In mijn huiskamerjungle: mijn bromelia

Dat ik in mijn archief nergens foto's vind van de plant die ik vandaag even in de aandacht wil zetten, zegt al genoeg. Ik heb hem namelijk al jaren maar vond hem nooit echt de moeite waard om te fotograferen. Al die tijd stond hij wat kleurloos en onopvallend de inkijk wat te belemmeren voor het raam. Tot ik de vensterbank moest vrijmaken voor de mannen die nieuw ramen kwamen steken.

Toen zette ik hem op mijn zilveren bijzettafeltje naast de antieke fauteuil die nog van al reeds lang overleden familieleden is geweest  maar al zolang ik leef bij ons thuis stond. 
Ik weet eigenlijk niet meer juist van waar de fauteuil komt. Van de familie van mijn vader denk ik, maar geen idee of hij nu van bij mijn grootouders kwam of van de 1 of andere tante of nonkel van mijn vader. 
De fauteuil wordt niet zo vaak gebruikt om effectief in te zitten en de al zeer lang wijlen kat van mijn moeder heeft ooit de zitting die mijn moeder ooit opnieuw liet overtrekken wat toegetakeld met haar scherpe nageltjes. Ik vind hem echter zeer erg mooi en ooit laat ik hem opknappen! 

Het komt goed uit dat de fauteuil in kwestie net het juiste formaat heeft om het gat van de nepopenhaard te verbergen. In het huurappartement waar ik woon is om voor mij raadselachtige redenen een schouw geplaatst in grijze leisteen die ik eerst zeer lelijk vond maar tegenwoordig toch wel kan appreciëren, met daarin een gat  waarvan ik me al sinds ik hier woon afvraag wat ik er mee kan doen. Het kan namelijk niet gebruikt worden waarvoor het ogenschijnlijk dient, namelijk om een kachel in zetten of blokken hout in te branden. Er is namelijk geen luchtafvoer voorzien. De schouw met nepopenhaard is voor de schone schijn, en 'schone schijn' is een concept waar ik niet zo in thuis ben. 

Bon, sinds de ramen zijn vervangen door dubbel glas (met een tintje groen), staat de bromelia die eerder op de vensterbank stond dus naast deze fauteuil en vanuit mijn gemakkelijke zetel kijk ik daar op. En op een dag gebeurde het: ineens vond ik die wat kleurloze karakterloze plant wondermooi, zo op zijn nieuwe plekje. 
Ik leerde daar uit dat er voor elke plant een geschikte plek is die een plant tot zijn recht doet komen. De vensterbank was het duidelijk niet voor deze plant. Mijn grijze leistenen schouw en zilveren tafeltje zijn duidelijk een betere achtergrond voor hem. Nu staat hij helemaal in zijn sas te zijn.

Bromelia's krijgen af en toe een bloem. Bij mij is dat een soort van felgekleurde aar, die ik nadat hij helemaal verdroogd is weer afknip. Die bloem verschijnt vanuit het centrum van de bladeren die in een rozet gegroepeerd staan. 
Ik heb zo al een paar bloemen gehad aan deze plant, maar nu is het weer eventjes geleden. Ik ben dus in blijde verwachting... .

Ik leerde onlangs dat je deze plant best giet door water in het midden van de rozet van bladeren te gieten. Dat water blijft daar gewoon in staan en dat heeft de plant in kwestie graag.
In de zomer toch.
Want nog onlangs las ik dan weer dat hij dat niet graag heeft in de winter omdat de kans dan bestaat dat de plant gaat rotten.
Dus giet ik hem nu in de zomer in de rozet en in de winter in de aarde.
Niet te veel trouwens, en af en toe stof ik hem af met een vochtige doekje zodat zijn bleke vlekkenpatroon terug onbestoft kan bewonderd worden. 
Somtijds verdort 1 van de buitenste bladeren en die verwijder ik dan gewoon. 
En als ik in een gulle bui ben bestuif ik hem wel eens met neveldruppels.

Zoals veel van mijn planten, wordt ook deze plant vergezeld door dierlijk gezelschap. Onder de beschutting  van de wat in een krul staande bladeren liggen moeder en kind zeehond lekker gezellig te liggen. Niet echt een plek waar je die dieren verwacht tegen te komen, maar in mijn huiskamerjungle gelden andere natuurwetten en kan dat allemaal!

Voila, wil je nog meer telgen uit mijn huiskamerjungle zien, klik dat op deze tag...