mozaïek van de maand - april 2019

1: Parijs: Ode aan de Notre Dame 2: Pachyphythum 3:  bladbegonia 4: Lente in het arboretum van Kalmthout 5: Lente in Zeeland 6: DIY Macramé with loops/macramé met lusjes 7: Macramé: inspiratie 8: diy oorbellen/earrings 'klein en fijn' 9: DIY oorbellen/earrings 'hot legs'

Parijs: Passage d'Enfer

Een paar ogen met een frisse blik zien soms schoonheid op plekken waar anderen het al niet meer zien.  

Macramé: inspiratie

Internet is toch een geweldige uitvinding: het maakt de hele wereld bereikbaar vanuit de sofa!
En dat vind ik vooral plezant op vlak van inspiratie.

Toen ik klein was had mijn moeder een abonnement op Ariadne (toen een doe-het-zelf handwerktijdschrift) en op 100 ideeën (later alleen in het Frans maar toen bestond er een versie die deels vertaald was naar het Nederlands). Die tijdschriften heb ik van voor naar achteren ontelbaar keren doorgenomen. Toen ik in 2003 verhuisde - ondertussen al lang volwassen - heb ik ze weggesmeten en ik heb daar nog altijd spijt van! Al zit veel van wat er in stond nog helder in mijn geheugen door het groot aantal keren dat ik het zag. 
Meer dan die tijdschriften en de creaties van de mensen uit de omgeving hadden we niet ter inspiratie. 

Maar internet is een schatkamer vol kennis en creaties van zowat iedereen die bereid is te delen.

En via internet raakte ik terug in de ban van macramé, want ik ontdekte het instagramaccount van  Emily Katz. 

DIY oorbellen/earrings 'klein en fijn, meer moet dat niet zijn'

Het moet niet altijd ingewikkeld en groots zijn om schoon te zijn. Vandaag klein, simpel, makkelijk en snel klaar.  / It doesn't have to be complicated and grand to be beautiful. Today small, simple, easy and ready in a tic!

In mijn huiskamerjungle: de Pachyphythum (denk ik toch) ....

Soms moet ge geduldig zijn met planten en de hoop niet te snel opgeven. 

Parijs: ode aan de Notre Dame

Misschien hebben jullie onderhand de buik al wel vol van de Notre Dame want ze is niet van het nieuws weggeweest de voorbije dagen. 

Sign for my future: voor een goede toekomst moét het anders.... en daarom teken ik niet...

De laatste tijd wordt ik regelmatig aangesproken door een lid van de familie Colruyt. Via de radio vraagt hij me voor wiens toekomst ik teken. Hij heeft het dan over de petitie 'sign for my future'. 
Meneer Colruyt tekent voor zijn kinderen en kleinkinderen blijkbaar. Ik heb geen kinderen en kleinkinderen. Maar toch vind ook ik die toekomst belangrijk. Voor alle mensen en alle ander leven die/dat na mij nog komen. Ze hoeven niet uit mij voortgekomen te zijn. 

Onze planeet is niet in goede staat en het ziet er niet naar uit dat er veel verbetering op komst is. Daar zijn we met ons allen verantwoordelijk voor. Maar sommigen toch nog net iets meer dan anderen. Zoals die CEO's die mee deze petitie hebben opgesteld bijvoorbeeld....

Ik wilde heel uitgebreid beschrijven waarom ik - zeer bezorgd zijnde over de staat van onze planeet en er zeer erg van overtuigd dat we zeer dringend zeer drastische veranderingen nodig hebben -  toch deze petitie niet teken. Maar ik ben niet de enige die bedenkingen bij dit initiatief heeft.  Daarom verwijs ik met veel plezier door naar dit en naar dit artikel, want daarin wordt - met duidelijke voorbeelden doorspekt - uit de doeken gedaan waarom ook ik minstens een groot deel van de initiatiefnemers van 'sign for my future' niet geloof.

