geklets: over reizen, gruwel, ergernissen en wat tips en linkjes

Op de moment dat ik dit schrijf zit ik wat zielig in de zetel met een kop vol snot. Ik kwam gisteren  (donderdag) terug van een weekje Malta met mijn lief (vandaar de week pauze op mijn blog) en een paar uur sinds thuiskomst was het al prijs. Verbazend was dat niet: 'wie bij de hond slaapt krijgt zijn vlooien' zegt men wel eens en de laatste dagen in Malta lag mijn lief in dezelfde conditie als ik nu in ons hotelkamer. Maar bon, erg is dat niet: gaat wel weer over. Ik zal alleen verstek moeten gaan op de betoging in Brussel morgen om een staakt het vuren te eisen in Gaza. Dat gaat met mijn snotkop echt niet lukken.

Maar een beetje schrijven gaat nog net. Bij deze....

Gruwel

Ik heb me nog niet erg uitgesproken uitgelaten over de gruwel die momenteel aan de hand is in Gaza. Ik deel wat dingen van anderen via mijn stories op instagram of op mijn facebookpagina. Maar meer dan dat is het vooralsnog niet. 
Ik vind de gruwel daar en de reactie van de zogenaamde beschaafde wereld namelijk zo choquerend dat ik met verstomming geslagen ben. En daar wilde ik iets aan doen - hoe klein ook - door te gaan betogen.

Ik was in den beginne verbaasd dat ik een nieuwsanker hoorde uitspreken dat er nav de" terroris*tische aanslag van ham*as" een nieuwe oorlog was losgebroken tussen Israel en Ga*za. Want bij mijn weten is die oorlog al zeer lang aan de gang. Spreken over een nieuwe oorlog leek me de waarheid serieus geweld aan doen. Het is eerder een opflakkering.

Oorlog lijkt me ook iets tussen 2 ietwat gelijke naties en dat is hier echt niet het geval. Israel houdt al jarenlang gebieden bezet en mensen afgesloten/opgesloten. Niks geen gelijke naties te bespeuren.

Wat ik persoonlijk ook heel opvallend en erg schandalig vond, is het verschil waarmee de slachtoffers van conflicten worden behandeld. Nu is dat natuurlijk niet iets wat ik eigenlijk niet al wist. Maar het is toch nog schrikken en walgen als je het zo uitgesproken en van dichtbij ziet gebeuren.

Ik werk namelijk met nieuwkomers en herinner me nog goed de sfeer toen de oorlog in Oekraïne uitbrak. We werden met ons allen opgeroepen om indien mogelijk Oekraïners in huis te halen, er werden nooddorpen gebouwd, er kwam een apart nooddekreet mbt onderwijs aan Oekraïnse kinderen ... . Ik was aangenaam verrast dat het ook op die manier kon want dat had ik bij andere groepen nog nooit gezien. Tezelfdertijd vond ik het ook degoutant dat daar zo'n verschil in was maar hoopte ik (tegen beter weten in) dat het vanaf dan in de toekomst altijd zo zou zijn.

De mensen in Gaza kunnen letterlijk niet weg en komen dus ook niet tot hier voor opvang. Maar er zijn hier best wel al wat Palestijnse medeburgers aanwezig die hun dagen doorbrengen in angst voor wat er met hun familieleden en vrienden in Gaza gebeurt. Het moet voor hen gruwelijk zijn om dat allemaal te zien gebeuren, om te weten dat hun geliefden daar midden in zitten, niet weg kunnen en ze er niks kunnen aan doen.

Ik verwachtte van onze beleidsmakers op zijn minst woorden van troost, en de nodige initiatieven om de mensen uit Palestina hier te ondersteunen als ze daar nood aan hebben.

In de plaats daarvan hoorde ik onze burgervader (De Wever) praten over Israel als baken van licht. Stel je even voor: je woont als Palestijn in Antwerpen, je geliefden worden gebombardeerd en uitgehongerd, en de man die de burgervader van alle inwoners van Antwerpen hoort te zijn doet zulke uitspraken. Als stomp in de maag kan dat tellen.

