maandag 7 februari 2022

De vogel die tegen het raam vloog ...

De vogel die tegen het raam vloog ...

Enkele dagen geleden viel mijn oog op een mij onbekende vogelvoederhuisjesgast. Ik ontwaarde een wat gedrongen stevig vogeltje op zijn gemak lekkers pikken op de rand van het schommelend huisje. 
Toen het opvloog werd een mooie geelgroene onderkant zichtbaar.
Wat opzoekwerk leerde me dat dit de eerste groenling was die ik ooit zag. Toch voor zover ik weet. En al zeker de eerste die in mijn tuintje verscheen.
De vogel die tegen het raam vloog ...

Een dag later zat ik met een collega te bellen aan mijn geïmproviseerd thuiswerkbureautje voor het raam toen ik ineens in een flits een 'pok' hoorde en zag tegen het raam. Dat werd gevolgd door iets dat loodrecht naar beneden viel.
Toen ik buiten ging kijken vond ik mijn nieuwe gast helaas morsdood op de grond. Gelukkig voor het diertje ging het zo snel dat het er niks van gemerkt heeft. Maar ik had het mooie diertje toch liever nog wat langer onder mijn gevederde gasten verwelkomt.

De vogel die tegen het raam vloog ...

Ik kende vroeger niks van vogeltjes, kon nog net een merel van een duif onderscheiden maar dat was het toch zowat. Maar dat vogelvoederhuisje wekte mijn interesse in onze gevederde medebewoners en zo leerde ik langzaam maar zeker verschillende soorten herkennen.

Dit jaar is de drukte aan het huisje groter dan ooit: dagelijks verdwijnt een standaard koffiemok vol met zaadjes en pinda's in de buikjes van fladderende eters. Met dit jaar ook oa de opvallende aanwezigheid van een roodborstje dat ik andere jaren enkel te zien krijg als er sneeuw ligt, én dus ook deze groenling. 

Die laatste was trouwens niet alleen, want ik zag na zijn droef overlijden nog soortgenoten van hem tussen de gasten.

De vogel die tegen het raam vloog ...

Het viel me onmiddellijk op dat de ongelukkige vogel geringd was. Een metalen ringetje zou volgens google wijzen op een deelnemer aan een wetenschappelijk onderzoek, dus zocht ik op hoe ik zijn plots verscheiden kon doorgeven aan de wetenschappers van het onderzoek. 

Daar bestaan een online invulformulier voor ontdekte ik. Met veel moeite en gebruik makend van een vergrootglas lukte het me om de gegevens op de ring te ontcijferen. Er stond een code op en de vermelding 'museum' en Brussels'. Een klein stukje achter de term 'museum' kon ik niet lezen. Maar ik vermoed dat ze daar wel al voldoende info mee hadden.

De vogel die tegen het raam vloog ...

Het dode vogeltje heeft nu zijn laatste rustplaats gevonden onder mijn vijgenboom in de achtertuin. Daar ligt ook al een duif die afgelopen zomer dood in mijn tuin lag en een koolmeesje dat ik ooit eens vond op dezelfde plek. 

Vooraleer het de grond in te steken heb ik het toch eens geaaid. Hoe vaak krijg je de kans om een vogeltje te aaien? Ik nog nooit! De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik liever nooit een vogeltje zou kunnen aaien als dat betekent dat dit exemplaar dan nog zou leven, maar die keuze was er niet. Dus toch maar eens van de gelegenheid gebruik makend aaide ik het voorzichtig over de donzen pluimpjes op de borst en wat blijkt: die zijn superzacht!

De vogel die tegen het raam vloog ...

Wil je ook wat bijleren over vogeltjes? Dan heb ik een tip voor je: Je kan je nu abonneren op een gratis 10-delige online cursus 'tuinvogels in Vlaanderen'. Ik heb me alvast ingeschreven!
Vind je net als ik ook een (dode) geringde vogel? Geef dan zeker de info op de ring door!


De vogel die tegen het raam vloog ...

Meer blogartikelen met dieren in de hoofdrol ... 

2 opmerkingen:

  1. This is a beautiful post even though it shares the truthful fate for some of our feathered friends. How kind of you to give it a "proper" burial and responsible of you to do the research to notify the museum.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Deeply touching wonderful story! Thank you so much for sharing.

    BeantwoordenVerwijderen

Kan je niet reageren? Mail me! If you are unable to comment? Contact me!
bollekes.met.gaatjes.en.koordjes(at)gmail.com