#wijoverdrijvenniet

13 jaar : Met ouders en broerkens naar zee. Zij maken een strandwandeling, ik ga lekker lezen in de duinen. Een oude man met een verrekijker komt recht voor mij staan en doet teken dat ik mijn benen moet opendoen terwijl hij ostentatief door de verrekijker kijkt. Ik ren weg...
14 jaar : Volle punktijd : Ik draag korte rokjes en netkousen en veel zwart rond mijn ogen : Mijn opa vindt me ' net een hoer '.
16 jaar : Ik ga lekker zwemmen in openlucht met een vriendin. Monokini. Wat verderop hoor ik jongens - leeftijdsgenoten - lachen . ' amai, gij hebt geen borsten en gij gaat monokini liggen '. 
18 jaar : Een man kruist me op het voetpad en knijpt in mijn borsten. Het was een orthodoxe jood. Dat is op zich niet zo relevant, dit soort gedrag kan je terugvinden bij mannen van allerlei pluimage. Maar om de 1 of andere reden vond ik dat nog choquerender omdat ik dat van zo'n man al helemaal niet niet verwachtte.
18 jaar : Een man komt iets brengen voor 1 van mijn ouders. Ik ben alleen thuis en moet het in ontvangst nemen. Aan de deur  vraagt hij een glaasje water. Voor ik er erg in heb staat hij mee in de keuken en begint me uit te horen over mijn liefdesleven. Hij zegt dat ik hem maar eens moet proberen. 

De bovenbuurman komt thuis en heeft direct door dat er iets niet klopt. Hij komt met veel drukte de keuken binnen en doet alsof hij mijn vriend is en werkt de man buiten.
20 jaar : Ik ga naar huis na een avondje stappen in een buurtcafé. Een man staat te masturberen op straat. Ik voel me ongemakkelijk maar lach hem uit en stap verder. Hij begint achter me aan te hollen en roept of ik geen handje wil komen helpen. Gelukkig woon ik vlakbij,  ik ren naar huis.
22 jaar : Ik passeer een frituur. een dronken klant roept naar me : wil je met me neuken ? 
23 jaar : Een hele zomer lang is er een jongetje van een jaar of 14 die telkens als hij me het plein ziet oversteken, zijn hand tussen mijn benen komt steken. Soms kan ik hem afweren. Zijn vriendjes vinden het heel grappig.
25 jaar : Ik ga naar huis na een avondje tetteren met vrienden op café. Een dronken man komt achter me aan en volgt me. De vrienden die achterbleven in het café hadden het gelukkig door,  komen me achterna en houden de man bezig zodat ik veilig naar huis kan.
25 jaar : Na een feestje bij een vriend ga ik naar huis met de fiets. Een andere feestganger gaat samen met me door en rijdt een eindje met me mee. Maar hij blijft meerijden, we zijn nochtans zijn straat al lang voorbij. Ik zeg hem dat hij niet mee moet en voel me erg ongemakkelijk zo in het midden van de nacht met hem op straat. Hij gaat dan toch naar huis. 

Later vertellen vrienden me dat hij overal rondbazuint dat hij me van zich af moest slaan omdat ik meer wilde.
27 jaar : Ik bedien op een terras en struikel met een volle plateau . Ik ben kletsnat. Niemand staat op om me te helpen. Ik hang helemaal onder de drank. Een man zegt me : amai, nat ben je nog mooier ...
...
Hoe meer ik er bij stil sta, hoe meer herinneringen boven komen van dit soort voorvallen. Maar laat ik het hier maar bij houden.... 

