zaterdag 30 juli 2011

mijn dierbaarste bezit...

Met dit weer is het de uitgelezen moment om wat rond te scharrelen in huis en kasten en schuiven uit te mesten.
Dat ben ik dus aan het doen.
En ik heb het vermoeden dat ik niet alleen ben :-)
 ( wat doen jullie met zo'n pokkeweer eigenlijk.? )

En als je in je rommel duikt, duikel je ook soms vergeten schatten op.
Zoals dit ....

mijn dierbaarste bezit...


Dit is mijn  allereerste cassetterecorder.
Hij ziet er niet meer uit, hangt letterlijk half uit elkaar, maar hij werkt nog !
Al gebiedt de eerlijkheid me te zeggen dat ik hem niet echt meer gebruik...
Maar ik denk niet dat ik het ooit over mijn hart zal krijgen om hem weg te doen !

mijn dierbaarste bezit...

Ik weet niet juist meer hoe oud ik was toen hij in mijn bezit kwam...
 maar wel nog ongeveer...
Ergens tussen mijn 12 en 14 jaar
30 jaar geleden dus alreeds!
En ik weet niet meer of ik hem nu zelf betaalde met mijn gespaarde centjes
( ik herinner me precies vaag nog zoiets )
of ik hem kado kreeg...
Maar ik weet nog wel dat mijn vader hem bij had ...
Gekocht in de grote stad waar hij werkte...
( en waar ik toen zelf nog niet woonde :-) ) 
Op die moment in mijn leven was dit zonder twijfel mijn allerallerliefste bezit !

Ik nam cassettes op van de radio.
En voor diegenen die dat niet kennen : dat was niet simpel :
het was namelijk de kunst om op te nemen zonder het gepraat er tussen en je moest daarvoor heel geconcentreerd naast de radio zitten met je vinger in aanslag op de stop/opnameknop om snel op of af te zetten.
En dat lukte niet altijd even goed.
resultaat : een hoop cassettes met nummerkes met bruusk geknipt begin en einde en hier en daar een half woord van de presentator ertussen
Ik heb van bepaalde nummers jarenlang niet geweten hoe ze eigenlijk begonnen :-)
Ik nam meestal de top 30 op ( op zaterdagnamiddag om 2 uur als ik me niet vergis )
of rockpallast.
En 1 keer per jaar de top 100 aller tijden
'Bohemian rapsody' en 'child in time' stonden toen ook al in de top 3
Of ik nam platen op om ze ook in mijn bed te kunnen beluisteren.
Af en toe draaiden de bandjes vast en dan moest ik ze uit de recorder trekken en kleefde ik ze met plakband terug aan mekaar...
Met de cassetterecorder onder de dekens of zelfs met mijn oor ertegen als ik het niet te hard kon zetten om mijn broers niet te storen.

mijn dierbaarste bezit...

Muziek was zo ongelooflijk belangrijk voor me !
( Nog altijd eigenlijk... )
Ik kan me geen leven zonder muziek voorstellen
gelukkig had ik ( heb ik nog steeds gelukkig ! )  ouders die ook muziek in hun leven wilden en een zeer goeie en ruime smaak hadden/hebben.
( papa zit nu - 73 jaar oud! - zoals elk jaar heel het weekend op het sfinksfestival bijvoorbeeld :-) )
Maar in mijn pubertijd had ik die muziek gewoon erg nodig.
om te overleven...
Ik was een lastige puber namelijk naar't schijnt
ik herinner me nog dat ik als puber vaak erg ongelukkig was
Volledigheidshalve moet ik er ook bijzeggen dat de omstandigheden het me ook niet altijd makkelijk maakte
en dan was er maar 1 troost...
de muziek uit mijn cassetterecorder...
Mijn dierbaarste bezit ...
( ik denk eigenlijk niet dat ik ooit nog iets heb bezeten dat ik even belangrijk vond/vind als die cassetterecorder toen ...)

'Rommelen' sure brings back memories !!!
Waar grijs weer allemaal niet toe kan leiden :-) !

Goei weekend nog allemaal !!!!!

12 opmerkingen:

  1. Hoe herkenbaar, zo was ik ook altijd bezig om de top 40 op te nemen. Ik had van de week ook zo'n terug in de tijd-moment toen ik in de knopendoos van mijn moeder snuffelde.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi, Hoi, klinkt heel herkenbaar dat opnemen en de kunst om op tijd te beginnen en te stoppen als het liedje was afgelopen zonder het eind van het liedje abrupt af te kappen of te laat stoppen zodat het gepraat van de dj er nog gedeeltelijk op stond, dan moest je weer terugspoelen. Ik heb eigenlijk niks meer bewaard van vroeger. Ik heb er nog spijt van dat ik mijn platenspeler en al mijn LP's en singeltjes heb weggedaan.

    Groetjes, Monique

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik had dezelfde maar die van mij was geel en mijn broer had hem in blauw. Er was ook een microtje bij en dan konden we ons eigen gezang opnemen. Ik weet nog dat ik hem van mijn zondags centen bij elkaar gespaard had.
    Groetjes,
    Liliane

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heerlijk!
    Ik kreeg een paar jaar terug op mijn verjaardag de grote bloempot die op mijn bureautje stond, helemaal vol met de bandjes waar ik mijn hele pubertijd op geleefd heb. Als zuurstof waren ze! Ik ben ook nog altijd een beetje verliefd op Eddie Vedder, dat gaat nooit meer over denk ik, hij stond op veel bandjes!
    Maar veel tape is beschadigd helaas, dat vergaat blijkbaar na verloop van tijd. Gelukkig vergaan de herinneringen niet!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Geweldig toch.....ik moet ergens een banje hebben liggen met zelf opgenomen kinderliedjes!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. ik vind rommelen ook heerlijk. jammergenog heb ik door vaak verhuizen en klein wonen veel spullen naar de kringloopwinkel gebracht, maar ik heb 1 oud valiesjevol met mijn herinneringen boven op mn kleerkat staan. heerlijk is het om daarin te snuisteren :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Oh ja, cassetterecorder!! Weet nog precies hoe het klonk en hoe moeilijk het was om het rec- en play-knopje tegelijk in te drukken als je je zingende zelf wilde opnemen....

    BeantwoordenVerwijderen
  8. De mijne die ik indertijd kreeg van de Sint moet ongeveer zo oud zijn als de jouwe. Wat heb ik spijt dat die spoorloos verdwenen is. Heerlijk hé, die herinneringen aan toen!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. ikke de zaterdagmiddag voor de radio met mijn casetterecordertje om de top 30 op te nemen en dan maar hopen dat de presentator op tijd zweeg !
    Ook lentefeest gedaan in de jaren stilletjes ? Da stickertje had ik in een zilveren hangertje :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Goh, op zo'n ding heb ik veel stripverhalen en sprookjes opgenomen en gezongen... er bestaat nog in een fotoalbum bij mijn ouders een foto van..; ik in de zetel met twee staartjes én gebreide sokken door de bobonne (mijn overgrootmoeder) en maar zingen in de microfoon...

    Memory lane indeed....

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat een leuke schat om terug te vinden! Heel bijzonder wat zoiets allemaal naar boven brengt.

    Fijne zondag!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Zo treffend geschreven! Het klopt helemaal!

    BeantwoordenVerwijderen

Kan je niet reageren? Mail me! If you are unable to comment? Contact me!
bollekes.met.gaatjes.en.koordjes(at)gmail.com