En hier ben ik weer, na een zomer met daarin 5 vakantie die zoals gewoonlijk weer veel te snel is voorbij gevlogen.
Ik hoop dat jullie er ondanks het slechte weer en de ellende in de wereld toch van hebben kunnen genieten.
Ik alvast wel!
Werk
Ondertussen ben ik na 5 weken vakantie alweer 2 weken aan het werk, en in de branche waarin ik werk (zeer kort samengevat: ik zoek scholen voor anderstalige nieuwkomers in Antwerpen) is het altijd alle hens aan dek op het einde van de zomer. Op mijn werk is het nooit mogelijk om rustig terug in gang te schieten na de zomervakantie. Het is eerder er middenin springen en op tijd en stond proberen naar adem te happen om daarna weer verder te gaan. De drukke periode op het werk gecombineerd met weer 3 dagen per week op kantoor ipv thuis maken dat ik 's avonds zo overprikkeld ben dat ik geen pap meer kan zeggen. Gelukkig heb ik fijne collega's die net hetzelfde ervaren en binnen een week of 2 zou die einde-van-de-zomer-begin-van-het-schooljaar-rush alweer moeten zijn gaan liggen. En wie weet neem ik dan wel weer een paar daagjes vakantie op. Mijn lief is alvast al weken zwaar aan het lobbyen om er terug een paar dagen op uit te gaan.
Vakantie
Tijdens mijn zomervakantie ben ik voor het eerst sinds corona nog eens naar Parijs getreind. Ik bleef er een kleine week, iets minder lang dan normaal in de zomer. Tot mijn verbazing was ik zenuwachtig voor mijn vertrek, en het duurde toch een dag voor ik er echt helemaal goesting in had. Ik voelde me in het begin ook wat ongemakkelijk en licht paniekerig (had ik vroeger zeer vaak - paniekstoornis - maar de laatste jaren gaat dat een pak beter) in de metro maar dat was gelukkig snel weer voorbij. Ik wijt het aan de isolatie die corona ons oplegde waardoor ik me terug wat onzeker voelde om er op mijn eentje een paar dagen op uit te trekken.
Overmorgen verschijnt er een blogartikel met een overzicht van wat ik allemaal in Parijs deed en de komende weken volgt als vanouds weer wekelijks een nieuwe artikel over mijn avonturen in de lichtstad.
Ik stak ook samen met mijn lief voor enkele dagen de grens over richting Duitsland. We bezochten er Trier, en dat vonden we allebei eerlijk gezegd een saai stadje. Maar ik maakte er wél een zeer mooie natuurwandeling. Misschien zelfs de mooiste van heel mijn leven. Ook daarover krijgen jullie later alles in geuren en kleuren te zien en lezen en ik kijk er al naar uit om de wandeling door het afwerken van de foto's en het schrijven van het artikel opnieuw te beleven.
Ik trok ook met vriend Nick en vriendin Tonia naar een teleurstellende editie van het kunstenfestival in Watou, zag eindelijk vriend Seb nog eens in levende lijve en dat was een fijn weerzien, probeerde tussen de buien door te genieten van wat rust en een goed boek in de tuin, wandelde met mama rond onder de bomen van het arboretum van Kalmthout, werd onlangs 54 (oh help! Dat gaat veel te rap!), treinde voor het eerst sinds corona nog eens naar Brussel met ene broer en zijn kinderen, at heerlijke mosselen bij mijn papa en zijn vrouw, belandde een paar keer in de tuin van mijn andere broer, kwam eindelijk nog eens samen met de schoolvriendinnen, en nu staat verdorie september alweer voor de deur.
De kapper
Uiteindelijk besloot ik voor een statement te gaan: grijs omdat ik het niet ok vind dat je als je ouder wordt blijkbaar alle tekenen van dat ouder worden moet verstoppen. Ik ben behoorlijk grijs ondertussen waardoor mijn uitgroei erg hard opvalt omdat het contrast met rood groot is en op die manier zou ik ineens van dat verven af zijn. En lang haar omdat ik het niet ok vind dat oudere vrouwen blijkbaar - dat hoor ik toch soms - geen lange haren meer horen te hebben.
Ik belde voor een afspraak en mocht ik de dag erna al komen en toen ik aan een aantal mensen vertelde over mijn plan om mijn haar grijs te laten maken reageerden zij een beetje ontzet. "Alles als het maar geen grijs is" was de samenvatting van de reacties. Ik was nog veel te jong om al grijsgelokt door het leven te gaan. Wat ineens natuurlijk het punt bevestigde dat ik wilde maken.
