Moois van ' M(i)e': Boedapest: De Matthiaskerk

Boedapest wordt doormidden gesneden door de Donau. Dat maakt dat er in deze stad mooie bruggen zijn, en dat ze bestaat uit 2 delen: zijnde Boeda en Pest.

Aan de Boedakant een beetje hoger op een heuvel net naast de Donau staan een aantal mooie historische gebouwen - in wat de de burchtwijk wordt genoemd - en dat is beslist een plekje waar je naartoe moet als je in Boedapest bent.

Tussen de paleizen en de standbeelden staat daar ook een mooie kerk: de Matthiaskerk.

De buitenkant van de kerk is mooi licht van kleur en ze heeft een prachtig mozaïekdak in verschillende kleurtjes.

Ik ben niet gelovig, ik kom niet in kerken om te bidden. Maar in een kerk word ik altijd heel stil vanbinnen: eens ik er binnenstap lijkt het wel of ik de wereld en al haar drukte en chaos even helemaal achterlaat, tijd lijkt er effe te vertragen en ik word helemaal zen.

Dus wilde ik ook graag in deze naar binnen.

Geen wachtrijen gelukkig (die hebben we eigenlijk nergens gehad in Boedapest).

Ik kwam binnen en keek omhoog. Zoals zowat altijd in (oude) kerken loont het ook hier weer de moeite om omhoog te kijken. Dan zie je prachtige gewelven en mooie plafonds.

Maar niet alleen hoog boven onze hoofden was het mooi: in deze kerk kijk je echt je ogen uit! Elke vierkante centimeter was er versierd met motieven, van onder onze voeten tot de nok van het dak.

Verrassend vond ik het kleurgebruik: ik zag dit kleurenpalet nog nooit in een kerk: veel rood en bruin en okergeel en goud. Warme donkere kleuren, zeer rijkelijk aangebracht overal.

Ik ontdekte visjes en schaapjes en overal gouden krullen en blaadjes en motiefjes...

Je kan in de kerk ook een verdiep hoger via een trap: dan kan je rondlopen langs een gaanderij van waaruit je een mooi zicht over heel de kerk hebt.

En er staan ook wat historische voorwerpen in etalages gestald voor mensen die wat meer willen weten over de geschiedenis van de kerk.

Die geschiedenis en het verhaal van een kerk en info over wie wat waarop van decoratie heeft aangebracht interesseert me over het algemeen ietsjes minder. Mij gaat het vooral om de onwereldse schoonheid van zo'n gebouwen, dat is al een feest op zich.

Net toen we terug naar buiten wilden stappen, begon het te regenen. Dus bleven we nog wat langer rondslenteren tussen al dat goud. Soms is regen plezant ;) .