Moois van ' M(i)e': Bloemenweelde in mijn tuintje in maart 2020

350 bloembollen bestelde ik afgelopen herfst. Ik plantte ze allemaal in een stuk van mijn voortuintje en nu komen ze allemaal 1 voor 1 in bloei.

Zo schoon dat dat is!

Ik zit in deze coronadagen te werken aan een plooitafeltje naast het raam met zicht op voortuintje met bloemenzee en perenboom met gevederde vriendjes die komen eten van de zonnebloemzaadjes die ik ze geef.

En ik zou liegen als ik zou ontkennen dat mijn aandacht niet geregeld naar buiten gaat, naar al dat gefladder en gepik (spijtig genoeg krijg ik ze niet meer op de foto door het raam nu in dubbel glas heb) en naar al die kleurenpracht.

De krokusjes waren er eerst. Ik plantte er vroeger nauwelijks want krokussen konden me zo niet bekoren. Ik zag ze namelijk vaak alleen maar gesloten, en vond ze wat miezerig op die manier.

Maar als de zon wat zijn best doet verandert dat helemaal. Dan worden het vrolijke felgekleurde guitige bloempjes die hun kelkje wijd open sperren om al die zonnestralen binnen te laten.

Dus plantte ik er afgelopen herfst wél een hoop. Grote. Paarse en eigele en spierwitte en mijn favoriete: paars/wit gestreepten met felbotergele stamper en meeldraden. In februari al kon ik genieten van de eersten en ook nu nog staan er een paar in bloei.

Daarna verschenen 1 voor 1 de narcissen. Omdat ik verschillende soorten had gekocht, bleek het elke keer weer een plezante verrassing om te zien hoe ze er uit zagen. Ge zoudt zo denken: een narcis is toch gewoon een narcis? Geel en met een trompet in het midden?

Maar die simpele basis kan tot een oneindig aantal verschillende bloemsoorten leiden merk ik.

Ik heb er korte en lange, in kleur variërend van spierwit tot roosgeel, met korte, lange, stompe, sierlijke, bescheiden of exuberante trompetten.

Met 1 grote bloem of vele kleintjes... . Er zijn er nog altijd nieuwe die voor het eerst hun bloemenpracht laten zien.

Ook van de partij zijn de lichtblauwe voor mij tot dit jaar toe onbekende 'Puschkinia's'. Dat zijn zo'n schoon bloemetjes! Ze zouden jarenlang terug komen en daar ben ik erg blij mee!

De blauwe druifjes staan al jaren in mijn tuintje en komen elk jaar met wat meer terug.

Ondertussen heb ik er als variatie ook een paar witte geplant. Benieuwd of die even enthousiast gaan terugkomen de komende jaren.

De anemoontjes doen het dit jaar beduidend slechter. Dat komt omdat er een beestje - ik weet niet goed welk, misschien gewoon slakken? - ze erg lekker blijkt te vinden en de meeste bloemknopjes opgegeten worden vooraleer ze de kans krijgen om zichzelf te tonen.

Ook de eerste tulpen openen hun blaadjes. Maar dé tulpenmaand is eerder april. Daar zal ik ongetwijfeld komende maand met veel plezier uitgebreider verslag van kunnen uitbrengen. Alvast iets om naar uit te kijken!