Maar ik begon toch te twijfelen en besloot de vraag gewoon aan de kapper voor te leggen vermits het wellicht ook niet zo eenvoudig zou zijn om rood lang haar in 1 keer om te zetten naar grijs lang haar.
Een beetje zenuwachtig trok ik een dag later naar de kapper. Bevreesd ook voor zijn reactie want ik heb het idee dat mijn bos lang duidelijk al lang niet meer geknipt rood haar voor de doorsnee kapper een soort van nachtmerriekapsel is.Of het echt gemeend was, of het gevolg van het feit dat ik de dag ervoor aan de telefoon iets had laten vallen over mijn kapperonzekerheid weet ik niet, maar toen ik binnen stapte, reageerde de kapper helemaal tegenovergesteld dan wat ik had verwacht: hij keek me aan, en zei bewonderend 'amai mevrouw, u hebt mooi haar. ' Ik denk dat het ongeloof op mijn gezicht heel duidelijk moet zijn geweest, zelfs met mondmasker op.
Toen hij vroeg wat ik wilde doen, legde ik mijn oorspronkelijke plan voor en de twijfel die ik had gekregen na reacties van mensen in mijn omgeving en hij trad de reacties bij en stelde zelfs tot mijn verrassing voor om de rode kleur te behouden omdat die zo goed bij me paste.
Van enig onderhoudsrijk ingewikkeld gladgestreken kapsel kwam (gelukkig) ook niet veel in huis want hij stelde voor om alleen de puntjes bij te knippen. En zo komt het dat ik na mijn eerste kappersbezoek in 13 jaar van mijn moeder de vraag kreeg " hoe! Ik dacht dat jij naar de kapper was geweest?".
Ik ben eerlijk gezegd niet helemaal tevreden van het resultaat. Ik ging naar de kapper voor een ander kapsel (al moet ik eerlijk toegeven dat ik niet echt zeer duidelijk meer in mijn hoofd had hoe dat er dan moest uitzien) en kwam met min of meer hetzelfde kapsel weer buiten.
Toch ben ik blij dat ik ben gegaan: ik heb veel goede tips gekregen over de behandeling van mijn haar: geen shampoo, veel conditionner, eventueel wat olie, niet borstelen, en een goede truuk om mijn krullen te benadrukken.En de onzekerheid die ik al een tijdje voel over mijn haar is door de bevestiging van de hippe kapper (ik had een hippe uitgekozen, was ook te merken aan de rekening ;) ) weer verdwenen.
Ik ga gewoon zelf verder mijn haar verven en een keer of 3 per jaar eens naar de kapper. En de volgende keer ga ik wel al wat duidelijker kunnen zeggen wat ik graag zou willen (meer kleurnuance bijvoorbeeld, misschien wat koperen lokjes erdoorheen of zo).
Voor mijn mailabonnees
Linkjes
- Vriendin Katia is gestart met een opleiding textile pattern design en laat haar ontwerpjes zien op instagram. Zoals verwacht doet ze dat heel goed ;) .
- Nog eentje op instagram: de charmante familie wasknijper...
- de gedichtjes van 'moderne rederijker' Stijn de Paepe zijn er altijd boenk op ...
- de oude nummers van mijn lief staan nu ook op you tube! Dit is mijn favoriet nummer:
.- Ik moet altijd zo lachen met de humor van 'How to DAD'.
- Een fijne plek op facebook om de actualiteit te bespreken is de groep "allemaal van belang 2.0"
- Lees en huiver: hoe Vlaamse steden telefoon- en betaaldata gebruiken om big spenders aan te trekken
Meer geklets via deze tag ....
Fijn dat je er weer bent! En natuurlijk ook gelijk met mooie foto's! Ik ben benieuwd naar je avonturen in Parijs én naar die mooie wandeling bij Trier.
BeantwoordenVerwijderenKomt er aan!
VerwijderenJa, Watou....
BeantwoordenVerwijderenja, jij was 1 van die mensen die me op voorhand waarschuwden ;) . Je had gelijk!
VerwijderenDank zij de tip van "Dingen die fijn zijn" én ergens ook jouw reactie hierop gelezen te hebben, me niet meer in bochten gewrongen om tijd te vinden naar Watou te gaan...
BeantwoordenVerwijderenEr komen wellicht nog andere edities en hopelijk hebben de nieuwe organisatoren tegen dan geleerd van deze editie ;)
Verwijderen