Van Oostende naar de Panne en weer terug: een stukje Beaufort

Eigenlijk wilde ik tijdens mijn zomervakantie al een dagje op stap met vriend Nick, maar mijn vakantiedagen tikten weg en het kwam er maar niet van om af te spreken. Da's echt gek hoe snel dat dat gaat. 

Maar ik slaagde er op de valreep toch nog in om hem tijdens de vakantie nog te bellen en af te spreken om samen een dagje naar zee te gaan.  Dus 'in a way' lukte mijn voornemen alsnog toch.

We vonden al snel een bestemming: plan was om een deel van de werken van Beaufort 2024 te gaan bekijken. Beaufort is een kunstenfestival waarbij er langsheen de Belgische kustlijn kunstwerken worden uitgestald. Ik heb wel eens eerder 1 van die werken gezien, maar dat was dan omdat ik het per ongeluk tegenkwam. Want eigenlijk is dit kunstenfestival tot nog toe compleet aan me voorbij gegaan.

Tijd dus om daar verandering in te brengen.

We vonden het een beter idee om dat te doen in september, als alle kindertjes weer op de schoolbanken zitten en de rust wat is weergekeerd op en rond het strand.

Helaas voorspelde het weer niet veel goeds. Maar ons uitje ging toch door, we zouden dan wel zien hoe erg het in het water zou vallen.

inslagen van regendruppeltjes op het strand ;)

Vroeger nam ik geregeld - zowel professioneel als privé - de trein doorheen het land. Maar op werkvlak is dat niet meer nodig, we zijn in tegenstelling tot vroeger blijkbaar helemaal teruggeplooid op onze stad (en dat vind ik niet persé een goede evolutie. ). En ook privé neem ik minder vaak de trein.  Ik schrok dan ook dat een ticket over en weer naar Oostende vanuit Antwerpen tegenwoordig al bijna 50 euro kost. Wat een prijzen zeg. Zeker in de wetenschap dat je er niet altijd de service voor krijgt die zou moeten. Want ook deze keer liep het bij beide treinritten weer mis. Maar daar ga ik het vandaag maar niet over hebben.... Tip: Ik kon gelukkig aan een voordeliger tarief naar zee treinen want ik had nog geen enkel van mijn kortingscodes van de museumpas gebruikt. Daarmee kan je aan de helft van de prijs heen en terug reizen en dat is bij verdere bestemmingen toch een mooie besparing. 

Voor het eerst in maanden had ik een jas aangetrokken en dat bleek niet overbodig. Bij aankomst regende het flink maar het was al lunchtijd dus besloten we eerst ergens te gaan eten. Ik herinnerde me nog de superlekkere garnaalkroketten van restaurant Poseidon en die bleken nog altijd zeer goed. En ik kan nu zeggen dat ook hun slibtongetjes ons bijzonder bevielen. Het interieur werd sinds vorige keer wat opgefrist en dat vond ik een beetje spijtig, maar het eten maakte alles goed. Dit adresje staat vanaf nu op mijn favorietenlijstje.

 

Na het eten was het wat opgeklaard en we besloten de kusttram richting De Panne te pakken en van daaruit in stukjes terug te rijden naar Oostende, onderweg telkens stoppend om de verschillende werken te bezichtigen. 

We hadden bij de toeristische dienst in Oostende een boekje aangeschaft met alle info over de werken, dus we dachten die makkelijk te vinden. En het eerste werk was inderdaad snel gevonden. Het stond dan ook vlakbij de tramhalte, je liep er bijna op als je uitstapte.

Maar voor de volgende werken was het harder puzzelen. Om een voor ons onverklaarbare reden was dat boekje -  met plan - helemaal niet praktisch. De werken kregen elk een nummer maar stonden op het plannetje van de kustlijn niet in de juiste volgorde. Om te kunnen zien waar het werk juist te vinden was en waar we moesten afstappen moesten we telkens op 3 verschillende plekken gaan kijken in de brochure. 

En tussendoor werden we bovendien ook nog een keer getrakteerd op een fikse stortbui waarvoor we gingen schuilen in een café-restaurant van een hotel aan een tramhalte in Koksijde. 

Vervolgens vergaten we op weg naar een volgend beeld te bellen in de tram waardoor die onze halte voorbij reed...

Ons dagje aan zee bleek vooral een dagje in de kusttram en in de plaatselijke horeca te worden. Maar dat kon de pret niet drukken. Ondanks het weer en het gesukkel om de werken te vinden vonden we het allebei heel plezant.

En dat was de bedoeling, dus plan geslaagd ;) .

Mijn dag kon helemaal niet meer stuk toen we bij 1 van de werken die op het strand stond even tot aan de waterlijn wandelden en ik zo kon genieten van de wind in mijn haren, de zilte zeelucht in mijn neusgaten, het dansen van de golven en het zakken van de zon voor mijn ogen en het rustgevende geruis van het water in mijn oren. Ik schrijf dit blogartikel enkele dagen later maar ik heb sinds dan nog enkele keren bewust teruggedacht aan die moment daar aan de waterlijn, want dat zijn zo van die momentjes waar ik heel gelukkig van word en die ik graag even terug oproep. (doen jullie dat ook eigenlijk?)

We sloten de dag af met een lekkere bouillabaisse vlakbij het  station ( in bistro Denis, echt heel lekker!) En na wat miserie met een trein die maar niet vertrok en waarover niks gecommuniceerd werd - nee, ik ga er deze keer niet over uitweiden - lag ik om middernacht terug in mijn zetel te bekomen van de heerlijke dag.

Ik heb er zo van genoten dat ik me voorneem om wat vaker naar zee te treinen. Want dat is toch echt zeer plezant. En dit uitstapje gaf me daar ineens een goede insteek voor: Ik zag namelijk in de brochure dat je ook per badplaats een wandeling kan doen om de daar geplaatste werken - ook van vorige jaren - te bezichtigen. Lijkt me een aanzet tot plan! 

Het strand lag vol kwallen, zie je ze?

Wil je er ook eens naartoe? Je vind de info over Beaufort op deze website ... . 

We bezochten Beaufort op 13 september 2024. 

Meer uitstapjes naar Oostende op deze pagina ... .