Parijs: Arte Povera in de Bourse de Commerce

De Bourse de Commerce is een vrij nieuw museum, het bestaat pas sinds 2021. Maar het gebouw zelf is wel al oud, het was ooit een graanmarkt.

Sinds 2021 vinden werken uit de privécollectie van de schatrijke François Pinault er een tentoonstellingsruimte. Ik was in juni al van plan om er eens een kijkje te gaan nemen, maar toen ging mijn tripje niet door. 

Ondertussen enkele maanden later was de toenmalige tentoonstelling al vervangen door een andere, dus ben ik daar maar naar gaan kijken.

Ik bleek een geschikte dag uitgekozen te hebben om een museumbezoek te plannen want het beloofde een regenachtige dag te worden. En dat was juist voorspeld want toen ik weer buiten kwam viel de regen in bakken naar beneden en later ontdekte ik op sociale media dat er zelfs iemand was overleden in Parijs omdat hij onder een boom die te zwaar was geworden door al die nattigheid en was omgevallen terecht was gekomen. Ik zag zelfs beelden van mensen die tot ver boven hun enkels door straten vol water waadden. Maar eerlijk is eerlijk: buiten een natte jas en natte schoenen heb ik zelf geen hinder ondervonden van dat noodweer.

detail uit 'tutto' van Alighiero Boetti

Op het programma stond deze keer een tentoonstelling rond de Italiaanse kunststroming 'Arte Povera'.

Nog nooit van gehoord dus ik had geen idee wat me te wachten stond. Maar ik liep vol verwachting doorheen de verschillende ruimten.

Het gebouw is op zichzelf al de moeite om te bezoeken. Het oude gebouw heeft een grote ronde centrale zaal met een grote glazen koepel. Rondom die ronde zaal liggen over verschillende verdiepingen verdeeld gaanderijen met nog meer kamers. En dat stond allemaal vol kunst.

Ik had me niet verdiept in het concept van deze tentoonstelling en had ook niet veel zin om de borden te lezen en al helemaal niet om een audiogids te gebruiken. Misschien had ik dat beter wel gedaan want ik moet eerlijk toegeven dat de tentoongestelde werken me nauwelijks beroerden. Misschien was ik meer onder de indruk geweest als ik beter had begrepen waar het eigenlijk om ging. 

Ik merkte wel aan de werken dat het een stroming is waarbinnen men gebruik maakt van zeer goedkope materialen. Dat past natuurlijk bij de term ' arte povera': ik zag spiegels, oude kleren, balen stro, koffie, zand, aardappelen en salade, plastieken en jute zakken ... . 

Guiseppe Penone

Het meest onder de indruk was ik van een werk dat volledig was gemaakt met blauwe bic. Dat moet nogal een werkje geweest zijn want ik toon er hier maar een detail van , maar in realiteit was het zeer groot. 

Een deel van de werken zouden ook iets moeten 'doen' om volledig te zijn: bewegen, branden, roken,  druppelen ... . Dat soort van dingen. Maar toen ik er was gebeurde dat niet. Wellicht wordt dat enkel op bepaalde tijden gedaan en was ik er op de verkeerde moment?

Mijn museumbezoek werd ook negatief beïnvloed doordat ik mijn volgepropte rugzak (mijn jas zat er oa in) vooraan moest dragen op op mijn rug. En dat was zeer onaangenaam. Ik was bij het binnenkomen direct op zoek gegaan naar de vestiaire om mijn spullen te kunnen achterlaten omdat dat toch wel aangenamer is als je rondloopt in een museum. Maar de vestiaire  - die bestond uit lockers - was helemaal volzet dus zat er niks anders op dan mijn spullen mee te sleuren. 

Naast de werken voor de tijdelijke tentoonstelling zag ik ook nog wat werken uit de vaste collectie. Zoals een door de muur kronkelende lantaarnpaal en een schattig muisje dat piepklein ergens in een gang uit een muur kwam piepen en een hele uitleg deed. Dat vond ik dan weer wel toffe werkjes.

Omdat het zo hard regende,  wilde ik eventjes het einde van de regenbui afwachten en mijn voeten wat rust gunnen in het café van het museum. Maar dat was in beslag genomen door een evenement en niet toegankelijk voor het museumpubliek. Dus wierp ik me toch maar door de regen naar een café aan de overkant waar ik gelukkig wel een warm en droog plekje vond. 

Ik had best een fijne middag in dit museum. En ik wil zeker nog wel eens gaan kijken naar een tentoonstelling op deze plek als ik nog eens in Parijs ben. Maar ik heb al beter tentoonstellingen gezien. Maar ik ken ook mensen die gaan kijken zijn en laaiend enthousiast waren. 

In het geval je zelf eens wil gaan bekijken; dat kan nog tot 20 januari en je vindt er alle info over op deze website.

Ik bezocht de tentoonstelling op 17 oktober 2024. 

Meer blogartikelen over Parijs op deze pagina.
Meer blogartikelen over kunst via deze tag.