Sevilla: Het park Maria Luisa

Als je een reiziger bent die het liefst naar Zuiderse landen trekt in het heetst van de zomer, ga je wellicht wat verbaasd zijn om foto's te zien van een park in Spanje vol groene natuur. Want dan ken je vooral de natuur die door de verzengende hoogzomerzon dor en geel is geworden. Maar op andere momenten in het jaar zijn zuiderse landen verrassend uitbundig groen. 

De paar keren dat ik vroeger wat meer richting evenaar reisde deed ik dat namelijk zelf ook in de zomer en ik weet nog dat ik zelf inderdaad verbaasd was toen ik voor het eerst in een ander seizoen in een warmer land kwam en zag dat daar ook lekker fris groen kon zijn. Ondertussen reis ik eigenlijk nooit meer tijdens de hoogzomer naar het zuiden. Véééééél te warm. Ik vind dat op deze moment in mijn leven - vroeger kon ik daar namelijk beter tegen - echt zeer onaangenaam.

Het mooie Plaza de Espagnol ligt vlak tegen een groot park. Dat park bestaat al vele eeuwen maar heeft zijn huidige vorm en inrichting gekregen op dezelfde moment dat het Spaans plein aangelegd werd voor de expo van 1929.

We kwamen er tijdens ons tripje naar deze stad verschillende keren, want parken zijn uiterst geschikte plekken om wat te bekomen van stadse drukte en om wat koelte op te zoeken.

Het park heeft veel te bieden, het is dan ook groot. Er schijnen 2 musea te zijn maar ik weet niet waar die juist waren ondergebracht. We hebben ze niet bezocht. Ik zag er wel een paar indrukwekkende bouwwerken staan, misschien wel de musea in kwestie?

Het Maria Luisapark doet oa dienst als botanische tuin. Hier en daar zag ik kaartjes staan met meer info over de beplanting. En ik zag er ook monumentaal grote dikke bomen met indrukwekkende wortels. Een grote-bomenfan zijnde werd ik daar erg gelukkig van.

Er staan ook wat standbeelden. Vroeger keek ik nooit naar standbeelden, ik vond ze saai en oninteressant. Maar mensen veranderen en tegenwoordig kunnen standbeelden me echt bekoren. Of amuseren . Zoals het onderstaande indrukwekkend gespierde stenen heerschap dat aan zijn oksel snuffelt ...

We zetten ons op een bankje in een prieeltje aan een vijver met fontein. Of observeerden het druk gedoe van eenden en duiven en andere vogels. 

En ik genoot nog het meest van al toen ik een eend op een indrukwekkende grote hoeveelheid eieren zag zitten en haar kon helpen bij het onderstoppen van de eieren.  De eend in kwestie rekte haar nek ver uit om zoveel mogelijk verdorde blauwe regenbloesemblaadjes onder en rond haar buik te kunnen proppen en ik hield haar een beetje door van wat verderop extra blaadjes aan te voeren. Ik ben erg benieuwd of al die eieren uiteindelijk ook zijn uitgekomen en of al die kuikentjes op hun beurt tijdens het volgend broedseizoen ook zo'n nesten bouwden.

Met dit blogartikel neem ik afscheid van Sevilla. Ik ben ondertussen pas terug uit Normandië, bezocht ook nog een keertje Nice, voer wat rond in Venetië en heb ook nog een hoop terug te kijken naar tripjes naar Parijs en Duitsland.... . Help! Ik wil meer uren in een dag!

Ik bezocht Sevilla samen met mijn lief in de lente van 2024. 
Meer blogartikelen over Sevilla via deze tag of op deze pagina ...