woensdag 15 april 2020

Coronadagen: oa over gepriviligeerd zijn en wat sociale mediatips...

Coronadagen: oa over gepriviligeerd zijn en wat sociale mediatips...

Tijd voor een nieuwe portie zomaar wat coronagebabbel. Voor mij blijkt de quarantaine weliswaar zeer vreemd maar ook leefbaar. 



Coronadagen: oa over gepriviligeerd zijn en wat sociale mediatips...

Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik heb (op de moment dat ik dit schrijf: maandagnamiddag) een paar heerlijke dagen achter de rug. Ik heb die vooral doorgebracht in mijn tuintje, met mijn snoet onder de parasol wegens de felle zon, boek op mijn schoot, afgewisseld met een borduurproject waar ik al een tijdje mee bezig ben, fototoestel zoals altijd binnen handbereik en oortjes met mooie muziekjes in mijn oren. 
Op sommige momenten voel ik me zo veel rustiger dan gewoonlijk. Er moét namelijk minder. Ik kan niet anders dan thuis blijven. 


Coronadagen: oa over gepriviligeerd zijn en wat sociale mediatips...

Ik ben me ervan bewust dat ik geprivilegieerd ben. Ik moet me voorlopig nog geen zorgen maken over mijn financiën: ik werk gewoon door maar dan thuis en krijg dus ook gewoon mijn loon, en heb een beetje spaargeld voor als het toch moeilijker zou worden. En ik heb geen schulden af te betalen. 


Coronadagen: oa over gepriviligeerd zijn en wat sociale mediatips...

En ik woon alleen. Ik lees overal compassie met de mensen die alleen wonen en nu blijkbaar vereenzamen maar ik voel dat zelf helemaal niet. Ik voel zelf wél compassie met mensen die nu met het hele gezin verplicht dag en nacht op mekaars lip zitten en dan vaak ook nog de combinatie moeten zien te maken van werk met huishouden en kinderen opvoeden en schooltje spelen. Dat lijkt me pure horror! Ik ben zooooooo verschrikkelijk blij dat ik alleen woon!


Coronadagen: oa over gepriviligeerd zijn en wat sociale mediatips...

Stilletjesaan is in mijn leven een "nieuwe normaal" geslopen. De emotionele gevolgen van de quarantaine en de bedreiging van een potentieel dodelijke ziekte zijn een beetje op de achtergrond geraakt. Ik kan me terug beter concentreren en heb minder angst. De eerste dagen wilde ik alles weten wat er gebeurde en volgde ik het nieuws op de voet en zat ik heelder dagen de sociale media af te speuren. Ondertussen is ook daar het nieuwe oude normaal weer boven komen drijven en erger ik me weer als vanouds aan asociale trollen die hun haat spuwen en aan opportunistische politici die ook dezer dagen proberen garen te spinnen van alles wat er gebeurt en daarbij mensen in gevaar brengen door foute boodschappen de wereld in te sturen ( De Wever die advertenties betaalt om te zeggen dat hij mensen niet gaat beboeten als ze zich  niet aan bepaalde regels houden, De Winter die zaagt over het gebruik van andere talen om mensen te informeren over welke regels ze moeten volgen, rechts die probeert om Marc Van Ranst in diskrediet te brengen en daarvoor een hele discussie aanzwengelt over de nood aan het verplicht dragen van mondmaskers .... die niet voorhanden zijn ). Ik volg het nieuws lang niet meer zo uitgebreid als in die eerste dagen want ik word er gewoon ambetant van.


Coronadagen: oa over gepriviligeerd zijn en wat sociale mediatips...

Ik merk namelijk wel dat ik veel prikkelbaarder ben dan gewoonlijk. Da's in mijn geval overigens  alleen vervelend voor mezelf want er zijn geen huisgenoten die het dan moeten ontgelden. 

Coronadagen: oa over gepriviligeerd zijn en wat sociale mediatips...

Ondertussen is het me klaar en duidelijk dat mijn 2 geplande en reeds vastgelegde reisjes niet zullen doorgaan. Ik zou eind april een weekje naar Lissabon gaan en in juli een paar dagen naar Praag. 
Maar dat zal dus niet gebeuren en ik lig daar eerlijk gezegd gezien de omstandigheden niet echt wakker van.  
Ik hoop nog een beetje dat ik dat in het najaar zal kunnen inhalen. Maar ik vrees dat mijn werkgever roet in het eten zal gooien want de kans is groot dat die me niet de toestemming gaat geven om mijn vakantie van april uit te stellen naar de herfst. 


Coronadagen: oa over gepriviligeerd zijn en wat sociale mediatips...

