Sevilla: Casa Pilatos

De eerste bezienswaardigheid die mijn lief en ik bezochten in Sevilla afgelopen lente, was Casa Pilatos. Dat stadspaleis lag niet zo ver van ons hotel, we konden er gewoon naartoe wandelen.

Casa Pilatos is maar deels toegankelijk voor het publiek want het is nog steeds in gebruik. Er werd nog tot voor kort in gewoond, maar nu wordt het alleen nog gebruikt als buitenverblijf. 

Op de gelijkvloers heb je toegang op een paar zeer mooie binnentuinen. Gebouwen met mooie tuinen hebben toch altijd een streepje voor bij mij. Hebben jullie dat ook? 

Ik zag mooie standbeelden, indrukwekkend tegel- en stucwerk, fresco's en strak onderhouden planten. Er was ook een rustig kabbelend waterbassin omrandt door terracotta potten vol geraniums en genoeg zitbanken om op tijd en stond mijn derriere effe te laten zakken om van dat moois te genieten. 

Had je graag wat informatie over wat er allemaal te zien was, dan kon je gebruik maken van een gratis audiogids. Maar voor de voor publiek toegankelijke vertrekken op de bovenverdieping had je een levende gids nodig die je ook binnen en weer buiten liet. 

De vertrekken waren allemaal zeer rijk uitgedost en daarbij vielen me de vele uit het oude Vlaanderen afkomstige werken op. Ik zag schilderijen van oa Paul de Vos en wandtapijten die in onze contreien werden vervaardigd.

Hier en daar stonden mysterieuze koperen voorwerpen die, zo vertelde onze gids, dienden als verwarming. In de onderste schaal werden een speciaal soort kolen gelegd en die gaven naast wat warmte ook een lekkere geur af. 

Nog bijzonder vond ik een schilderij waarop je een figuur met baard en snor de borst zag geven aan een baby. Het gaat om een portret van Magdalena Ventura en haar man, geschilderd door Jusepe de Ribera in 1631.  Zij vertoonde op een bepaalde moment plots fysieke kenmerken van een man. Volgens google hangt dat schilderij in het  Museo Nacional del Prado in Madrid maar ik zag het toch echt in Casa Pilatos hangen. Misschien is het een kopie?

Ook te zien waren een aantal uitgestalde foto's van mensen die er wel eens verbleven en daartussen ontwaarde ik zowaar ook een foto van wijlen Koningin Fabiola. Zij bleek volgens de gids graag te vertoeven in dit paleis. Ik ben helemaal geen fan van het koningshuis en al helemaal niet van de zeer devote Fabiola maar toch voelde ik .. ja ... iets dat ik niet zo goed kan omschrijven eigenlijk ...  een soort van verbond of zo, landgenoten zijnde  ... toen ik die foto zag staan. Raar hé.
( Ge moogt me daar voor uitlachen, dat doe ik zelf namelijk ook ;) . ° 

We bezochten het paleis op het einde van de namiddag, nadat we ons al een tijdje in het rumoerige gewoel van de stad hadden begeven. En de rust van dit paleis met zijn binnentuinen en luisterrijk ingerichte woonruimten deden me goed. 

Het bezoek aan dit paleis was het eerste van nog meer indrukwekkende gebouwen die we tijdens onze vakantie zouden bezoeken. 

Wil je er ook eens naartoe? Op deze website vind je alle info.
Wij bezochten het museum op 16  maart 2024.

Meer blogartikelen met Sevilla in de hoofdrol via deze tag of op deze pagina ...