Haken: mijn nief kussen - 'sneeuwvlokje'

Het scheelde niet veel of ik had weer een aantal argeloze wandelaars verontrust. Na de wandeling met mijn nief vogelenkot een tijdje geleden had ik nu namelijk het plan opgevat om ook mijn nief versgehaakt kussen mee op stap te nemen naar het bos. Voor een fotoshoot. 

Ook daarvan zou menig natuurbewonderaar raar opgekeken hebben: want 'waarom loopt die madame in godsnaam in hartje zomer met een wit kussen in het bos' zouden ze zich voorzekers afgevraagd hebben.

Maar zie! Onrust vermeden in Ertbruggebos want ik was van gedacht veranderd!

In de plaats daarvan deed ik de fotoshoot ergens in een tuin. Toch zorgde ook dat voor de nodige onrust, niet in de laatste plaats bij mezelf.

Ik gebruikte een houtopslaghutje als decorstuk en elke keer als ik een stap dichterbij dat huisje deed hoorde ik ineens een zeer sterk gezoem. Na een tijdje had ik door dat ik elke keer met mijn lompe voeten op een stuk plastiek trapte dat ik niet zag liggen door de bladeren die het bedekten. Daaronder bleken nijvere bijtjes te wonen die niet zo op prijs stelden dat ik me op hun dak begaf en dat luid protesterend lieten horen.

Bon, mijn nief kussen dus. Ge kunt niet geloven hoe ongelooflijk opgelucht ik ben dat dat eindelijk af is! Geen haar op mijn hoofd zou een jaar geleden gedacht hebben dat ik daar welgeteld een heel jaar aan bezig zou zijn!

Maar het is dus echt waar: een jaar lang zat er een zakje in mijn handtas met haaknaald en garen en als ik ergens een momentje tijd en goesting vond werd er gehaakt.

Dat jaar bevestigde voor mij nog eens dat ik geen fan ben van langdurige projecten. Ik heb écht liever dingen die snel klaar zijn.

Ik wilde graag een effenkleurig grannykussen haken en besloot dat te doen met het lintjesgaren dat ik ooit op een rommelmarkt vond, waar ik al heel veel miserie mee gehad had en waar ik ook al een lampenkap mee maakte. 

En ik wilde daarvoor graag zelf een vierkantje ontwerpen. Het werd er eentje met bobbels en binnenkort hoop ik de tijd en de goesting te vinden om uitgebreid uit te leggen hoe je dat maakt.

Bon, mijn nief kussen dus.

Toen mijn vakantie begon assembleerde ik het kussen en naaide er veel knoopjes aan en toen was het eindelijk af. En ook al vind ik dat dat veel te lang duurde naar mijn goesting, ik ben er eigenlijk echt erg content mee. Het is namelijk een schoon kussen geworden al zeg ik het zelf!

Ik maakte al 2 keer eerder een grannykussen... Hier en hier kan je ze zien....