In mijn tuin: dahlia's!

Beste lezers, wat heb ik afgelopen jaar genoten van vooral mijn voortuintje! Ik vind het altijd genieten om te zien wat voor moois er nu weer te voorschijn komt uit de aarde, maar dit jaar vond ik dat omwille van corona en het vele thuiswerk dat daar mee gepaard ging extra plezant want ik zat heel der dagen te werken met zicht op al dat schoons.

Ik heb dan ook alvast enkele weken geleden de grond terug volgestopt met lentebollen en hoop op een minstens even groot feestje binnen enkele maanden. 

De meeste bollen blijven echter maar bloemen geven  tot aan de zomer, en ik zocht nog een alternatief om ook in de zomer van een hoop kleurrijke bloemen te kunnen genieten.

Daarom probeerde ik al 2 jaar zomers dahlia's te kweken, maar met niet zo veel succes: de planten kwamen ofwel niet uit, gaven ofwel geen bloemen of in het beste geval maar een paar. 

Maar ik wilde het niet opgeven, ik vermoedde dat problemen met mijn bestelling bij de kweker waar ik ze vorig jaar bestelde (ik kreeg maar een deel van mijn bestelling aan en echt heel erg laat) mee de oorzaak waren van de slechte resultaten. 

Dus bestelde ik ze afgelopen zomer elders (bij fluwel, geen sponsor) in de hoop dat het deze keer wél zou lukken en ja hoor! 3de keer goede keer blijkbaar!

Ik werd tot mijn grote vreugde heel de zomer lang tot ver in de herfst voorzien van een constante stroom aan nieuwe bloemen. 

Weetje: dahlia's geven meer bloemen als je ze regelmatig knipt. Dus knipte ik voortdurend de bloeiende bloemen af om mezelf ook in huis te trakteren op een portie fleurigheid.

Die boeketjes krijg je binnenkort nog te zien op mijn  blog want ik wil de winter wat opfleuren door blogposts te schrijven vol bloemenfoto's.

In de loop van de zomer verscheen ook het Dahliaboek van Famflowerfarm. (#nosponsor).

Dat boek is naast een lust voor de ogen door de vele prachtige foto's ook een goede gids in het zelf kweken van dahlia's. 

Zo was het me bijvoorbeeld opgevallen dat de eerste bloem van een dahliaplant vaak mooi groot is, maar de volgende bloemen een pak kleiner zijn en steeds kleiner worden. 

Uit dit boek leerde ik echter dat je door de plant te snoeien, je een beetje richting kan geven aan hoe de plant het verder gaat doen: haal nieuwe knoppen en vertakkingen - een beetje zoals tomaten dieven - steeds weg en je krijgt minder maar wel erg grote bloemen. 

Of snoei de hoofdtak weg en de plant zal zich steeds meer en meer vertakken en veel maar kleinere bloemetjes geven. Ik probeerde dit op het einde van hun bloeiperiode nog effe uit - eerlijk gezegd: om ontluikende bloemknoppen te verwijderen moest ik toch echt wel effe iets overwinnen - en dat werkt inderdaad!

De prachtige dahliabloemen die mijn zomer verblijdden maakten me alleen maar meer hebberig: ik wil komende zomer nog meer dahlia's in mijn tuin! 

Vorige jaren heb ik de knollen uitgegraven na de zomer, ze laten overwinteren op een koele droge plaats en ze in de lente opnieuw geplant. 

Maar dat had maar een matig succes. 1 plant gaf 2 jaar na mekaar opnieuw een bloem maar die deed het afgelopen zomer helemaal niet meer. Dat vond ik wat een te beperkt resultaat voor d moeite die ik er had ingestoken.

Daarom heb ik het er nu op gewaagd op de knollen gewoon te laten zitten. Dahliaknollen kunnen niet goed tegen barre winters en als de winter erg koud wordt overleven ze dat wellicht niet. 

Ze worden bovendien ook gretig opgepeuzeld door knaagdieren allerhande. 

Maar misschien heb ik geluk en blijft het zacht genoeg om ze volgend jaar terug te zien verschijnen. Maar of ze nu terug boven komen of niet: ik bestel er sowieso nog wat bij, dat is al zeker! 

Meer blogposts over mijn tuintjes via deze tag ... 

Mijn vorige poging tot het kwelen van dahlia's lees je hier ...