Hoe klein mijn voor- en achtertuintjes ook zijn, ze zijn een onuitputtelijke bron van plezier.
Enkele dagen geleden hoorde ik toen ik richting slaapkamer stapte een geluid dat ik eerst niet kon thuisbrengen. Maar elke stap dichter bij het open raam bracht meer duidelijkheid: het bleek het nachtelijk getjirpt van een krekel te zijn.
Ik had enkele dagen ervoor inderdaad eentje zien zitten buiten op het raamkozijn. Toen ik mijn fototoestel schietklaar had was hij echter alweer verdwenen. Maar zie: als het niet regent kan ik toch ook zonder foto nog genieten van dit diertje zo vlak voor het slapengaan. Ik hou zo van het gelui van tjirpende krekels!
En dan is er nog deze schone jongeling.
Die zag ik op een late namiddag op een tak zitten in mijn voortuintje. Hij was duidelijk op zijn gemak ofwel erg moe want ik kon hem uitgebreid fotograferen.
Vroeger zou ik geen idee gehad hebben wat voor insect ik op bezoek had.
Maar sinds het bestaan van vriend google is dat simpel: wat plaatjes bekijken met de zoekwoorden 'rode libel' bracht al snel duidelijkheid: dit is het mannetje van de 'bloedroede heidelibel'.
Dat weet ik omdat:
- alleen de mannetjes rood zijn, de vrouwtjes zijn geel.
- zijn vleugels in rust open zijn gevouwen: dan is het een libel en geen juffer.
- zijn poten zwart zijn: dan is het een bloedrode heidelibel en geen vuurlibel.
Voila, weer wat bijgeleerd!
En nu jullie ook!
Interessant hé? :-) En wie goed kijkt, vindt overal wel leuke diertjes! Zo zie ik 's morgens onderweg vaak een havik zitten... Of kruipt er plots een mooie kever over de tuintafel... Daar kan ik echt van genieten.
BeantwoordenVerwijderenPS: Knappe foto's van deze libel!
Wauw, wat een prachtige foto's heb je gemaakt van deze schoonheid!! Mooie scherptediepte exemplaren zitten er tussen. In onze vakantie was er een libel die de antenne van onze auto als uitzichtpunt had gekozen. Maar het was zo warm en hij was dus zo beweeglijk, met een beetje mislukte foto's als gevolg. Die van jou bleef goed zitten poseren.
BeantwoordenVerwijderen