Een écht slecht mens...

Stel je voor : iemand vindt dat het het lot is van armen om te lijden. Je moet ze niet helpen hun lijden te verzachten, je moet ze ook niet proberen uit de armoede te halen, want zij moeten lijden. Zij doen namelijk boete voor hun en andermans zonden en dat hoort zo. Dat is goed.
Dus zorg je ervoor dat ze dat lijden in de best mogelijke omstandigheden kunnen doen : stervenden laat je lekker afzien, je geeft ze geen medische hulp en laat ze gewoon sterven met 50 in een kamer op een schamel bed zonder fatsoenlijke verzorging.
Niet omdat er geen geld is -  er is veel geld zelfs - maar omdat dat nu eenmaal het lot van de armen is. En geboortebeperking is niet nodig want hoe meer arme kindertjes er geboren worden, hoe beter.
Omdat je dat lijden zo verheerlijkt, ben je ook enthousiast over dictators die hun bevolking nog wat meer laten lijden. Zoals Baby Doc in Haïti, een land waar niemand met gezond verstand wil wonen, maar waarvan jij zegt dat je het lijden nooit zo mooi hebt gevonden als daar.
Maar als je zelf ziek bent, krijg je - natuurlijk! -  de best mogelijke verzorging en alles wat je maar wilt...

Zo iemand is voor mij een door en door slecht mens.
En toch wordt ze in september heilig verklaard door de kerk....

Als je aan mensen zou vragen wie voor hen het voorbeeld is van een echt goede mens, dan is de kans zeer groot dat men zegt : moeder Teresa.
Zij is het summum van iemand die de armen en zieken, de meest verworpenen der aarde helpt. Een lieve vrouw die er is voor de weeskinderen en armen van India en zich haar leven lang heeft ingezet voor al wie het slecht had in dat land.
Dat denken veel mensen toch, ook niet-gelovigen.

Weinigen weten dat de waarheid anders was. Want de beschrijving die ik helemaal bovenaan gaf, ging over haar...

Ik herinner me nog goed die keer dat bij mij de schellen van de ogen vielen wat betreft haar goedheid. Dat was toen ik ze al heel wat jaren geleden ( 20? 30? zoiets ... ) eens in een interview hoorde vertellen dat ze het goed vond dat er zoveel arme en zieke (wees)kindertjes werden geboren want daardoor kon zij goede daden doen. En zo kon zij haar hemel verdienen. Ik vond dat een erg choquerende uitspraak want ik dacht altijd dat je moest streven naar zo weinig mogelijk lijdenden en armen. Maar blijkbaar hebben die armen een doel: de anderen de kans geven goede daden te doen ....


2 weken geleden kwam deze herinnering weer boven toen ik in het programma 'interne keuken' op radio 1 Stefan Suetens dezelfde ontluisterende verhalen hoorde vertellen. Hij dook wat dieper in het leven van deze vrouw en duikelde de éne na de andere gruwelijke uitspraak en degoutante activiteit op. Stervenden die ondanks gruwelijke pijnen het moesten doen - als ze geluk hadden - met 2 aspirines terwijl haar financiële middelen bijna onuitputtelijk waren. Slechts 7% van al het geld dat ze kreeg ging echt naar haar zogenaamde goede doelen. Wat met de rest gebeurde is niet geweten. 
Moeder Teresa verheerlijkte lijden. Want Christus had ook geleden aan het kruis voor de zonden van de mensheid en dat was volgens haar ook de taak van de armen. Zij wilde dus het lijden niet verlichten, eerder accommoderen. Haar taak was het om de armen te helpen lijden. En als het enigszins mogelijk was ook nog rap voor ze het begaven dopen. Dat ook natuurlijk... 

Soit, het mythische imago van deze vrouw is voor mij een goed voorbeeld van hoe de media iemand groot kan maken voor dingen die niet in overeenstemming zijn met de werkelijkheid. Moeder Teresa was niet goed, maar door haar imago kreeg ze wel een platform en kon ze doen wat en met wie ze wilde. Moest iemand hier op deze manier aan 'liefdadigheid' doen, we zouden allemaal vol afschuw reageren. Maar deze vrouw kreeg daarvoor een nobelprijs voor de vrede en wordt in september heilig verklaard.

Ik wilde op mijn eigen beperkte manier een klein tegenwicht geven aan al die heroïsche woorden waarmee ze meestal beschreven wordt. En ik nodig jullie uit om de uitzending van 'interne keuken'  (sorry, staat niet meer online blijkbaar) of deze podcast eens te beluisteren. Er bestaan/bestonden namelijk heel veel mensen die goede dingen doen voor anderen en voor onze samenleving. Maar moeder Teresa hoorde daar  niet bij en hoort niet op een voetstuk. Ik hoop dat ik hiermee hier en daar iemand die dit nog niet wist ook de schellen van de ogen heb laten vallen. Deze vrouw verdient het namelijk niet om zo verheerlijkt te worden.