geklets: over mijn lijf, een boekentip over paniekstoornissen, een hoop links en nog veel meer ...

Zal ik nog eens wat kletsen? Dan moet ik wel effe selecteren waarover... . Even kijken ... 

De zomer lijkt ineens zo ver weg, niet? Zeker nu de klok weer verzet werd en het zo vroeg donker wordt.
Ik heb eerlijk gezegd een beetje heimwee naar de zomer, maar ik kijk ook wel uit naar de kerstvakantie want dan heb ik 2 weken verlof.

Goodreads

De laatste tijd ben ik iets meer dan gewoonlijk aan het lezen. Jonkie "Mie" was een boekenwurm van de bovenste plank. Ik deed niks liever dan ergens opgekruld in de zetel of in bed een boek te lezen. Het aantal boeken dat ik als jong meisje las, was groot. Dat aantal haal ik al lang niet meer. De tijd die ik steek in bloggen en foto's bewerken knibbelde veel van mijn leestijd weg. Maar ik blijf toch een boekenwurm, en dus activeerde ik onlangs mijn goodreadsaccount en nu probeer ik daar bij te houden wat ik las en  wat ik nog te lezen heb. En ik schrijf als het enigszins kan een recensie van het gelezen boek. Zin om vriendjes te worden op Goodreads? Stuur me dan gerust een aanvraag!

Mijn lijf

Verder besloot ik onlangs om mezelf fysiek eens helemaal onder handen te nemen. Dus maakte ik een afspraak bij de tandarts (zie vorige keer), bij de gyneacoloog en stuurde de huisarts me naar een podoloog en een reumatoloog. Dat laatste omdat de pijn bij het bewegen echt niet meer fijn is en eindelijk eens grondig onderzocht mag worden. Ik vermoed overigens een vicieuze cirkel: mijn rug, benen, heupen en/of voeten doen pijn als ik beweeg, dus beweeg ik niet veel waardoor mijn rug, benen, heupen en voeten nog meer pijn doen als ik beweeg.... Niet goed bezig vrees ik. 

Ik hoop dat er een oorzaak gevonden wordt die aangepakt kan worden. Want soms vrees ik eerlijk gezegd dat ik binnen 10 jaar amper nog uit de voeten kan en ik wil wel graag  de wereld blijven verkennen .

Bij 1 van die doktersbezoekjes ging het oa over mijn gewicht. Dat is veel en veel te hoog. En omdat ik er niet veel vat op lijk te hebben en me er al ellendig genoeg over voel, besloot ik toen ik in 2008 terug op mijn eentje ging wonen geen weegschaal meer in huis te nemen. Ik weet zonder dat getalletje ook wel dat het te veel is. Ik moet mezelf niet extra pijnigen door elke dag op de weegschaal te gaan staan.

Als ik me ergens moet laten wegen, vraag ik altijd om niet te zeggen hoeveel het is.
Maar toen ik onlangs bij de huisarts was, flapte ze het er door een misverstand toch uit. Toch vond ik het deze keer niet erg: ik bleek namelijk in vergelijking met enkele jaren geleden afgevallen te zijn en dat terwijl ik het gevoel had dat ik altijd maar blijf bijkomen. Maar blijkbaar is er sinds 2019 een kilo of 3 af. 

Niet spectaculair, maar wel motiverend en opbeurend als je denkt dat je toch altijd maar blijft bijkomen. Bovendien was het getalletje (dat ik hier niet ga prijsgeven, ik vind het nog altijd genant hoog) zelfs net iets lager dan ik vreesde.

Ik had vroeger nooit problemen met mijn gewicht, ik at wat ik wilde en kwam niet bij. Maar dat veranderde allemaal toen ik stopte met roken.  Ik ben toen een jaar op dieet gegaan en ben op dat jaar 3 kilo afgevallen. Niet veel, maar toen ik met het dieet stopte kwamen de kilo's er zo razendsnel bij dat duidelijk werd dat dat dieet wél degelijk had geholpen: het had voorkomend at ik nog meer bijkwam.

 
Er zijn nog wat factoren die mijn gewichtstoename verklaren: ik neem een kleine dosis antidepressiva, en ik word al wat ouder. En tenslotte eet ik ongetwijfeld te veel. 