Ik ben erg blij met het initiatief  #wijoverdrijven niet.
Als jong meisje werd ik zoooo ongelooflijk kwaad en ambetant omdat ik zo vaak lastig gevallen werd :  dag en nacht ( ik heb me nooit laten tegenhouden en ben altijd op mijn eentje 's nachts buiten blijven komen. Doe ik nog altijd trouwens ) , op straat, op feestjes en in't café , in de tram en trein, ....
De voorbeelden hierboven en van de vele vrouwen die de voorbije dagen getuigden van gebeurtenissen die ze meemaakten zijn wat uitgesprokener. Maar er was ook nog de eindeloze reeks van fluiten, opmerkingen , obscene gebaren,  geroep,  gejoel vanuit rijdende auto's, mannen die me op straat een sigaret of vuurtje komen vragen en direct daarna mijn telefoonnummer, de vele keren dat ik rustig aan den toog de krant zit te lezen na het werk en lastig gevallen wordt door weer een man die me probeert te versieren en niet wil ophouden als ik duidelijk maak dat ik gerust gelaten wil worden , mijn broer die in het café werkt en af en toe doet alsof hij mijn lief is om ambetante gasten weg te krijgen, de mannen die opdringerig tegen me aan komen dansen als ik op  de dansvloer sta...
Maar zo kwaad dat ik daar van werd... 

Ik wilde op straat kunnen lopen zonder lastig gevallen te worden. 

Ik wilde niet geconfronteerd worden met onbekende mannen die zichzelf zo belangrijk vinden dat ze zich het recht toe-eigenden  om me te laten weten dat ze me sexy vinden. 

Ik wilde gewoon kunnen doen wat ik wou zonder daarbij telkens geseksualiseerd te worden. 

Ik wilde het recht om in mezelf gekeerd te zijn en gewoon kunnen genieten van wat ik aan het doen was. 

Ik wilde niet benaderd worden als een object maar als een mens. 

Ik reageerde vaak - als ik het veilig genoeg vond : ik schold zo'n mannen uit en dan werden ze kwaad. Ik weet niet of dat dat de meest efficiente  reactie was maar ik dacht bij mezelf : mijn stemming naar de knoppen, die van jou ook.

Ik wilde als vrouw ook de vrijheid hebben om - in de kledij die ik wilde dragen, dag en nacht, waar ik ook maar wilde zijn - te doen wat ik wilde doen zonder lastig gevallen te worden. Mijn leven en mijn tijd behoorde mij toe, niet de onbekende mannen die zich toevallig op dezelfde plaats bevonden als ik.

Ik lees hier en daar dat alle vrouwen dit meemaken, dat het er niet toe doet wie de betrokken vrouw is. 
Maar dat klopt niet met mijn ervaringen : 
Vroeger voelde ik me loslopend wild als ik buiten kwam. 
Maar ik ben nu 47 jaar en serieus ronder in vergelijking met toen. 
En ik ben 'onzichtbaar' geworden, oudere vrouwen worden blijkbaar onzichtbaar .... 
Da's niet altijd even plezant.
Maar het  heeft zeker zo zijn voordelen : al dat opdringerig grensoverschrijdend ongewenst geseksualiseerd haantjesgedrag is - écht waar - helemaal verdwenen! 

Ik ga tegenwoordig vaak op mijn eentje wandelen in het park in de buurt. Er komen daar zeer weinig mensen. En ik bedenk me dan vaak dat ik dat 15 jaar geleden gewoon niet gedurfd zou hebben.
Ik ga op mijn eentje een koffie drinken en er zijn dan geen mannen meer die me komen aanspreken, ik kan rustig verder lezen of tekenen.
Ik loop over straat en er zijn geen mannen die me willen laten weten dat ik sexy ben, me aanraken, naroepen, fluiten, ambetante voorstellen doen ... 

Nu heb ik de vrijheid die ik altijd al wilde. 
Da's een heerlijk gevoel ! 
Maar ik had daar ook recht op toen ik jonger was! 
Alle vrouwen hebben recht op dat gevoel!

Nee , wij overdrijven niet ...

Wil je meer weten over dit initiatief ? Lees dan eens de blogpost van  the Styling Dutchman. Er is ook een facebookpagina en een website ...
Je kan je verhaal ook gewoon delen met #wijoverdrijvenniet.