Moois van ' M(i)e': Parijs : overdadig veel kunst in Musée Moreau

Ik bekeek mijn gids van Parijs nog eens en las iets dat we konden bezoeken in Montmartre : ' Nouvelle Athéne ".

Dus nam ik mijn mama bij de arm en mijn stadsplanneke in de hand en trokken we op weg.

Ik vond de plaats waar dat " Nouvelle Athéne " gelegen moest zijn zonder problemen, maar hoe vaak we ook blokje rond gingen, we zagen er niks speciaals.

Als ik nu google op "Nouvelle Athéne'' blijkt dat de naam van de wijk te zijn en dat betekent dat de uitleg in mijn gids en al helemaal de plaatsaanduiding op het bijbehorende kaartje niet erg accuraat en helder waren.

Ik keek dus nog maar eens op mijn plannetje om te zien of er in de buurt waar we waren iets anders te bezichtigen was en vond achter de hoek van waar we ons bevonden een museum over een zekere Gustave Moreau, me totaal onbekend.

Maar we besloten het er op te wagen en dat hebben we ons niet beklaagd.

Het museum van Gustave Moreau is een museum waar je zowel de woning met bijbehorende inrichting kan zien waar de schilder ( want het bleek een schilder ) zijn hele leven woonde, als een tentoonstellingsruimte waar je zijn werken kan bewonderen.

Het gebouw is zeer mooi maar zeker op de onderste verdiepingen waar de ruimte ingedeeld is in kamertjes en gangetjes was het lastig drummen en wringen om van de éne naar de andere kamer te gaan.

Je kon de kamers namelijk niet in, je moest ze bekijken vanuit de deuropening.

Sommige kamers toonden leefruimten en anderen hingen van boven tot onder vol met schilderijen.

Dit museum hangt echt proppropvol schilderijen, we zagen zelfs plaatsen waar ze over mekaar hingen.

Omdat je in de beneden gelegen ruimtes enkel vanuit de deuropening die overvloed van schilderijen kon bekijken, was het niet mogelijk om ze 1 voor 1 goed te zien. Maar het had wel iets, die uitpuilende kamers.

Helemaal boven wordt het anders. Daar zijn 2 verdiepen met hoge plafonds, veel ramen en veel licht en ruimte. Hier kan je wel rustig ronddrentelen en de stukken die er hangen - wel ook hier nog steeds in grote aantallen aanwezig - bewonderen.

De grote ruimten op zich zijn ook echt mooi. Om naar de bovenste verdieping te gaan moet je een prachtige wenteltrap op die niet alleen heel erg mooi is maar ook een beetje eng.

Mijn mama die een bril heeft met dubbel glas waardoor trappen lopen naar't schijnt altijd al een lastige klus is durfde hem niet op .