Heraklion: zomaar wat sfeerbeelden

Tijd om afscheid te nemen van mijn tripje afgelopen lente naar Heraklion in Kreta. Ik heb nog wat  foto's over die voor mij de schoonheid van deze stad vastleggen . En die wil ik delen in een blogpost.

Door blogs te schrijven - met foto's - van de dingen die ik ervaar tijdens bezoekjes aan verre (en soms ook minder verre) plekken,  grif ik ze extra stevig in mijn memorie. Dat is namelijk het effect van het schrijven van deze blogposts: ik prent het me beter in en heb er zo extra lang plezier van. Eerst sta ik er midden in en zie en voel ik zo de werkelijkheid van die moment om me heen, dan maak ik er foto's van, thuis bewerk ik de foto's 1 voor 1,  en daarna schrijf ik er een blogpost over. 

Ik maak daarbij niet alleen gebruik van de foto's die ik maakte en mijn niet zo geweldig geheugen, maar ik lees ook terug welke notities ik tijdens mijn uitstap neerkriebelde in mijn reisschriftje. 

En vervolgens kan ik het later zo vaak als ik wil nog eens teruglezen. 

Ik leef niet in het verleden hoor. Ik vind het gewoon fijn om terug te denken aan eerdere ervaringen. 

Ik heb daarbij dan niet het idee dat vroeger alles beter was, het is eerder een nagenieten van mooie momenten in de wetenschap dat ik elke dag opnieuw meer mooie momenten ervaar waar ik vervolgens later kan van nagenieten. Zoiets ... 

Het is pas de laatste jaren dat ik wat vaker de landsgrenzen oversteek om voor mij onbekende stukjes aardbol te verkennen.  Niet dat ik dat vroeger nooit deed, maar toch een pak minder vaak.

Mijn bestemmingen zijn zowat altijd steden want ik heb geen auto.

En na de stedentrips van de afgelopen jaren (Parijs natuurlijk, maar ook Praag, Boedapest, Londen, Heraklion, Napels, Tanger, Tetouan en Amsterdam) stel ik vast dat ik het meest hou van de wereldsteden (Parijs en Londen) of van de steden die zuidelijker liggen dan Antwerpen. 

Ook Heraklion vond ik een heerlijk stadje. Ik zag veel raakvlakken met de steden die ik bezocht in Noord-Marokko, maar ook met Napels. 

Het wat smossige chaotische in zuidelijke stadjes vind ik erg plezant, al weet ik niet of het altijd even aangenaam is om er effectief te leven. Het is er namelijk een pak armoediger dan bij ons. 

Mijn reisje naar Kreta - toch de tweede en huidige keer dat ik er was - was wellicht niet conform de manier waarop de meeste toeristen naar dat eiland trekken. 

Ik maakte er eerder een stedentrip naar Heraklion van met wat uitstapjes naar buiten de stad . 

Ik heb geen strand gezien, en dus al helemaal niet betreden. Maar dat vond ik niet erg. Ik bezocht de Kretenzische stranden ooit een jaar of 15 - 20 geleden al eens en dat was ook best fijn. En nu zag ik een ander aspect van het leven op dit Grieks eiland.

Tenslotte nog vertellen dat ik in Heraklion ook een plezant wolwinkeltje ontdekte maar ik heb er helaas het adres niet van. Ik probeerde nog terug te vinden waar het  was door mijn route doorheen de stad op de moment dat ik op dat winkeltje stuitte te reconstrueren , maar dat hielp niet. 

Het winkeltje trok mijn  aandacht omdat de stoep voor de etalage gedecoreerd was met allerlei fleurige haakwerkjes. Natuurlijk kocht ik er wat mooie wolletjes die nu braaf liggen te wachten op een bestemming. En die zullen me vervolgens voor altijd weer doen denken aan die fijne dagen in deze stad. 

Heraklion geeft nu het blogstokje door aan Amsterdam waar ik net een paar grijze dagen doorbracht met mijn mama. Maar da's voor een andere keer. 

Was jij ook al eens in Kreta of Heraklion? Vertel me gerust wat jij er van vond! Ik ben benieuwd! 

Meer blogposts over Heraklion en Kreta hier of op deze pagina...