Een paar weken geleden zat Piet Colruyt in de stoel bij Friedl' Lesage in Touché op radio 1. Tijdens die uitzending op zondagochtendmiddag zit ik meestal in de zetel met laptop op de schoot en ontbijt erbij te schrijven voor mijn blog. Met een half oor luister ik dan wat mee en deze keer hoorde ik Piet Colruyt bezig over het klimaat en hoe belangrijk hij dit vond. 
Hij vond dat de politiek moest zorgen voor een beter klimaatbeleid. Zo verwachtte hij bijvoorbeeld een betere wetgeving mbt bedrijfswagens . Colruyt heeft ook bedrijfswagens voor personeel en hij deed uit de doeken waarom zijn bedrijf niet anders kan dan dat blijven aanbieden. Hij bevestigde iets wat zeer veel mensen schijnen te vergeten als het over bedrijfswagens gaat: bedrijfswagens zijn namelijk - net zoals maaltijd- en ecochecks en andere voordelen - een manier om personeel uit te betalen zonder alle kosten die horen bij het uitbetalen van een loon in geld. (Wat ook heel veel mensen vergeten is dat die uitbetaling van verloning in allerlei voordelen ipv geld niet mee telt voor de opbouw van sociale rechten bij werkloosheid en pensioen. Op lange termijn is loon voor personeel dus veel voordeliger maar het is wél duurder voor de werkgever. )
En dus vond meneer Colruyt dat een werkgever door de hoogte van de loonkosten niet anders kon dan een deel van het loon te betalen in bedrijfswagens. En van personeelsleden verwachten dat ze dit soort van verloning weigeren vond hij nogal moeilijk. Dus moest de politiek dat oplossen.Want tenslotte -  nog een uitspraak van hem - "een bedrijf is het in de eerste plaats verplicht aan zijn aandeelhouders om rendabel te zijn". 
Zijn denkwijze doortrekkend betekent dit ook dat de rendabiliteit voor aandeelhouders voorgaat op het uitbetalen van lonen in geld ipv in bedrijfswagens én bijgevolg dus ook voorgaat op het klimaat.  (en dus ook in het uitbetalen van winst aan aandeelhouders boven het opbouwen van goede pensioenen voor het personeel) . 

Bon, de petitie dus. Ik geloof de mensen achter deze petitie niet. En ik geloof ook niet in hun goede bedoelingen. Ge zoudt kunnen redeneren: maar dat is toch niet zo belangrijk, alle beetjes helpen en dit is toch beter dan niks'? 

Maar helpen alle beetjes wel echt? Helpt het écht de staat van de planeet vooruit om door middel van het tekenen van een petitie de groep die de petitie opstelde slagkrachtiger te maken rond dit thema zodat ze mee op tafel kunnen kloppen daar waar het beleid wordt gemaakt? Dus daar waar bepaald wordt op welke manier dat beleid er gaat uit zien en ook niet gaat uitzien en wie er vervolgens op welke wijze de inspanningen moeten leveren om echt iets aan dat klimaat te veranderen? Die groep die in daden - en soms ook in woorden zoals meneer Colruyt bij Touché - zegt dat ze het aan de aandeelhouders verplicht zijn om het maken van winst voorop te stellen op alles? Willen we écht deze mensen nog groter en machtiger maken (want ik maak me geen illusies: zij zitten al mee aan tafel als de wetten worden geschreven) door ze massaal te versterken door deze petitie te tekenen? 

Ik denk dus niet dat alle beetjes helpen. Ik denk dat sommige beetjes net omgekeerd werken en het tekenen van een petitie van een groep die in gedrag heeft bewezen dat ze het niet goed menen met het klimaat verkleint de kans op een écht goed klimaatbeleid. Want ik denk dat die petitie enkel dient om aan "damagecontrol" te doen voor hun eigen belangen nu de roep om een goed klimaatbeleid zo sterk  en massaal is dat  ze niet meer genegeerd kan worden. Ik denk dat deze petitie geen 'greenwashing' is maar nog veel erger: een poging om écht ingrijpende klimaatmaatregelen te beperken ten gunste van de winsten 'voor de aandeelhouders'. 

Dat neemt niet weg dat er wellicht goedmenende mensen meewerken aan dit initiatief. Maar zij zien volgens mij niet wat er echt gaande is.

De CEO's  achter de petitie 'sign for my future ' zie ik in hun dagelijkse beleid bijzonder weinig doen voor het klimaat. En ik heb ze ook niet mee zie oproepen voor de wereldwijde klimaatstaking van enkele weken geleden. Ik zal ze pas geloven als ik in mijn plaatselijke supermarkt ( en dat is in mijn geval niet Colruyt maar Delhaize) écht een andere aanpak zie: zoals het bannen van alle produkten die onnodig verpakt zijn in plastiek (en ja, ik weet dat het plastiekprobleem een ander probleem is dan het klimaatprobleem maar toch niet echt helemaal eigenlijk), het anders omgaan met import/export van produkten, het stoppen van het voeren van allerlei spaaracties met plastieken rommel, het aanbieden van eerlijke produkten op vlak van klimaat maar ook op vlak van mensenrechten en rechten van arbeiders, ... . Als supermarkten zouden stoppen met het verkopen van produkten met een zware impact op de planeet zal het rap gedaan zijn met de produktie ervan.... . Maar ja, dat gaat ten koste van de winsten voor de aandeelhouders ... .

Ik steun de klimaatzaak. Daarom probeer ik in het dagelijkse leven zo planeetvriendelijk mogelijk te leven. Daarom stapte ik mee met de klimaatmars en zal ik dat in de toekomst wellicht nog doen. En ook daarom teken ik deze petitie juist niet....