Parijs: franke mussen

Wat een dotje hé ! 

Dit zijn Parijse mussen. Toen we tussen het museum met hedendaagse kunst en het museum met moderne kunst in Palais de Tokyo in Parijs even verpoosden op het terras , werden we bij ons drankje geanimeerd door een hele bende kwetterende mussen.

Die waren helemaal niet onder de indruk van al dat kunstminnend volk en deden zelfs gewoon of we er niet waren. Ze sprongen - ondertussen heel drukdoend - op stoelen en tafels op zoek naar achtergebleven hapjes en gezelschap om tegen te tateren.
Dat druk gedoe maakte wel dat ze zeer lastig te fotograferen waren : tegen dat ik op mijn knopje had gedrukt en dat knopje de tijd had om te reageren waren ze al lang verdwenen.

In en rond mijn tuintjes kom ik helaas niet veel mussen tegen. 

Ik vind dat spijtig want ik zie ze graag bezig.

En ik zou echt waar heel erg genieten van zo'n ongenegeerde exemplaren die op de rand van mijn stoel verhalen in mijn oren komen kwetteren.

Eigenlijk is dat toch curieus hé : waarom zijn die daar zo tam en hier niet? In Londen vroeg ik me dat ook al af met de eekhoorns die je daar overal  zonder angst in Hyde Park ziet rondlopen. Als ik hier een eekhoorn zie, bekijkt die me alsof ik het monster van Loch Ness ben om vervolgens heel erg snel te verdwijnen. 

Daar in Londen moet je moeite doen om er niet over te struikelen. 

De voorbije lente zag ik er heel af en toe toch mussen verschijnen in mijn voortuin omdat ik toen ondanks het toenemende natuurlijke voedselaanbod toch nog even doorging met het voederen van vogeltjes . Ik las ooit ergens dat het goed was om dat heel het jaar door te doen  maar ik denk dat ik die info vooral wilde geloven omdat ik het zelf zo plezant vind om de vogeltjes door mijn raam te bespieden als ze in het vogelhuisje wat graantjes komen pikken. Dus ben ik na een tijdje toch maar gestopt met voederen omdat ik dacht dat het voor die vogeltjes zelf beter was om ze hun eigen eten te laten vinden. Maar komende winter doe ik dat opnieuw en dan komen de koolmeesjes terug en af en toe een merel of een waggelende duif . En met veel geluk ook wel eens een roodborstje.

Volgens mij is dit nog een jonksken . Denk je niet ? Het ziet er zo'n zacht pluizig knuffelbolletje uit.
Maar mussen dienen natuurlijk niet om te knuffelen ;)
Spijtig wel ...