Parijs: veel spektakel in l’Église Saint-Sulpice

Toen ik in juni en juli mijn geplande Parijstripjes moest annuleren wegens gezondheidsklachten (ze zijn gelukkig weer helemaal verdwenen), baalde ik wel een beetje dat ik de naar mijn verwachting geweldige geluids- en lichtshow in de Saint Eustatiuskerk zou missen. Deze kerk aan Les Halles is namelijk mijn lievelingskerk in Parijs en ik vermoedde dat een klank- en lichtshow daar behoorlijk impressionant zou zijn.

Toen ik 1 van de tripjes inhaalde in oktober, zocht ik op of dat klank- en lichtspel misschien nog steeds liep. Maar ik vond het niet terug, het was dus echt afgelopen concludeerde ik. 

Maar toen kreeg ik van een instagramcontact die me vaak goeie tips stuurt dit doorgestuurd tijdens mijn verblijf in Parijs in oktober. En daarvan begon mijn hart te jubelen. Ik had het namelijk maar "halfzijngat" gelezen en had besloten dat het dus toch nog doorging. Ik liet er geen gras over groeien en boekte een ticket, de eerste keer dat ik naar een voorstelling zou gaan in Parijs.

Gelukkig klets ik nogal veel op instagram over mijn Parijswederwaardigheden en zo komt het dat ik nog net op tijd de vraag kreeg: "zeg, maar dat is toch in een andere kerk?". Want anders had ik dus - ongetwijfeld helemaal in de war - voor de Saint Eustachekerk gestaan waar dan niks te zien zou zijn... . 

Maar voor dat scenario werd ik dus nog net op tijd behoed en  ik trok op een regenachtige avond in oktober naar de Saint-Sulpice, een kerk waar ik nog nooit eerder was geweest.

Het was even aanschuiven vooraleer we binnen konden maar gelukkig duurde dat niet lag want wachten in de regen is nu niet direct mijn meest favoriete activiteit.

De tickets varieerden in prijs naargelang de blok waar je wilde zitten en ik had geen zin om de duurste te kopen want die vond ik toch wel erg prijzig. Dus pikte ik - ik meen me te herinneren voor iets van om en nabij de 20 euro - een plekje uit achteraan in de kerk. Ik had het vermoeden dat ik dan een mooi overzicht zou hebben van wat er allemaal gebeurde en alleen de wand achter me niet zou kunnen zien.

De kerk zat stampvol. En was spectaculair verlicht met roze en blauwe lichtstralen. Ik hoopte op een herhaling van wat ik in Metz had gezien op de buitenkant van de kathedraal aldaar tijdens het lichtfestival in de zomer van 2023. Muziek gecombineerd met spectaculaire projecties op de gevel van de kathedraal. 

En toen begon het spektakel.....

Ik bleek in een theatervoorstelling terecht te zijn gekomen. En dat had ik niet echt verwacht. Vooraan aan het altaar stonden acteurs het beste van zichzelf te geven, maar daar kon ik bijzonder weinig van zien. Af en toe kuierde een dame op stelten door het middenpad of besteeg iemand de preekstoel, maar meer dat dat kreeg ik niet mee van wat die acteurs allemaal deden.

Ik verstond er ook niks van. Ik kan wel een beetje frans maar niet echt heel goed en de klank was zodanig slecht dat ik enkel begreep dat er een kardinaal in mee deed en ik hoorde iemand roepen dat ze niks had gedaan. Voor de rest was het me een compleet raadsel waar ze het over hadden.

Ik had gehoopt op muzikale begeleiding maar ook die was bijzonder minimaal. Eventjes werd er een liedje gezongen, maar dat was het.

Ik besloot me dan maar te concentreren op de indrukwekkende licht- en beeldprojecties op de muren en het plafond en die waren gelukkig wél tof om te zien. 

En zo zat ik dus een uur of 2 in de kerk naar plafond en muren te staren - mijn nek werd er wat opstandig van, maar ik hield vol - af en toe een fotootje nemend van de projecties.

Het werd dus niet helemaal waar ik op gehoopt had. Achteraf las ik een aantal reviews van Fransen die ook niet zo enthousiast waren over de voorstelling. Ik dacht dat het vooral mijn gebrekkige kennis van het Frans was die voorkwam dat ik echt kon genieten van de voorstelling maar ook Franstalige mensen hadden blijkbaar een probleem om te volgen omdat de klank te slecht was om goed te verstaan wat er werd gezegd. Ook las ik hier en daar mensen die het betreurden dat er geen gebruik werd gemaakt van het orgel dat in de kerk aanwezig is. Ik was blijkbaar niet de enige die meer muziek had verwacht.

Toch heb ik geen spijt dat ik er naartoe ben gegaan. Ik heb namelijk wél genoten van het kijken naar het lichtspel en van daar in die kerk te zitten samen met vele andere mensen midden in Parijs, op mijn eerste voorstelling ooit in die stad. Maar eerlijk is eerlijk: ondanks het feit dat ik een aangename avond had, was deze voorstelling op de plek waar ik zat zijn geld niet waard. 

Ik maakte overigens na de voorstelling nog effe van de gelegenheid gebruik om door de kerk te wandelen. Veel tijd was daar niet voor want de volgende groep toeschouwers stonden al ongeduldig aan te schuiven, maar eventjes is beter dan helemaal niet hé ;) . 

Meer blogartikelen over Parijs op deze pagina ... .