kunst: de tentoonstelling van de kunstacademie van Mortsel met een ingenieus kunstwerk van vriendin Tonia

Vriendin Tonia nodigde me uit om te komen kijken naar de tentoonstelling met werken van leerlingen van de academie van Morstel. Ook het werk van Tonia zelf stond er tentoongesteld. 

De tentoonstelling in kwestie ging door in het indrukwekkende decor van het fort van Mortsel.  

In de jaren 1860 - 1864 werd een fortengordel gebouwd en dit is daar 1 exemplaar van.

Het zijn stuk voor stuk bijzondere bouwsels die op zijn eigen al een bezoekje waard zijn. 

De forten liggen midden in het groen en het is er dan ook fijn wandelen. 

Oorspronkelijk dienden deze forten ter verdediging van het gebied er achter. 

Maar nu worden ze vaak gebruikt voor allerlei socio-culturele activiteiten. 

Ik ging er al naar feestjes en fuiven, heb er ooit een paar keer als naaktmodel gefungeerd voor een opleiding modeltekenen (en dat bleek moeilijk dan ik dacht, zo heel de tijd roerloos blijven staan of zitten in eenzelfde houding), en er zijn verschillende organisaties die er een stek hebben gevonden. 

Ik ken de geschiedenis van het fort/de forten niet in detail, maar ik vermoed dat ze ook tijdens de wereldoorlogen dienden voor militaire doeleinden. 

En dit specifieke fort is nog tot 2000 in gebruik gebleven door defensie. 

Dat verklaart wellicht de vele "stichtende spreuken" die her en der boven de doorgangen geverfd staan. 

Bon, naar de tentoonstelling: er stonden toffe werkjes. 

De studenten hadden duidelijk hun best gedaan.

Maar het meest onder de indruk was ik toch van het werk van vriendin Tonia.

Tonia is namelijk blind. Zij kan als het licht meezit af en toe nog contouren zien maar dat is het zowat. Ze houdt echter veel van kunst en dus schuimt ze enthousiast musea en tentoonstellingen af om nieuwe werken te ontdekken.

Deze ervaringen gebruikt ze vaak in haar eigen werken - want ja: Tonia is zelf ook kunstenares - en dat levert altijd sterke resultaten op. Ook deze keer stond ik even perplex toen ik zag wat ze gedaan had.

In de publicatie die bij haar werk hoorde schrijft ze er zelf over: 'met deze installatie wil ik de bezoeker laten inleven hoe ik, als blinde kunstliefhebber, een bezoek ervaar aan een klassieke tentoonstelling van beelden en schilderijen'.

Dit was het visuele deel van haar tentoongestelde werk: 

Haar sculpturen zette ze in een ondoorzichtige stolp op een sokkel.

En blijkbaar - dat vond ik heel grappig en ook wel herkenbaar want ik voelde dezelfde drang - vinden mensen dat ambetant. want veel mensen hieven de stolp op om te kunnen zien wat er onder zat. Dat was natuurlijk niet de bedoeling dus heeft ze ze op den duur vastgeplakt aan de sokkels zodat dat niet meer kon.

Verder was er ook een auditief deel: ze liet verschillende mensen haar tentoongestelde sculpturen beschrijven en nam dat op. En dat kon je beluisteren bij deze werken.

Ze componeerde ook nog een gedicht bij beide sculpturen én maakte een boekje met wat info, de gedichten, én de beschrijvingen uit de opnames.

Ik hoop dat ze dit werk ooit nog tentoonstelt want het is erg de moeite. En wil je meer weten over haar werken en activiteiten, neem dan zeker eens een kijkje op haar website!

Meer blogartikelen over kunst via deze tag ...