Ik maak zoveel foto's en heb daarbij zoveel ideeën voor blogartikelen, dat ik ze niet snel genoeg geschreven krijg. Soms zie ik artikelen verschijnen met tips wat je moet doen als je een blogdip hebt en op zoek bent naar inspiratie. Ik snap dat nooit: ik heb nooit gebrek aan inspiratie, wel gebrek aan tijd. Ik ben als het ware een gulzige blogger en misschien een nog gulzigere fotograaf.
Dat maakt dat ik soms blogartikelen schrijf op een moment dat we al lang in andere sferen zitten. Zoals vandaag: de foto's nam ik al ergens in de herfst en daar zijn we voorlopig ver van weg.
Toch besloot ik de foto's in een blogartikel te gieten omwille van 1 bepaalde boom. Want die is zo indrukwekkend. En als ik dan toch aan het schrijven ben, dan kan ik beter ook ineens over andere troeven van dit park vertellen bedacht ik me.
Ik nam dus afgelopen herfst de bus richting Park Den Brandt in Antwerpen. Dat Park ligt vlakbij het meer gekende Middelheimpark en ik kom er niet zo vaak.
Nochtans kom ik er wel graag, maar er zijn zoveel plekken waar ik graag kom, ik ben overigens ook graag thuis én ik moet ook nog werken. Gulzige mens dus... .
Bon, Park Den Brandt dus. Die hebben een pluktuin waar je als bezoeker de oogst mag plukken of rapen van de appel- peer en mispelbomen die er staan. Dat laatste was de reden waarom ik er was: ik was er namelijk niet alleen, ik had mijn moeder bij en die is zot van mispels.
Ik ken dat zelf eigenlijk niet, het zijn ook een beetje rare vruchten die pas gegeten worden als ze rot zijn. Maar mijn moeder kent dat van toen ze klein was, dus ik vermoed dat naast de smaak er ook een vorm van nostalgie meespeelt bij haar voorliefde voor deze vrucht.
Uiteraard is het niet de bedoeling dat je die pluktuin leegplukt en de buit meeneemt voor je buren en familieleden en collega's. Je kan er plukken voor jezelf en de rest laat je hangen voor andere bezoekers.
Op de moment dat wij de pluktuin bezochten, was er net een tentoonstelling van een kunstenares. Helaas vind ik niet meer terug van wie juist. Sommige bomen waren daarom beschilderd met woorden.
Er staat ook een Boeddhabeeldje in de pluktuin. Dat beeld is een geschenk van de Nepalese gemeenschap in ons land.
De reden waarom ik toch écht graag dit blogartikel schreef, is deze indrukwekkende boom.
Het gaat om een treurbeuk die even oud is dan België. Hij heeft takken die tot op de grond komen en daar verder omhoog schoten als een soort van bijbomen van de oorspronkelijke boom.
Je kan er niet te dichtbij komen want om deze boom te beschermen staat er een hek rond. Schoon hé!
Wil je ook eens naar park Den Brandt? Dan moet je hier zijn.
Meer blogartikelen over Antwerpen via deze tag ...
Ik zag hem op je IG account, zeer indrukwekkende boom, heel mooi! Zoals ook de overige foto's. Die bast, wat een patronen! Ik hou daarvan. En ook nu weer herkenbaar wat je schrijft over bloggen, materiaal en ideeën genoeg, alleen wat te weinig tijd ;-)
BeantwoordenVerwijderen