Later deed onze premier De Croo er nog een schepje bovenop: Ik hoorde hem verkondigen dat er in ons land geen plaats is voor haat. Ik verwachtte dat hij het zou hebben over moslim-en jodenhaat maar hij had het alleen maar over antisemitisme dat zwaar gestraft zou worden.  Hij kwam vervolgens ook nog vertellen dat hij een delegatie Joodse mensen had ontvangen zodat voor hem de slachtoffers van de aanval van Ham*as nu een gezicht hadden kregen ... . Begrijp me niet verkeerd: Ik vind antismitisme absoluut niet ok. En ik sta niet te juichen over de doden die gevallen zijn door de aanval van Ham*as. . Maar als een staat daar op reageert door massaal onschuldige mensen te vermoorden met bommen, dan verwacht ik daar van mijn premier een zeer stevig antwoord op en niet dit .... .

Dit waren wat dingen die me in eerste instantie extra bovenop de gruwel daar choqueerden. Maar zoals zo vaak, wen je aan dat soort dingen. We zijn nu enkele weken later en ik schrik niet meer van de lauwe reacties van Westerse beleidsvoerders. Maar de gruwel geraak ik - en daar ben ik blij om niet gewoon.

Ik kan die genocide daar niet voorkomen, maar ik kan er wel voor kiezen om er mijn ogen niet voor te sluiten. Dus laat ik me door mensen (oa in die regio) informeren over wat er gebeurt. 

Daarbij worden ik en velen anderen geconfronteerd met iets waarvan we als inwoners van zichzelf democratische landen noemend wel eens zeggen dat dat bij ons niet bestaat: censuur. ( Wist ik ook al hoor, maar het is nu nogal duidelijk zichtbaar).

Via sociale media proberen mensen van ginder info te verspreiden. Mensen hier proberen die info verder te verspreiden. Maar het 1 na de ander account wordt offline gehaald of ge"shadowbanned". Ik heb dat zelf al een tijdje voor op mijn instagramaccount (geen idee waarom trouwens): de hoeveelheid mensen die mijn posts te zien krijgen staat absoluut niet in verhouding met het aantal mensen dat me volgt. Maar ik lag daar niet echt wakker van, al vond ik het ook niet fijn. Maar dat dit ook wordt toegepast door grote bedrijven om mensen te beletten een mening te verspreiden vind ik zeer zorgwekkend. 

Bij deze een oproep om een aantal van die accounts te volgen, de info te verspreiden en hun bijdragen te liken.  Ik zet de linken er niet bij: zoek ze gewoon op op instagram. Dit schijnt een manier te zijn om de shadowban wat te verlichten. 

Hier wat tips maar er zijn er veel meer: 

• eye on Palestine
• Bassem Youssef
• Motaz Azaiza
• wizard_bisan1
• anat.international (Salma Shawa)
• sarah wagemans (kijk op haar stories)
• romina verwichte (kijk op haar stories)
• info over acties hier en over wat je hier kan doen : Antwerpforpalestine
• Vul het lijstje gerust aan in de comments ;) 

Ondertussen beginnen onder druk van de publieke opinie de partijen toch stilletjesaan hun visie wat te draaien. Groen en vooral PVDA deden dat al vanaf het begin maar hun oproepen vielen in dovemansoren. Toch begint nu hier en daar ook bij de andere partijen de roep door te klinken dat wat er ginds gebeurt echt niet kan. Maar of dat dat tot genoeg daadkracht en branie zal leiden om ook effectief stappen te zetten om Israel zwaar onder druk te zetten hier een einde aan te maken is nog maar de vraag. Economische en geopolitieke belangen blijken meestal belangrijker dan mensenlevens in zo'n situaties... 

