Antwerpen: tentoonstelling: "Ikonen" van Anton Corbijn in de handelsbeurs

Ik werd zo vaak om de oren geslagen met reclame voor de tentoonstelling 'Ikonen' van fotograaf Anton Corbijn dat ik er niet aan kon ontsnappen. Afgelopen zaterdag bezweek ik voor de druk, bestelde ik online tickets en trok ik met moeder in mijn kielzog naar de handelsbeurs.

Ik ken Anton Corbijn helemaal niet. Maar zelf verwoede amateurfotograaf zijnde wilde ik nog wel eens een keertje een tentoonstelling zien met werken van een échte fotograaf.

De tentoonstelling belicht 4 - zo bleek later toch, de 4de bleek ik over het hoofd te hebben gezien - thema's uit het werk van deze fotograaf.

Eerst kregen we een diavoorstelling te zien met een deel van zijn werken. Sommigen van die foto's hingen wat verder op ook tentoongesteld.

De man in kwestie blijkt al grote namen voor de lens te hebben gehad. Ik zag portretten van Billy Idol, Naomie Campbell, U2, Robert de Niro, Kim Wilde, Kate Bush, Tom Waits, Tina Turner, the Rolling Stones (samen en apart), Kate Moss, David Bowie, .... passeren.

Daarna volgde een filmvoorstelling met een gesprek met de fotograaf die wat duiding geeft bij de tentoonstelling en bij de keuze van de 3 thema's.

En vervolgens leidt de gaanderij op het eerste verdiep je als bezoeker van met foto's gevulde ruimte tot ruimte.

Als eerste thema koos de fotograaf voor foto's die hij op kerkhoven maakte. Hijzelf vond dat extra fascinerend omdat hij uit een streng gelovig protestants gezin komt. Daardoor was hij niet vertrouwd met de vaak exuberante afbeelding van de verering van god en zijn aardse vertegenwoordigers binnen het katholicisme. Binnen het protestantisme zijn afbeeldingen van heiligen (ik geloof zelfs dat ze die niet hebben?) en anderen namelijk niet toegelaten.

Ook ik laat me wel eens verleiden tot een bezoek aan een begraafplaats met fototoestel in de aanslag. Ik weet dus uit ondervinding dat ge daar schoon foto's kunt maken (al zullen de mijn nooit in de handelsbeurs aan de muur hangen, te bezichtigen aan 10 euro per persoon. Ze zijn wél gratis te bekijken op mijn blog: hier en hier en hier en hier en hier en hier bijvoorbeeld). 

Naast de foto's vond ik overigens het gefotografeerde beeld op de eerste foto in dit blogartikel erg indrukwekkend. Hoe doe je dat zeg, een beeld maken uit steen waarin je een buste ziet die overdekt is met een voile! Bijzonder straf!

Vervolgens kregen we een serie te zien van zelfportretten. Niet zomaar zelfportretten: de fotograaf trachtte in deze werken zichzelf af te beelden als verschillende reeds overleden grote muzikanten. Hij had het zelf in zijn film over een midlifecrisis die mee zijn ouder werk beïnvloedde en dat vond ik in deze serie zeer duidelijk tot uiting komen.

Tenslotte kregen we nog een reeks foto's gesoupeerd die de fotograaf maakte in het Rusland van de jaren 80 en waar hij op beeld de verering van Lenin vastlegde die toen in dat regime gebruikelijk was.

Later las ik dat er ook nog een gratis deel van de tentoonstelling was, maar die miste ik dus.
In dat laatste deel maakte hij op vraag van Fernand Huts een reeks portretten van werknemers van de Katoennatie. 

Ik las er meer over in dit krantenartikel en toen ik de link las tussen deze tentoonstelling en Fernand Huts was ik op slag minder rouwig dat ik dat deel gemist had. Ik ben namelijk op zijn zachts gezegd niet zo'n heel grote fan van dit heerschap. Ik ken hem als een man die bijzonder vrouwonvriendelijke praat verkoopt, die gaat lopen met belastinggeld door de subsidies die hij opstrijkt door de daken van de Katoennatie vol zonnepanelen te zetten, ik hoor niet zo'n fraaie verhalen over werknemer zijn bij Katoennatie, en als laatste wapenfeit blijkt hij de nieuwe eigenaar van de voor Antwerpen iconische boerentoren te zijn die hij uiterst discutabel wil verbouwen... . 

De man is schatrijk en dat wordt je niet zomaar ... . Hij gedraagt zich bovendien alsof dat van hem de zonnekoning maakt (ik ontdekte al googlend ook nog deze plannen ... ) 

Ik wil liever niet meegaan in zijn megalomaan gedrag en dus wegblijven bij dit soort van activiteiten. Hijzelf wil graag het tegendeel doen uitschijnen, maar mannen als Fernand Huts maken de wereld onrechtvaardiger. Maar bon, ik wijk af ... (Ik vind het overigens wel fijn om dan dit blogartikel vol foto's van Lenin te zetten, hihihi!).

Terug naar de tentoonstelling: Ik heb er toffe dingen gezien maar toch had het voor mij iets meer mogen zijn.  Het kost tenslotte 10 euro, dat vind ik voor een tentoonstelling waar je nog binnen het uur terug buiten bent redelijk prijzig. Maar er zijn ook ronduit laaiend enthousiaste recensies (zoals deze). Het is dus zeker geen tijdsverlies om er even langs te gaan.   

De tentoonstelling loopt nog tot 16 april in de handelsbeurs in Antwerpen en je kan hier tickets bestellen. 

Meer blogartikelen over Antwerpen via deze tag ... 

Ik heb een reclame- en sponsorvrije blog en kreeg niks in ruil voor dit blogartikel. Ik koos ze op eigen initiatief en betaalde de volle pot. 

edito 18 maart: Deze tentoonstelling en dan meer specifiek het stuk dat ik niet heb gezien blijft in mijn hoofd hangen. En ik merk dat ik k-hoe langer hoe verontwaardigder ben: Hoezo meneer Huts wil een tentoonstelling met portretten van zijn personeel. Hoe feodaal is dat. Wat een ouderwetse en mensonterende manier om met personeel om te gaan. Bij deze een boodschap aan meneer Huts: geef je personeel een fatsoenlijke en correcte verloning, aangename arbeidsomstandigheden en een vast contract van onbepaalde duur ipv ze te laten portretteren en tentoon te stellen....