maandag 24 september 2018

Parijs: koelte en rust op het kerkhof van Montmartre

het graf van Dalida
Dalida

Het was zeer warm op de dag dat de Tour de France zou aankomen op de Champs Elysees in Parijs. 



Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre
Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre
een graf vol symbolen 

Ik kan het weten want ik was zelf in Parijs op die moment. 


Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre
Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre

Niet zo gek op drukte en gedoe en lawaai en gedrum besloot ik de tourgekte te vermijden door een rustige plek op te zoeken waar het wat koeler zou zijn. 


Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre

Vermits ik niet zo ver van het kerkhof van Montmartre resideer als ik in Parijs ben, besloot ik daar nog eens naartoe te stappen. 


Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre

En dat was een goed plan.


Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre

Het kerkhof van Montmartre staat zoals zoveel andere kerkhoven vol met prachtige bomen. 


Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre
Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre

De graven liggen langs de kant van hobbelige kasseiwegen, die op hun beurt gelardeerd zijn met prachtige grote bomen met lommerrijke bladerdaken waaronder hier en daar een bankje werd gezet voor de rouwende of gewoon de oververhitte rust zoekende medemens. 


Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre
Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre

Er zijn natuurlijk ook een aantal toffe parken in Parijs waar ook bomen, lommerte en bankjes te vinden zijn. 


Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre

Maar daar loopt een pak meer volk rond dan op een kerkhof. En ik had zin in rust.


Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre
Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre

Ik slenterde wat van graf tot graf, mijmerend over de mensen die er begraven lagen, over het einde van het leven en over de schoonheid van oude graven.


Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre
Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre

En af en toe zette ik me op een bankje om wat te drinken en mijn voeten wat rust te gunnen. 


Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre

Terwijl ik wat zat te mijmeren op zo'n bankske, kreeg ik gezelschap van een oude dame met gezwollen voeten en een sjofele jas, Olga. 


Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre

Ze sleurde een gieter mee, wilde ook effe zitten en wilde vooral een praatje slaan vermoed ik. 


Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre

Ze vertelde dat ze ook in België was geboren – aan de Franse grens – maar al 50 jaar in Parijs woonde. Ze vertelde honderduit over het kerkhof en over een kerkhof wat verderop (Sint Vincent, moet ik ook eens naartoe) en over wie er allemaal begraven was. 


Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre

Toen ik opbiechtte dat ik het graf van Dalida - zij ligt namelijk begraven op dit kerkhof - nog niet had gevonden, troonde ze me helemaal mee naar boven naar het graf en wees me ook nog op het graf van France Gall (wat zowat het lelijkste moet zijn dat er op dat kerkhof te zien is). 


Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre
Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre

Ze wist bijzonder veel over de mensen die hier vaak al heel lang geleden begraven werden en ik genoot van onze ontmoeting. 


Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre
Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre

Maar toen moest ze verder en liep ik zelf nog eventjes voor sluiting verder tussen de graven op dit mooi kerkhof.


Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre

(En nu heb ik spijt dat ik niet vroeg of ik een foto van haar mocht maken als herinnering aan deze bijzondere vrouw).


Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre

Ik genoot zo van dat kerkhofbezoek dat ik tijdens mijn verblijf in Parijs nog een kerkhof bezocht. En ik ga dat hier in Deurne ook eens doen want er is hier ook een mooi exemplaar dichtbij. 


Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre
Parijs: koelte en rust in het kerkhof van Montmartre

meer blogposts over Parijs hier of via deze tag ...

6 opmerkingen:

  1. Prachtig! Ik hou ook van de rust van kerkhoven en de monumenten. Elk kerkhof heeft z'n charme. Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik had in al die "Tourdrukte" ook liever op dat kerkhof vertoefd. Jammer van de Olgafoto want ik werd toch wel nieuwsgierig naar die madam. Mooi daar! En in Deurne is er ook zoiets?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vind het ook jammer dat ik ze niet fotografeerde.
      Het oudste kerkhof van Antwerpen ligt idd achter mijn hoek in Deurne en daar liggen ook pareltjes van graven. Het is geklasseerd zelfs geloof ik. Maar toch met minder grandeur dan de graven in Parijs. Heeft ook weer zijn eigen charme natuurlijk.

      Verwijderen
  3. Heel lang geleden waren wij daar ook. Ik denk dat ik er nog wel eens heen wil,na het lezen van je blog.

    BeantwoordenVerwijderen

Kan je niet reageren? Mail me! If you are unable to comment? Contact me!
bollekes.met.gaatjes.en.koordjes(at)gmail.com