Ik pretendeer niet de grote analist te zijn van hetgeen er in Ga*za vandaag gebeurt. Mijn bijdrage hier is dan ook navenant. Maar dat is ook niet nodig om je te kunnen uitspreken. Wat er nu in Ga*za gebeurt is te gruwelijk, om er over te zwijgen. 

Malta en andere reisjes

Ik geef het toe: het is er wat over dit jaar. Ik ben nogal uithuizig geweest. Ik bezocht Parijs met kerst, ging daarna naar Malta waar ik na een paar dagen ziek in bed lag, reisde een lang weekend naar Luxemburg, ging opnieuw naar Parijs in de zomer, verbleef nog een weekje in het verrassend toffe Metz en ben nu dus pas terug van een weekje Malta. En dat logeerde ik ook nog een paar keer bij mijn broertje om op de kat te passen toen hij op vakantie was. 

Moesten ze me 25 jaar geleden gezegd hebben dat ik anno 2023 zo zou reizen, ik zou je gek verklaard hebben want ik reisde niet of nauwelijks. 

Ik moet er eerlijkheidshalve wel bij vertellen dat mijn lief de grote motor is van een deel van die reisjes. Hij is diegene die me mee op sleeptouw neemt. Met  plezier trouwens, al heb ik soms wat tijd nodig om de nodige goesting bijeen te sprokkelen. 

Alleen de Parijstripjes plan en doe ik op mijn eentje (en zou ik niet meer kunnen missen).

1 van de favoriete bestemmingen van mijn lief is Malta. Hij was er al een paar keer zonder mij, en wilde me graag eens laten zien hoe mooi het daar is. Daarom gingen we in februari naar dit eiland in de Middellandse zee. Maar omdat ik na een paar dagen ziek in bed lag, besloten we een nieuwe poging te wagen zodat ik ons lijstje van de eerste keer kon afmaken. 

Het bleek er heerlijk weer en het land - vooral de dorpjes en steden, en het oneindig aantal baaien met vissersbootjes - zijn beeldschoon. En terwijl ze niet zo vriendelijk zijn voor vogeltjes (ik heb me laten vertellen dat ze die voor de sport doodschieten) , leggen ze wél de straatkatten enorm in de watten. 

We hadden ons  deze keer Mijn lief had zich deze keer op vlak van eetgelegenheden wat beter voorbereid want daarin waren we de eerste keer wat teleurgesteld. Maar deze keer was het echt overal waar we binnen stapten lekker.

Het lot besloot deze keer de rollen eens om te draaien en zo kwam het dat het deze keer niet ik, maar mijn arm lief was die een paar dagen in de hotelkamer doorbracht met een ellendige snotvalling. De eerste dag bleef ik bij hem, maar de 2de dag besloot ik op mijn eentje op stap te gaan. Dan had hij wat rust en kon ik ons lijstje afwerken (en hij - zo zei hij toch - had dat toch allemaal eerder gezien). 

Ik doe ondertussen naarstig mijn best om alle foto's die ik op die verschillende tripjes maakte af te werken en in blogartikelen te gieten, maar ik vrees dat ik een nieuwe lockdown nodig heb waarin we niet meer buiten mogen om dat allemaal voor elkaar te krijgen. 

Voorlopig staat er geen reisje meer gepland, tenzij misschien mijn ondertussen traditioneel jaarlijks feestdagentripje naar Parijs. En ik hoorde mijn lief iets mompelen over Sevilla, dus het gaat ongetwijfeld niet lang meer duren alvorens er weer aan mijn mouw getrokken zal worden om er nog eens op uit te trekken.

Diverticulitis: ervaringen en tips gezocht

Ik kreeg de laatste paar maanden geregeld last van een fysiek probleem dat ondertussen gediagnostiseerd werd als diverticulitis. Niks ergs zo blijkt, maar wel vervelend. En heel af en toe kan het goed mislopen. Ik heb een afspraak gepland met een specialist om er toch wat meer info en tips over te krijgen, maar ik vroeg me af of er lezers zijn die daar ook last van hebben en me wat tips of hun bevindingen kunnen delen. 

