maandag 13 juni 2022

geklets: over druk druk druk (toch op het werk), een weekje vakantie en wat links ...

En hier ben ik weer! Met alvast een aantal ingeplande blogartikelen en nog meer ervaringen en bijbehorend materiaal voor de komende weken.

Nog steeds grote werkdrukte

Beste lezer, het ging effe écht niet meer. De drukte op het werk gecombineerd met een terug veel uitgebreider sociaal leven maakte dat ik geen greintje energie en goesting meer overhield om mijn ritme van 3 blogartikelen per week aan te houden.

Op het werk blijven we namelijk verzuipen: 1 van mijn geliefde collegaatjes heeft elders werk gevonden en daarom moeten we nu de niet te stelpen stroom werk met een vrouw minder zien te klaren en dat lukt natuurlijk niet. We kregen ondertussen wel versterking van iemand die onze administratie wat gaat overnemen en de vervanging van onze gestopte collega is ook op komst. Maar dat brengt op deze moment nog geen verlichting van het werk. Het gaat hopelijk wel soelaas brengen na de zomer.

Ik was me aan het afvragen hoe ik de huidige drukte zou kunnen omschrijven en dat is zo: dweilen met de kraan open, maar met een zakdoekje ipv een dweil, en het water wegdragend met een lekke emmer. Pittig dus.

Ondertussen proberen ik en mijn collega's onszelf duidelijk te maken dat we maar kunnen doen wat we doen en proberen we ons er bij neer te leggen dat dat wil zeggen dat de hoeveelheid nog af te werken taken alleen maar groter wordt. Maar ook al weet ik dat met mijn verstand, het blijft een vervelend gevoel dat je werk nooit klaar is en je nog zoveel achterstand hebt. Het is vooral ook behoorlijk vervelend te beseffen dat daardoor een hoop kinderen thuis zitten zonder school... . Dat wringt. Anderzijds zou het voor die kinderen nog nadeliger zijn moesten wij er niet zijn. Het is voor mensen die pas in België zijn wellicht een nog hopelozere opdracht om zelf een school te zoeken en vinden die hen kan en wil inschrijven. Dat besef verzacht de frustratie wel een beetje.

Ik probeer om het werk na de werkuren los te laten, maar mijn geest - ook mijn lichaam trouwens - staat dat moeilijk toe: In plaats van krampachtig te proberen los te laten en te ontspannen -wat natuurlijk niet lukt - probeer ik het gewoon te aanvaarden en zoek ik in mijn vrije tijd naar ontspannende activiteiten die niet al te veel concentratievermogen vergen.

Ik had ook nog vakantie staan die op moet dus nam ik vorige week alweer een weekje welverdiende vrijaf.
Dat voelt een beetje contradictorisch aan in deze drukke tijden, maar ook daar probeer ik me bij neer te leggen: Mijn vakantie moét op, druk of niet. En het helpt me om er de rest van de tijd flink tegenaan te gaan.

Ik voel me wel een beetje schuldig tov mijn collega's maar die verzekeren me allemaal dat ze mijn afwezigheid geen probleem vinden (ze nemen overigens zelf ook hun vakantie op en voelen zich dan wellicht hetzelfde als ik nu ;) ) .

een weekje vakantie

Ik kan erg genieten van een weekje thuis op mijn eentje: wat rondscharrelen in huis, wat creatief bezig zijn, aan mijn blog werken, lekker lang uitslapen en nog lekkerder lang wakker blijven 's nachts ... .
Maar op deze moment voelde ik aan dat me dat niet de rust zou geven die ik nodig had.

Ik besloot dus om er ook een paar dagen tussenuit te knijpen en na lang twijfelen of ik naar Parijs of naar Oostende zou gaan, koos ik voor het tweede.
Ik wil al lang nog eens naar onze koningin der badsteden, maar liefst niet in de hoogzomer als de dijken en stranden overspoeld worden door drukte en lawaai. Naar Parijs gaan in de zomer vind ik dan weer net wél een goed idee omdat het dan vaak iets rustiger is in deze stad. Ik besloot om mijn mama een paar dagen mee te nemen en dan nog een dagje langer te blijven op mijn eentje en zo geschiedde.

Het tripje werd evenwel net iets anders dan ik me had voorgesteld want toen ik mijn uitje plande was het steengoed weer en toen ik effectief naar zee ging was er van dat goede weer bij momenten niet veel meer te bespeuren.

Maar gezonde zeelucht is altijd fijn, ongeacht het weertype. En in Oostende is altijd wat te doen, ook zonder zon. Dus ben ik ondertussen terug met een fototoestel vol mooie foto's, een heleboel nog ongeschreven verhalen en een ietwat meer ontspannen lijf dan toen ik vertrok.

Ditjes en datjes

- Ik heb al een tijdje geen TV-kanalen meer. Ik keek nog analoog en vermits dat aanbod afgeschaft is, kijk ik nu enkel nog TV met google-chrome via mijn smartphone.
Digitale TV heb ik nooit gehad.
Maar op mijn hotelkamer in Oostende had ik wél beschikking over digitale TV en dus besloot ik nog eens ouderwets te zappen.

En zo kwam ik terecht op een programma dat ik nog nooit zag en dat ik absoluut niet mis in mijn leven: "de Verhulstjes in Saint Tropez". Wat voor een bagger is me dat zeg! Ik zag 2 mensen kokhalzen omdat ze de kak van hun hond moesten opkuisen op straat, ik zag gesprekken over vuile en stinkende t-shirts, gekwebbel over wie zich waar al dan niet hoe onthaarde en of daar wel over gesproken moest worden, over 4 klein croissantjes ipv 1 grote ... .

Wat een leeg programma! Ik kan er met mijn verstand niet bij dat daar zendtijd naartoe gaat. Wie kijkt daar naar en vinden die kijkers dat echt iets waar ze hun tijd aan wil spenderen? Bij mij zal het bij deze éne keer blijven...

- Ik genoot dan weer wel - zoals zowat iedereen bijna denk ik - van het vierde seizoen van Stranger Things.

- Ik keek ook vol verwachting naar seizoen 2 van Russian Doll maar dat was wat teleurstelend: ik vond het eerste seizoen echt zeer erg goed, maar dit 2de seizoen was bij wijle wat geforceerd, er vaak 'net naast'. Spijtig.

Ik was wel effe van mijn melk toen ik de hoofdrolspeelster zag opduiken als een gestileerde veel coolere versie van mezelf 25 jaar geleden. Ik liep toen ook liefst in het zwart rond, met een zwart jasje met een lange rij knopen, veel en breed uitstaand haar en zwarte ogen. Ze zag er helemaal uit zoals ik dat toen ook probeerde. Moest ik nog met die look staan, ik zou nog altijd met plezier zo rondlopen denk ik.

- wat interessante arrikelen:

Vincent Scheltiens over het gastcollege van Tom Van Grieken in de KUL

Bieke Purnelle over het onderwijsbeleid

Dit artikel over diëten via een interview met Celien Romboutsen

Dit interview met kantoorexperte Japke-d. Bouma, het sluit nauw aan bij wat ik eerder al schreef over kantoorwerk (oa hier)

- Helaas overleden: Vangelis. Ik zet graag nog eens dit project van hem in de aandacht. Hij maakte deze elpee samen met Irene Papas en ze is onaards schoon!