing - elke aflevering weer een hoop bij. Ik vind deze podcast heel empowerend, activistisch, feministisch, ongegeneerd (echt zowat alles wordt er besproken), en merk dat hij een gunstig effect heeft op mijn eigen zijn, voelen en leven. Allen daarheen dus! 

+ een soortgelijk effect ondervond ik door de Netflixreeks 'Queer Eye' . Ook hier was het eerst wat wennen aan de stijl van een aantal van de 5 presentatoren en de soms wat te Amerikaanse stijl , maar ik heb de reeks ondertussen helemaal gezien en wat een fijn programma en fijne mensen zijn me dat zeg! Fan van vooral Tan en Jonatan. En wat een contrast met de vernederende make over-programma's van oa Trinny en Susannah en Gordon (Hotter Than My Daughter). Dat het respectvol en empowerend kan, en toch tof om naar te kijken, is hierbij nu wel gebleken.  

+ Mijn stapel nog te lezen boeken is schrikbarend hoog geworden en ik dacht daar wat aan te doen tijdens mijn vakantie. Niet dus ...  . Ik ben nochtans héél héél nieuwsgierig naar een paar boeken omdat ik de auteurs in kwestie een heel klein beetje ken. Zo heeft Sarah Wagemans een nieuwe dichtbundel (#nosponsor) uit en schreef Sven Naessens een boek (#nosponsor) dat hier al effe ligt te lonken om gelezen te worden. 

+ Je kan trouwens nu ook via mijn blog mijn reviews op Goodreads lezen: Het werkt wel enkel op laptop of desktop: scroll helemaal naar beneden en je ziet mijn boekenlijstje ... . 
+ Ik hou een lijstje bij van die ik in mijn gekletsartikelen wil bespreken en daar stond al een lange tijd de docu "Sinéad O'Connor - nothing compares" op. Ik was zeer enthousiast over die docu toen ik hem enkele maanden geleden zag. Ik hield altijd al van haar muziek en van wie ze was, maar deze docu zet nog eens extra in de verf waarom . Helaas is ze er ondertussen niet meer... . Heb je de docu nog niet gezien? Zoek ze dan zeker eens ergens op (ik keek via VRT Max maar daar staat ze niet meer op) !

+ Spreeuwen zijn tof! Kijk maar! (Maar laat ze toch maar gewoon hun ding doen en kopieer dit niet.)

+ Ik keek naar "The Biggest Little Farm" op Netflix en vond dat erg inspirerend. Een andere manier van landbouwen kan dus echt ... . 

Zo, en nu ben ik wat uitgekletst!

Meer geklets via deze tag ...