Ergernissen

Ja, helaas, ik heb nog een rijtje ergernissen die er uit willen. En ze hebben allemaal min of meer iets met de bouwsector te maken... . 

Een stelling in mijn tuin:

Op een dag zit ik naarstig te werken met zicht op het raam als ik een hoop mannen uit een camion zie springen en met een hoop buizen de doorgang naar de garageboxen van de naaste buren zie binnen stappen. Het is nog geen 5 uur dus werk ik gewoon verder en als mijn werk gedaan is begeef ik me naar de tuin om mijn was af te doen en de vers gewassen was op te hangen.

Ik zie wat mannen staan lummelen tegen mijn tuinmuurtje en ik zie een stelling staan bij de buren en terwijl ik onverstoorbaar met mijn was bezig ben spreekt 1 van de werkmannen me aan met de boodschap (in het Engels) 'ge weet toch dat we ook in uw tuin een stuk stelling moeten zetten'. 

Ik schrik een beetje en repliceer met 'ik denk het ik niet want ik weet van niks'. Ik leg hem uit dat ik geen eigenaar maar huurder ben en hij enkel mijn fiat krijgt als ik die eerst bevestigt krijg van de huisbaas. Ik vertel hem dat ik verwacht dat zijn werkgever eerst contact opneemt met mij en/of de huisbaas en de nodige info geeft over wat juist de plannen zijn.

Ik besluit onmiddellijk de koe bij de horens te pakken en

• ik bel de huisbaas die niet opneemt dus laat ik een boodschap achter en stuur ik hem een mail
• ik bel bij 1 van de buren met de vraag wat er aan de hand is en hij vertelt me dat ze de balkons gaan renoveren, dat hij ook geen idee heeft waarom ze daarvoor ook in mijn tuin moeten zijn en hij verwijst me door naar hun syndicus die de opdrachtgever is
• ik mail naar de syndicus met de huisbaas in cc met vraag naar meer info

De syndicus laat me de volgende dag al weten niet op de hoogte te zijn gesteld dat ze daarvoor bij mij in de tuin moesten zijn en belooft me er achteraan te gaan en de huisbaas laat mij en de syndicus weten dat hij gezien eerdere ervaringen met zulke dingen geen toestemming wil geven voor het plaatsen van een stelling in de tuin.

Van de firma in kwestie horen ik noch de huisbaas ...  niks. 

Ik ga die dag op kantoor werken. En ik kom 's avonds thuis ..... en er staat een stelling in mijn tuin .... . Ze zijn dus zonder toestemming en zonder voorafgaandelijk contact over de tuinmuur geklommen terwijl ik niet thuis was om de stelling deels in mijn tuin tegen onze gevel te plaatsen.

Er is een tijd geleden een wetswijziging geweest waardoor het toegelaten is om voor sommige zaken de tuin van anderen te betreden. Maar ik heb een beetje research gedaan en dat leerde me dat het 

• én heel moeilijk is om tegen dit soort vragen nee te zeggen
• maar er wel voorafgaandelijk toestemming moet gevraagd worden
• en het bij een weigering de rechter is die beslist

Omdat ik huurder ben heb ik zelf geen verdere stappen gezet in deze zaak. Mijn huisbaas volgt dit verder op. Maar ik vond dit geen fijne ervaring. De firma in kwestie heeft tot op de dag van vandaag op geen enkele manier contact met mij of de huisbaas gezocht, laat staan info gegeven of toestemming gevraagd. De stelling staat er ondertussen al weken, ik weet niet voor hoelang nog en er gebeurt momenteel niks meer aan de gevel of balkons van de buren.
Ik begrijp dat niet. Ik begrijp echt werkelijk niet hoe je zo met mensen kan omgaan ...

