Uit mijn 4de tekenboekje: drie: strakke lijnen

Vroeger probeerde ik op papier te krijgen wat ik in mijn hoofd had. En dat was bijzonder frustrerend want dat lukte zelden. 

Wellicht zijn er zeer getalenteerde mensen die dat wél kunnen. Ik stel me zo toch voor dat de grote kunstenaars ter aarde wél de technische kennis en vaardigheden hebben daarin te slagen. Al heb ik - rijkelijk laat - ook ontdekt dat ze vaak hulpmiddelen gebruiken. Ik dacht vroeger dat kunstenaars én alles zelf deden én alles uit hun hoofd maken. 
Maar ondertussen weet ik dat kunstenaars vaak ook assistenten hebben die uitvoeren wat de kunstenaar wenst uitgevoerd te zien (en eigenlijk vind ik dat stiekem een beetje foefelen en vind ik dat die assistenten mee een deel van de waardering en de erkenning van het publiek zouden moeten krijgen. Nu blijven ze anoniem.) . En ik besefte op een bepaalde moment ook dat ze ook foto's, geprojecteerde foto's zelfs, of over gekalkeerde en gekopieerde foto's gebruiken om een werk te maken. 

Ik doe dat nooit. Tot nog toe toch niet, want ik sluit niet uit dat ik dat ooit nog eens probeer. Maar dat ik dat niet doe is 1 van de redenen waarom ik het al gauw heb opgegeven om realistische dingen te tekenen want dat gaat gewoon erg moeilijk vanuit het hoofd.

Dat wil overigens niet zeggen dat ik geen hulpmiddelen gebruik. Mijn favoriete hulpmiddelen zijn een passer en een geodriehoek. In de tekeningen die ik vandaag laat zien, is minstens een deel getekend met een geodriehoek.
Ik doe er geen ingewikkelde dingen mee, gewoon lijnen trekken en soms randen die allemaal even dik zijn.
Voor de rest gebruikte ik kleurpotloden en witte en zwarte stiftjes.

Meer tekeningen uit mijn tekenboekjes via deze tag  ...