Ik blijf wel een surreëel gevoel hebben over de huidige situatie in de wereld. Het is zo raar te bedenken dat men over zowat heel de wereld tracht met zijn alleen in quarantaine te blijven. Gisterenavond was ik wat foto's aan het bewerken van mijn reisjes naar Parijs en ik vond het zeer vreemd te beseffen dat ik daar ooit gewoon kon rondlopen en er nu zelfs niet kan geraken, hoe dichtbij ook. 

Om af te sluiten nog wat extra tips voor de geïnteresseerde lezers: 

  • Ik lees altijd met veel plezier de stukjes van Dirk Draulans op zijn facebookpagina. Ze zijn altijd leerrijk, boeiend en goed geschreven. 
  • Joepie! Op VRTNU kan je oude afleveringen van de collega's bekijken! Ik blijf dat goed vinden.
  • Sommige dingen veranderen helaas (nog?) niet. Als jong meisje werd ik daar al pisnijdig van en blijkbaar gebeurt dat nog altijd en in deze dagen weer meer dan ooit ... 
  • Had je net zoals ik gepland om te gaan kijken naar werken van Van Eyk en andere Vlaamse meesters en ben je teleurgesteld dat dat nu niet kan. Hier vind je een alternatief. Ik heb het zelf nog niet bekeken, maar ga dat zeker doen!
  • Verzamelen op een ander niveau getild... 
  • Deze vrouw maakte een tutorial over het decoreren van paaseieren die ik heel tof vind en maakt bovendien prachtige  vingerloze handschoenen! 

En hoe gaat het eigenlijk met jullie? 

(De foto's maakte ik afgelopen week in het park, in mijn tuintje of in mijn living.)

10 opmerkingen:

  1. Wat mooi beschreven,heerlijk om u blog te lezen,en zo herkenbaar,het prikkelbaarheid,ben zelf al van narure hooggevoelig en nu merk ik dat ik extra gevoeliger ben,samen met mijn man redden wij het ook allemaal wel,alleen zo jammer dat de kleine dingen waar ik altijd zo van geniet nu zelfs niet kunnen of moeilijk zijn,hou me zelf.ook veel bezig met handwerk en lezen en natuurlijk het zonnetje:)
    Liefs ramona

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Geniet van de dingen waar je nu wel mee bezig kan zijn !

      Verwijderen
  2. Mooie blog waarin ik veel herken. Ik woon ook alleen en heb er eigenlijk geen moeite mee om nu ang thuis te zijn. De verplichte regels geven mij rust en ruimte om een eerlijk boek in alle rust te lezen en creatief bezig te zijn. Terwijl ik anders altijd plannen maak voor buitenshuis en nooit de rust heb. Ik geloof ook echt dat alleenwonenden er wat makkelijker mee omgaan, hoewel dat anders is als je kinderen en kleinkinderen niet mag en kan zien, maar ook die bezit ik niet. Ik voel mij hoe dan ook rijk met alles wat wel mogelijk is en schatrijk omdat ik het goed kan vinden met mijzelf, van eenzaamheid is hier geen sprake. Blijf gezond!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ook hier heel herkenbaar. Ik ben wel niet alleen, maar enkel de man en twee honden rond mij is alsof ik alleen ben. Zonder kinderen en kleinkinderen is het dan best stil. Ik kan ook zo genieten van alleen thuis zijn. Gewoon wat aanrommelen, kokkerellen, wat handwerken,genieten van de tuin, gewoon rust... moest er geen corona zijn, het zou zalig zijn. Maar de angst blijft toch wel. Ik moet er niet aan denken dat over een week of 2 de scholen weer zouden opengaan. Nu flink voorzichtig zijn en dan tussen een hoop jong,niet oppassend grut gesmeten worden. Help!
    :-(

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik blijf wel werken (in de zorg, maar dat maakt me geen held, ik doe gewoon al 22jaar hetzelfde werk) maar merk nu dat ik al lang op zoek was naar deze 'rust' die nu verplicht is. Weinig moetjes, vele kleine gelukjes. Hopelijk kan ik dat gevoel nog lang vasthouden.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oh geweldig, dat je aangeeft dat alleen zijn ook heel fijn kan zijn! Ik ben iemand die heel graag alleen thuis is, en vind het best lastig dat ik nu 24/7 omringd ben door man en kinderen, hoe lief ik die heus ook vind.

    Alleen zijn is beslist niet hetzelfde als eenzaam zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. eenzaamheid en alleen zijn zijn totaal verschillende dingen! Ik voelde me nooit zo eenzaam dan tijdens de jaren dat ik samenwoonde!

      Verwijderen

Kan je niet reageren? Mail me! If you are unable to comment? Contact me!
bollekes.met.gaatjes.en.koordjes(at)gmail.com