Keuring van de boiler

Elk jaar moet ik mijn gasboiler laten poetsen. Die boiler hangt in mijn keuken en zorgt voor warm water in keuken en badkamer. In het verleden had ik vaak miserie met dat ding, hem jaarlijks laten poetsen was niet voldoende want hij haalde het jaar niet zonder weer niet meer te werken. Dat alleen al was een reden om hem te laten poetsen maar een andere reden is ook dat dat als huurder gewoon verplicht is en mijn huisbaas daar een attest van vraagt.

In het verleden liet ik hem poetsen door de firma van het merk van de boiler maar daar had ik iets te veel problemen mee, dus besloot ik iemand anders te zoeken die dat zou komen doen.

Vorig jaar vond ik een loodgieter die dat deed maar me zei dat mijn boiler niet meer voldeed aan de huidige regels en dus niet meer toegelaten was. Hij kon niet anders dan een attest schrijven dat deze boiler afgekeurd werd.

Ik trok met mijn attest naar de huisbaas die zijn eigen loodgieter aan het werk zette en voor een nieuwe boiler zorgde.

Dit jaar liet ik opnieuw de boiler poetsen en opnieuw zei de loodgieter dat het niet in orde was; Het was een nieuw toestel, maar een toestel dat niet voldeed aan de normen waarvoor het toestel gebruikt werd. 

Dus ik opnieuw naar de huisbaas die het uitzocht via allerlei diensten en me vervolgens liet weten dat de boiler nog net binnen de normen valt.

Ik verwacht volgend jaar opnieuw een afkeuring door mijn loodgieter .... .

Fietsenmaker

Mijn fiets was stuk en deze keer zou ik voor een andere moeten gaan dacht ik. Ik hoorde van mijn vorige fietsenmaker namelijk al vele vele jaren dat het tandwiel aan het verslijten was, dat dat niet vervangen kon worden en dat ik best een nieuwe kocht. En ja, op deze moment trapte mijn fiets voortdurend door dus had ik prijs dacht ik.

Ik dus naar mijn nieuwe fietsenmaker (het verhaal waarom lees je hier) die ik almaar alvast vroeg of hij in geval het nodig was ook tweedehandse fietsen verkocht.

Enkele dagen later kwam het verdict: 'madame, uw fiets is gerepareerd, het kost 60 euro, er was niks mis met je tandwiel, je ketting was gewoon niet goed genoeg meer opgespannen'. Dus die vorige heeft mij al die jaren blaaskens wijsgemaakt in een poging een fiets aan me te verkopen ....

En verder

• Is mijn goede vriend die afgelopen zomer met ongediagnostiseerde suikerziekte in het ziekenhuis belandde eindelijk weer thuis!
• kocht ik die zelden nieuwe jassen vind zo maar eventjes 3 fantastische jassen voor 6 euro in de think twice!
• oogst ik nog altijd dahliaboeketjes uit mijn tuin
• en zijn de lentebollen alweer de grond in gegaan
• ben ik bijna rond met het inscannen en bewerken van de oude zwartwit negatieven die ik bij mijn moeder vond
• ben ik bij het herwerken van mijn blog in december 2016 geraakt. Nog 7 jaar te gaan en dan kan ik opnieuw beginnen want zijn er alweer een hoop linkjes die niet meer werken ;) 
• wordt mijn broertje 55 deze week!
• kreeg ik door iemand die zeer veel weet over de Romagemeenschap de serie Infamia op Netflix aangeraden  als zijnde zeer realistisch. Ik vond de serie inderdaad goed!
• en wil je meer info over deze wat onbekende gemeenschap, kijk dan ook eens naar deze getuigenis....
• keek ik naar 'groeten uit de koekenstad', een film die een beeld geeft van een deel van de stad dat ik maar zijdelings ken
• geniet ik zeer van de capriolen van de zwammadammen en -meneren aan zee
• lach ik me elke keer een kriek met de filmpjes van Mr Milo the chonk ( wel echt geluid aanzetten)
• weer een Antwerps icoon dat er aan moet geloven ... . Via deze blog kan je volgen wat er gebeurt.

Zo! Tot de volgende!

Meer geklets via deze tag ...