Ik vind het absoluut niet fijn om te zwaar te zijn, maar lijk er niet in te slagen om er iets aan te doen. In elk contact met mensen ben ik me er op de achtergrond van bewust dat ik veel te zwaar ben en dat is niet fijn. Maar de wetenschap dat ik toch een beetje lijk af te vallen, geeft me weer een beetje hoop ;) . 

Leestip

De combinatie van de 2 voorgaande topics brengen me bij een boek dat ik recent gelezen heb: "een steekje los" van Iris Ter Haren. Ik leerde Iris al flink wat jaren geleden kennen via haar blog 'Ik ben Iris niet'. Op een bepaalde moment vertelde ze daar over de paniekstoornis waar ze aan lijdt en ondertussen heeft ze daar  zelfs een boek over geschreven. 

Iris is psychologe en beschrijft in dit boek aan de hand van haar eigen ervaringen en de kennis die ze heeft als psychologe wat een paniekstoornis is en wat je er allemaal aan kan doen. 

Het was best confronterend om dit boek te lezen want ik heb ook al zeer lang een paniekstoornis. Die paniekstoornis (ik noemde dat zelf "hyperventilatie" want dat hangt erg samen)  belemmerde me ooit erg om te kunnen doen wat ik wilde doen. Al had ik dat pas door toen dat belemmerende wegviel. 

Ik sprak daar niet zo vaak over, veel mensen wisten dat niet, en ik probeerde gewoon zo goed en zo kwaad mogelijk normaal te functioneren. maar eigenlijk was het vaak een strijd om overeind te blijven en er bleef weinig energie over voor andere dingen.

Ik volgde allerlei therapieën en het ging altijd met up en downs, maar de laatste pakweg 10 - 15 jaar heb ik er niet zoveel last meer van in het dagelijkse leven. Bij mij bleek de oplossing het gebruik van een kleine hoeveelheid antidepressiva, en ik zal dat wellicht voor de rest van mijn leven nemen. Ik ben zeer blij dat deze medicatie bestaat want dat heeft mijn leven meer opengebroken. Mensen die niets weten over de paniekstoornis en hyperventilatie begrijpen mijn vreugde misschien niet altijd even goed, maar ik ben nog elke keer euforisch bij het idee dat ik nu zomaar op mijn eentje naar Parijs trek of met mijn lief ergens naartoe vlieg. Dat was 25 jaar geleden écht niet mogelijk!

Ik wil hier overigens geen pleidooi houden voor het buitensporig gebruik van antidepressiva. AD hebben een slecht imago en ik vind dat niet helemaal terecht. In mijn geval is het een goede oplossing gebleken nadat ik jaren andere dingen had geprobeerd. Maar deze medicatie heeft wel wat bijwerkingen en moet je niet zomaar nemen. Misschien is er voor jou wel een andere oplossing.

Waar ik wel een pleidooi wil voor houden, is om het boek van Iris te lezen. Tenminste, als je nieuwsgierig bent naar hoe het is om een paniekstoornis te hebben of als je er zelf 1 hebt en graag ervaringen van een lotgenote leest mét ineens goeie tips om er iets aan te doen.

en verder...

