Zomer in het arboretum van Kalmthout

Het arboretum van Kalmthout is altijd een fijne plek om even te gaan wandelen. Afgelopen zomer slenterde ik er nog eens rond met mijn moeder.

Ik heb sinds een paar jaar een museumpas  (#nosponsor) en met die pas heb je ook gratis toegang tot het arboretum. 

En met de trein ben je er als alles goed gaat in een wip vanuit Antwerpen. 

Intermezzo: De toevoeging 'als alles goed gaat' staat er niet zomaar. Ik ben een grote fan van goed uitgebouwd en betaalbaar openbaar vervoer , maar ik ben een minder grote fan van het openbaar vervoer in België. Daarvoor loopt het gebruik ervan iets te vaak mis en is de communicatie die de lijn en de NMBS voert met zijn klanten erg ondermaats. 

Ook deze keer was het weer prijs. Toen we op het perron stonden te wachten om naar huis te gaan, lazen we dat er een probleem was met treinen die van een bepaalde plek kwamen (ben vergeten vanuit waar). Voor mij en mama als sporadische gebruikers van die route was het niet duidelijk of er voor onze rit naar Antwerpen ook een probleem was of niet, en zo ja, wat we konden doen om via een bus of zo thuis te geraken. 

We besloten ten einde raad maar even af te wachten of de volgende trein die zou moeten komen wel zou komen opdagen en dat was gelukkig het geval. Maar echt! Kunnen die niet duidelijker communiceren zodat je als reiziger weet wat de gevolgen voor jou zijn? 

Dat slenteren deden we heel op ons gemak. Zo erg op ons gemak dat we niet helemaal rond zijn geraakt. de vijver hebben we bijvoorbeeld niet gezien. Maar dat is niet erg, we kunnen altijd nog eens een keertje terug. 

Wat we wél zagen waren de vele prachtige bomen in het park, allemaal in hun zomerse tooi. In de lente zoemen de bomen vol bijtjes. 

In de zomer zijn die er ook, maar eerder in de vele bloemen die onder de bomen en rond de wandelpaden staan geplant.

Ik zou eens moeten tellen hoeveel verschillende esdoorns er staan.... . Er staan er in alle kleuren, maten en vormen! 

Je kan er ook planten kopen en ik was erg in de verleiding om zeer mooi geschakeerde zonnehoeden aan te schaffen. Maar na een lente vol mislukte pogingen om bloemen te planten in de achtertuin hield ik toch maar de vinger op de knip. 

Ik plantte afgelopen lente en zomer lupines, Echinacea, vingerhoedskruid en nog veel meer in mijn achtertuin en die planten kwijnen allemaal op zeer korte termijn gewoon weg en wat er dan nog over blijft wordt opgegeten door de slakken.  

Eindigen deden we nog snel met een lekker drankje op het terras in gezelschap van een Duitse wesp. 

Dat ze Duits was, vertelde ze me niet zelf, maar ontdekte ik via de "obsidentify"app. 

Eigenlijk zou ik ook eens moeten gaan kijken naar de herfsttooi van de bomen in het park. Wie weet lukt dat nog net op de valreep. En anders is het voor een volgende herfst. 

Meer blogartikelen met natuur in de hoofdrol ...