Gent: tentoonstelling 'lang leve de muziek!'

2 weken geleden liep ik op wat de somberste oktoberdag van het jaar moet zijn geweest richting een abdij in Gent. 

Maar dat gesomber boven mijn hoofd kom me al gauw niet meer deren want ik was plots omringd door 60 jaar muziek uit onze contreien. 

Het begon allemaal doordat vriendin Ulrike me uitnodigde op haar verjaardagsfeestje. 

Vroeger woonde zij in Antwerpen maar sinds een paar jaar is ze verkast naar Gent en ik besloot van de uitnodiging gebruik te maken om eens op mijn eentje aan vakantie in eigen land te doen: ik boekte dus een hotel en ging op zoek naar plezante dingen in Gent.

En toen zag ik Jan Delvaux in het 1 of ander praatprogramma een verhaal doen over een tentoonstelling die hij in mekaar had gestoken in Gent en ik moest niet nadenken over de vraag of ik daar naartoe zou gaan. Dat was namelijk evident.

Ik ken Jan Delvaux van zijn gesprekjes op zaterdagnamiddag op radio 1. 

Als hij begint te vertellen moet ik altijd denken aan die keren dat ik met mijn vader op bezoek ging bij de bobonne: zij vertelde altijd heelder verhalen vol kommer en kwel: over "Maria van de vest , ge weet wel: die  getrouwd is met de Louis van de gazettenwinkel die altijd bij de buren in de rechtenstraat kwam en wiens zoon nog te doen had met Elza van de koster. Awel, die is dood". 

Dat soort van verhalen. Heel Lier - mijn bobonne woonde in Lier - hing op de 1 of andere manier aan mekaar in een onontwarbaar kluwen, zo leek me als ik ze bezig hoorde.

En datzelfde gevoel heb ik als ik Jan Delvaux zijn verhaaltjes hoor vertellen over Belgische muziek. 

Ge moet maar eens luisteren als ge dat niet kent, dan snap je wat ik bedoel. 

Bon, nadat ik mijn valies had afgezet in het hotel, tramde ik richting sint Pietersabdij en trad ik binnen in de abdij. 

En daar kwam ik terecht in een tentoonstelling die absoluut in mijn top 3 is komen te staan van de laatste jaren en ik bezoek toch wel wat tentoonstellingen. 

Dat komt natuurlijk alleen al door het onderwerp: Nederlandstalige liedjes van vroeger tot nu in alle mogelijke muziekgenres. 

Er zijn op de tentoonstelling attributen allerhande te zien: gitaren van vele Vlaamse en Nederlandse rockhelden, schoenen van Eddy Wally, de pakjes van K3, geboetseerde koppen van politiekers van de cirkusvoorstellingen van vuile Mong waar ik zelf als kind verschillende keren naar ging kijken , met de hand geschreven liedjesteksten van Ramses Shaffy, ... . 

Plaatjes van Jacques Brel, een gitaar vol onzelievevrouwkes van Luc De Vos, de cowboyboots van Bobbejaan Schoepen en panty's van het merk 'Marva'.

Veel foto's en filmpjes: uren en uren filmmateriaal (en ik heb er daar zeer veel van bekeken) vol nostalgie .... . 

En vooral veel muziekjes natuurlijk, gelardeerd met verhalen die verteld worden door Jan Delvaux himself. 

Ik  had 3 uur uitgetrokken om deze tentoonstelling te bezoeken, dat leek me ruim voldoende. 

Ik zou dan zeker rond zijn tegen sluitingstijd.

Maar ik heb de laatste stukken in een vliegende vaart moeten zien en heb helaas niet nog iets kunnen gaan drinken in het speciaal voor de gelegenheid opgetrokken café in de abdij. 

De tijd vloog voorbij en dat kan je letterlijk en figuurlijk nemen. 

Deze tentoonstelling geeft een zeer volledig beeld over de Nederlandstalige Vlaamse muziek sinds de jaren 50.

En ze neemt ineens ook een stukje van de Nederlandse Nederlandstalige muziek mee: ook de grote Nederlanders komen ruim aan bod. 

De tentoonstelling loopt nog 9 juni en ik kan niet anders dan heel sterk aanbevelen om ze eens te bezoeken: ze is hartverwarmend, vrolijkmakend, nostalisch en sombere wolkenverjagend schoon! Echt waar!

Meer info over de tentoonstelling vind je op deze website.

Meer blogposts over mooie muziekjes...

Meer blogposts over Gent hier of via deze tag...

Meer blogposts over musea en tentoonstellingen via deze tag ...