• Zitten we toch terug weer zoveel mogelijk thuis te werken... En ik vermoed dat er nog maatregelen gaan volgen.  
• Valt het jullie ook op dat de verplichting om je covidpas te laten aflezen door de horeca bijzonder slecht wordt opgevolgd? Toch in de Antwerpse zaken waar ik sinds die verplichting ben geweest. Soms dring ik het zelf op of ga ik terug buiten, maar op andere momenten ben ik er met andere mensen en dan wil ik niet weer de ambetante uithangen . Maar ik vind dat echt niet kunnen ... Zeer respectloos tov de klanten en niet solidair met die horecazaken die het wel doen. Of hebben jullie een andere ervaring en heb ik gewoon pech gehad? 
• Het lijkt me nochtans belangrijk want ik zie op deze moment in mijn eigen omgeving meer besmettingen dan ooit. Volgens mij gaat het helemaal niet de goede kant op...
• ... wil ik ook nog even reclame maken voor 'de Grote schijn'. Ik ben er dit jaar nog eens naartoe geweest en kwam er eer helemaal ontspannen en opgeladen van terug: zo wondermooi ! Het Rivierenhof (een park achter mijn hoek) wordt dan omgetoverd tot een feeërieke plek vol lichtjes. Je kan er een parcours afwandelen in het donker. Onderweg kom je vanalles tegen: geesten van dieren, en dwaallichtjes, en knoestige boomwezens, en diepe weerpiegelende werelden in de vijvers ... En dat allemaal begeleidt door zeer relaxerende muziek. Ik vond het erg opvallend dat aan het begin van de wandeling iedereen nog kwetterend en taterend het pad aanvatte en de mensen verderop de route hoe langer hoe stiller werden. "De grote schijn" is afgelopen, maar als het volgend jaar opnieuw doorgaat, raad ik zeker aan om eens te gaan kijken. Hier kan je de sfeer wat opsnuiven... 
• ... bezocht ik ook de tentoonstelling "MASCULINITIES:LIBERATION THROUGH PHOTOGRAPHY" in het FOMU. Binnenkort (als ik eens tijd heb om de foto's af te werken) verslag op mijn blog ...
• ... lijken mijn dahia's stilletjesaan echt hun geest te geven helaas. Maar ik stopte de grond ondertussen al terug vol nieuwe bloembollen voor komende lente!
• ... ben ik bij mijn nichtje Karine gaan kleien! En dat was heel gezellig! Zij schafte zich een keramiekoven aan en dus maakte ik wat oorbel- en macraméhangeronderdelen. Ik ben héél benieuwd naar het eindresultaat! Maar ik zal nog wat geduld moeten hebben want de onderdelen moeten nog gebakken en geglazuurd worden.
• Ze gaf me ook nog haar zilverkleimateriaal mee dus bestelde ik een portie zilverklei en hoop ik binnenkort wat ringen te kunnen maken.

En om af te sluiten nog wat links en tips ...

• Ik klaag zeer vaak over de Lijn (vooral op instagram). Ik heb dan ook een grote hekel aan de manier waarop het openbaar vervoer in en rond Antwerpen werkt, en vooral niet werkt. Ik probeer de Lijn altijd aan te spreken via twitter want dat lijkt de enige manier te zijn om reactie van hen te krijgen. Vooral op vlak van communicatie met de reizigers zijn ze echt schandalig rampzalig. Ze hebben nochtans een hele hoop communicatiemiddelen tot hun beschikking. Ik was dan eerlijk gezegd ook niet verbaasd toen ik dit las in de krant. Ik was wel gechoqueerd om te lezen op welke primitieve manier die info moet worden doorgegeven aan de reizigers. Anno 2021 moet dat toch echt anders kunnen me dunkt ... 
• Ben je ook een enthousiaste kastanjeraper? Lees dan eerst dit even.
• Het is ondertussen een jaar geleden dat mijn mama in het ziekenhuis belandde na een brand bij haar benedenburen. Gelukkig gaat alles weer goed met haar. Maar ik wil jullie deze website vol praktische tips mbt brandveiligheid niet onthouden. 
• Ik keek nog naar TV via een analoog signaal en dat is sinds deze maand niet meer mogelijk. Omdat ik een fervente netflixkijker ben geworden en heb ontdekt dat ik ook naar Canvas en EEN kan kijken via hun website, ben ik niet overgestapt naar digitale TV. Vervelend voor mijn lief want die zapt zeer graag en dat kan nu niet meer. Maar ik mis het echt niet.
• Ik keek overigens nog naar een paar toffe series op netflix: Maid is bijzonder goed omdat het een goede kijk geeft op leven in armoede, ik keek ook naar snowpiercer en vond dat verbazend tof, en ik viel van de éne in de andere verbazing bij het kijken naar het onvoorspelbare redelijk flippende Happy!. Al werd die laatste serie in het 2de seizoen wel zeer erg vreemd allemaal. 
• Op instagram is deze account bijzonder grappig. Je ziet er  zeer getalenteerde danseres die met haar talent zeer grappige dingen doet. 
• Lisette van Struinkunst leerde me via deze blogpost de stop motion filmpjes kennen van Ainslie Henderson. En dat was een bijzonder mooie kennismaking.

Zo! Tot volgende kletssessie!

Eerdere edities via deze tag ...