Parijs: Centre Pompidou: Vasarely

Mijn laatste bezoek aan centre Pompidou in Parijs ontsproot - wellicht wat onverwacht voor u beste lezers - een klein jaar geleden in Boedapest.

Ik bezocht Boedapest in 2018 omdat mijn lief me graag een museum wilde laten zien dat hij er lang geleden had bezocht . 

We moesten enkele jaren wachten vooraleer we konden gaan kijken want het betreffende museum bleek lange tijd gesloten wegens renovatie.

Maar toen we ontdekten dat het terug open was planden we eindelijk ons reisje naar Boedapest.

En toen gebeurde er dit en was ik efkens zeer slecht gezind.... .

Het Vasareymuseum was effectief open tijdens ons reisje naar Boedapest, maar er bleek in dat museum geen enkel werk van de kunstenaar aanwezig te zijn. 

Uitgeleend aan een museum in Madrid werd ons verteld.

Groot was dan ook mijn vreugde toen ik onlangs stoemelings te weten kwam dat die werken ondertussen in Centre Pompidou in Parijs hingen.

Ik was uiteraard content dat ze er hingen omdat Parijs makkelijk bereikbaar is.

Maar ook omdat ik dan een goede reden had om mijn lief toch nog eens mee te krijgen naar Parijs.

Na ons vorige bezoek aan deze stad was zijn conclusie dat Parijs een "kutstad" is en hij had geen enkele interesse om er nog eens naartoe te gaan. 

Dat is niet echt een ramp, want ik ga er ook met veel plezier alleen naartoe, maar af en toe samen met hem is toch ook tof.

Zo kwam het dat we slechts enkele dagen nadat we terug waren uit Kreta alweer de hort op gingen, deze keer richting Parijs. 

En zo kwam het ook dat ik eindelijk de werken van Vasarely in het echt kon aanschouwen, begeleidt door de enthousiaste observaties en vreugde-uitingen van mijn lief (die ik nog steeds bij gebrek aan een correctere term mijn lief blijf noemen).  

Ik kende Vasarely  niet, maar ik ontdekte enkele maanden geleden dat ik er al vaak een werk van had gezien. 

Vriendin Tonia is blind en kan nog net wat kleuren en licht en donker onderscheiden. 

Zij is enorm geïnteresseerd in kunst (ze heeft er zelfs een blog over), maakt zelf toffe beelden en bij haar hangt er een werk van Vasarely aan de muur. 

Ik had dat al vaak met veel genoegen gezien want ik vond het erg mooi.

Maar tot voor kort had ik niet door dat dat een werk was van de kunstenaar waar mijn lief het over had gehad ivm dat museum in Boedapest.

Vasarely maakte optical art. En iedereen kent zonder het wellicht te weten een werk van hem: hij is namelijk de ontwerper van het logo van Renault!

Ik en mijn lief bekeken elk werk met veel aandacht, proberend uit te zoeken hoe hij bepaalde effecten creëerde, ons regelmatig afvragend of hetgeen we zagen een optische illusie was of niet. 

Ik vind zijn werken erg ingenieus. Het lijkt me best te doen om zo'n werk na te maken als je wat kan schilderen. 

Ze zijn niet zo moeilijk te kopiëren (zeg ik nu met veel bravoure, maar ik probeerde het nog nooit dus misschien vergis ik me schromelijk ;). 

Wat denken jullie ? ) . 

Maar ze lijken me wel heel moeilijk te creëren vanuit het niets. 

Deze werken vroegen heel wat denkwerk en meet- en rekenwerk denk ik. 

En een goede kennis van kleuren, kleurcombinaties, kleurnuances en de effecten ervan.

Sommige werken van hem leken me in 1 stuk te zijn geschilderd.

 Anderen bleken dan weer een puzzelstuk van geverfde achtergronden met daarop kleurige vormpjes gekleefd of net omgekeerd. 

Er hingen werken die met plastieken onderdelen in mekaar waren gepuzzeld, een wandtapijt dat geweven was in zijn patronen en zelfs 3D-tegeltjes in zwart-wit.

Er waren werken die je deden duizelen, die leken te bewegen, en anderen waar je kop noch staart aan kreeg.

Platte werken gaven de schijn van hellingen, stapels en putten.

En dan die kleuren hé!

Zijn werken zijn niet alleen te zien in schilderijen, maar hij ontwierp ook interieurs, boekomslagen, en gebruiksvoorwerpen.  

Zoals zo vaak wanneer ik een tentoonstelling bezoek, kreeg ik op slag zin om zelf te beginnen tekenen. 

Maar ik had mijn tekenboekje thuis gelaten en had er toch geen tijd voor ;) ...

Maar misschien probeer ik effectief wel eens een keertje een werk van hem na te tekenen. 

Op de juiste moment, als ik er net goesting voor heb op een moment dat ik het materiaal bij de hand heb en een beetje tijd heb... 

Wil je ze ook eens zien? Dan ben je helaas te laat voor de tentoonstelling in Centre Pompidou. 

Maar volgens wat ik lees op de website van het Vasarelymuseum in Boedapest zouden ze daar nu terug te zien zijn.

Al durf ik dat toch niet met al te grote zekerheid beloven, zelfs niet als het op de website staat .... .

Meer blogposts over Parijs op deze pagina, en over musea en kunst....