'Marokaanse katten'-week - 3

Ik heb het wel wat verkeerd aangepakt, daar in Marokko met al die katten...

Kom ik eindelijk eens op een plek waar de katten zo talrijk zijn dat je er bijna over valt, vergeet ik die gewoon te knuffelen begot !

En ik knuffel zo graag katten ! 

En dat komt allemaal omdat ik bij mijn eigen dacht : eindelijk kan ik eens' a volonté' foto's maken van katten ! En ik heb me daar zo vol enthousiasme op gegooid dat ik dat knuffelen gewoon vergat....

Geef toe : hoe vaak kan je een éénogig ( ziet er zielig uit hé, maar ik geloof dat katten wel wat aankunnen en ook dit kleintje leek me wel gezond genoeg ) al kakkend op straat op de gevoelige plaat vastleggen

Latifa vergat dat niet, dat knuffelen. Maar zij had dan ook haar fototoestel niet bij.
En de plaatselijke katten genoten daar geweldig van zoals je kan zien....

Nochtans kan Latifa ook heel goed fotograferen. Ik weet dat omdat we lang geleden samen eens een cursus analoge fotografie hebben gevolgd.
En in't vervolg pak ik dat gewoon anders aan : als we een kat tegenkomen stop ik mijn fototoestel in haar handen, geef haar de opdracht om de kat in kwestie te fotograferen en ik ga ze ondertussen lekker knuffelen. Goed plan hé :) ! 

Dit was de allereerste kat die ik zag in Marokko. We kwamen toen net toe met onze bagage in het hotel in Tanger.

En daar gebeurde voor het eerst wat heel de week lang door zou gebeuren. Ik die constant stop om te fotograferen, Latifa die dan al wat verder is, ik die constant wat ongemakkelijk tegen haar zeg dat ze uit mijn beeld moet stappen als ze niet op alle foto's wil staan, ik die constant wat beschaamd tegen haar zeg dat ze het moet zeggen als ik overdrijf met fotograferen en zij die me elke keer geruststelt dat ze dat niet erg vind en op voorhand wist dat dat zou gebeuren.

Waarvoor eeuwige dank want op stap gaan met een fotografiegekke compagnon is niet altijd even aangenaam realiseer ik me. 

Vuilbakken zijn in een kattenleven ongetwijfeld erg belangrijk. Het moet dus goed duidelijk zijn van wie die zijn. Eens goed sproeien kan daarbij helpen :) .

En ook de Marokkaanse katten zitten graag beschut ....

Maar toch ook in het zonneke...

En blijken ook graag een terraske te doen :).

En niet bang te zijn van wat water ... .

Of met heel de familie in dozen te wonen. 
Het was niet altijd even makkelijk om ze goed te fotograferen trouwens.
Hier waren bijvoorbeeld de lichtomstandigheden - midden in een overdekte markt - nogal slecht waardoor ik helaas niet goed kon vastleggen hoe 1 van de kleintjes graag omhoog klom via de broekspijpen van vertederde voorbijgangers :).

In dit geval mijn eigen broekspijp, door Latifa gefotografeerd...

Morgen de laatste poezen uit Marokko :)

meer Marokko ...
meer katten ...