Boedapest: dobberen op de Donau

Het was nog maar mei maar het was al erg warm in Boedapest. En ik was moegestapt.

Dus besloten we een verfrissend en lui boottochtje te doen op de Donau.

Er zijn een hoop manieren waarop je de Donau kan bevaren als toerist. Er zijn boten met vioolspelers naast je oren, en met copieuze maaltijden. Dat heb ik me tenminste toch laten vertellen.

Maar wij deden het anders.

Jezelf verplaatsen via de Donau is gewoon 1 van de manieren waarop je je door de stad kan verplaatsen met openbaar vervoer. Vlak naast de vrijheidsbrug kan je de ferry nemen die helemaal naar Margarethaeiland vaart. Voor een prikje. 

Niks muzikanten en eten, tenzij je daar zelf voor zorgt natuurlijk. Ook weinig toeristen en poespas. Gewoon efficiënt vervoer van de éne kant naar de andere kant van Boedapest.

En even mooi als tramlijn 2 waar ik hier over vertelde.

Van het Gellérthotel naar Margarethaeiland varen met de ferry duurt bijna anderhalf uur. 

Je vaart langs alle mooie gebouwen op de oevers waardoor je die ook eens van op het water gezien hebt.

De boot had zijn beste tijd gehad. 

Maar je zit er beschut voor regen en zon onder een kazuifel op het dak of in de buik van de boot achter ramen met zicht op het klotsende water.

Ik was echter niet zo content van de stoelen: ijzerdraadstoelen vol afgebroken uiteinden die mijn vers gekochte broek een dag later al naar de vaantjes deden. Een dag eerder was 1 van mijn broeken weer kapotgewreven en ik had een nieuwe gekocht. Maar die heb ik  maar 1 dag ongehavend aan gehad. 1 tochtje op de boot en er zat een flinke winkelhaak in. Wat later bleken andere mensen hetzelfde voor te hebben... . U weze gewaarschuwd voor als ge ook eens op die boot hopt. Wees voorzichtig bij het gebruik van de stoelen!

Van op het water dat parlementsgebouw zien opdagen is adembenemend mooi! 

En dan zijn er nog die bruggen en andere boten en nog veel meer!

Ik zat daar heerlijk in een zacht briesje op het klotsende water met een mooi muziekje in mijn oren en was helemaal in zenmodus. 

Dus ik besloot om aan het eindpunt gewoon rechtsomkeer te maken en hetzelfde boottochtje opnieuw te doen richting hotel.  

Op die manier bracht ik een paar heerlijke uurtjes door op het water voor de prijs van 2 tramticketjes!

 

Meer blogposts over Boedapest hier of via deze tag...