Moois van ' M(i)e': Lier van op het water...

vrijdag 18 oktober 2019

Lier van op het water...

Van geboorte Lierenaar zijnde, wilde ik graag mijn geboortestad eens vanop het water bezichtigen.

Dus laadde ik vriendin Latifa en haar kinderen in een platboot en dobberden we in gezelschap van nog wat nieuwsgierigen een stuk van 1 van de Netes.

Lier heeft namelijk verschillende Netes: een stuk grote Nete en een stuk kleine Nete en ook nog een Netekanaal. Het kan niet op!

Ik heb ondertussen uit ondervinding in oa Gent en Parijs ondervonden dat een stad heel wat rustiger wordt als je ze vanop het water bekijkt.

Ook in Lier is dat zo.

Niet dat Lier een drukke stad is, het was er op die zomerse maandag dat we ons boottochtje ondernamen zelfs opvallend rustig (Wat is er daar aan de hand zeg? Half de winkelstraat staat leeg!).

Maar vanop het water waren er zelfs stukken in hartje Lier waarin je je ergens op de onbewoonde buiten waande!

We vaarden de Nete af in een platboot, bediend door een vrouwelijke kapitein.

Dat bleek volgens de gids heel wat, want ze is de enige vrouwelijke kapitein die rondvaart op deze wateren.

Daarbij passeerden we allerlei mooie plekjes die Lier rijk is. Het begijnhof bijvoorbeeld, maar dat zit verstopt achter muren dus veel zie je daar vanop het water niet van.

Heel speciaal blijf ik het stukje stadspark vinden waar ik ooit leerde zwemmen.

Dat vind ik heel speciaal omdat er daar van water geen sprake meer is. Nochtans stond er ooit op die plek een zwembad waar zowat heel Lier leerde zwemmen.

Maar toen men asbest in het gebouw vond, heeft men het gewoon afgebroken en vervangen door park.

Ik vind het een vreemde ervaring om naar die plek te kijken en er niet het minste spoor meer te zien van het gebouw waar al die waterpret ooit plaatsvond. Fijn ook zelfs: het gebeurt niet vaak dat gebouwen plaats moeten ruimen voor natuur.

We peddelden ook voorbij het Fortuin, een schoon oud gebouw met aanpalende drinkplek voor de paarden.

Het fortuin heb ik altijd gekend als een sjiek duur restaurant, maar de voorbije jaren ging dat zeer hard achteruit tot het een tijd geleden failliet ging. Ik ben er eens gaan eten met mama en dat was echt niet goed. We waren er die dag ook de enige gasten.... . We waren dan ook niet verbaasd toen we hoorden ver het lot van deze horecagelegenheid.

Sindsdien staat het leeg. De boot die er altijd aan vast lag en die diende als terras op het water, was enkele jaren geleden al gezonken.

Vlakbij het fortuin ligt midden in de Nete - al zolang ik me kan herinneren - het palingschuitje 'Bertha'. Daarmee ging men vroeger paling vangen.

Geen idee of er op de Nete nog veel paling zit, maar als dat zo is , mag hij omwille van de zware vervuiling van het water niet gegeten worden.

We vaarden verder onder de vele kleine bruggetjes die de Lierse straten over de Netes leiden.

Bij eentje ervan werden we aangemaand om ons hoofd te laten zakken om er onderdoor te kunnen.

Op de oever zagen we nog de kunstacademie die nu verkocht blijkt te zijn en ingericht wordt met exclusieve lofts (zo zonde zeg! ).

Ooit woonden hier Engelse nonnekes, gevlucht voor vervolging door Henry VIII .

Ik passeerde er niet alleen architecturale en geschiedkundige bezienswaardigheden in deze mooie stad, maar ook herinneringen uit mijn jeugd: niet alleen het zwembad waar ik leerde zwemmen maar ook "den oever" waar tante Rita met haar kinderen woonde, de straat waar de bobon de laatste jaren van haar leven doorbracht, het RITO waar ik ooit wat maten gezelschap hield die er gingen crossen met hun brommer, de vesten waar de vava een volkstuintje had en die ik ooit elke dag afwandelde op weg van en naar school.... .

We vaarden tot aan het spuihuizeke en daar leerde ik dat ik net als een groot deel van de Lierse bevolking er al heel mijn leven verkeerdelijk van uit ga dat dat het 'pesthuizeke' was waar in de middeleeuwen de zieken in opgesloten werden om te sterven ver van de gezonde mensen af om verdere uitbreiding van de epidemie te vermijden.

Er was (is?) daar inderdaad een pesthuizeke, maar dat is niet hetzelfde gebouw als het spuihuizeke en ligt er naast, op de plek waar de kanoclub zijn onderkomen heeft. Weer wat bijgeleerd sé!