Luxemburg: het lieflijke Vianden

Luxemburg stad is mooi maar nu ook weer niet reusachtig groot. Dus toen mijn lief en ik in mei opnieuw richting deze stad reisden voor een paar daagjes weg van alles en iedereen zochten we ook naar interessante plekjes buiten de stad zelf. En zo ontdekten we dat niet ver van de stad een sprookjesachtig klein stadje mét kasteel op een heuveltop! Dat moesten we zien!

Al snel vonden we het bewuste kasteel want dat prijkte echt boven stad en bossen uit, wakend over alles wat er zich lager gelegen bevond.

Helaas werkte het licht niet mee,  of zijn mijn fotografie-skills niet op elk vlak even goed ontwikkeld , dat kan ook. Maar ik kreeg dat vermaledijde kasteel niet op een fatsoenlijke manier op de foto. De foto helemaal bovenaan mijn artikel is de meest geslaagde uit alle pogingen die ik deed.

We wandelden via een noodbrug tot aan de inkom van het kasteel maar er stond een behoorlijke wachtrij en eigenlijk waren we onze woonplaats net ontvlucht om na de lange winter wat buiten te zijn. Dus besloten we om het interieur van het kasteel aan ons voorbij te laten gaan en het stadje in open lucht te verkennen.

Het bleek nog veel andere mooie dingen te bevatten.

Er loopt een riviertje - de Our -  door de stad en net naast dat klaterende water vonden we een schattig kerkhofje. Een indrukwekkende engel waakte er over de graven en de waterloop en achteraan het kerkhof stond een piepklein kerkje.

We wandelden verder door het groen wat hogerop rond het stadje en liepen niet veel voorbij het kerkhofje op een dam die aan de kant met lage waterstand een streetartwerk bleek te bevatten. 

Als je helemaal naar het hoogste punt van de heuvel wandelde, dan kon je met een stoeltjeslift weer omlaag vliegen naar het dal. Dat hebben we niet gedaan want we zijn niet altijd even heldhaftig in die dingen ;) . Flauw hé, ik weet het ;) . 

De bossen rond het stadje waren gezien de tijd van het jaar nog in knisperend fris groen gehuld en overal zagen we lieflijke bloempjes.

De katholieke roots van Luxemburg zijn ook hier volop zichtbaar. We liepen op een kruisweg en kwamen onderweg nog een kapelleke tegen.

Ik vraag me af hoeveel mensen nog af en toe een kruisweg bidden. Ik ken geen mensen die dat nog doen. Jullie? Zo'n kruisweg ziet er trouwens niet altijd even menslievend uit ... .

Het stadje zelf is erg charmant. Mooie brugjes over de Our, kasseien en oude huisjes, gezellige terrasjes, ... . Het heet dan wel een stadje te zijn, maar het is piepklein. Google leerde me dat het slechts een 2000 inwoners heeft.

Zie je de reiger?

We vonden allebei Vianden een toffe plek om een dagje aan te spenderen.

Onderweg naar het hotel stopten we nog even voor onze picknick. We vonden een plekje tussen de velden waar we uitkeken op een noest werkende tractor.  Als stadsmens kijk ik altijd verrast op als ik een tractor zie. Dat hoort voor mij bij mijn jeugd die ik doorbracht in een Kempens dorpje. Daar waren ook veel tractoren. Maar in mijn huidige dagelijkse leven in de stad zie ik ze maar zelden. Wellicht hebben mensen op den buiten een beetje  hetzelfde met ambulances en politiewagens met sirenes. Waar ik woon komen er dagelijks voorbij. Ik kijk daar echt niet van op. Maar als je in een klein dorpje woont is dat wellicht iets dat de aandacht trekt als er eens eentje passeert. 

Wil je ook eens naar Vianden? Dat stadje ligt hier. 

Wij bezochten Vianden op 20 mei 2023.