Venetië: glasrijk Murano en kleurrijk Burano

Niet zo ver varen van de stad Venetië, liggen 2 eilandjes die op onze bucketlist stonden voor ons reisje naar ginds afgelopen lente.

Elk met hun eigen aantrekkingskracht: Burano en Murano.

Om er te geraken moesten we eerst met de trein van Mestre naar Venetië en dan te voet het eiland oversteken om aan de Joodse wijk de boot te nemen naar Burano. Want we hadden ondertussen door dat het niet evident was om een waterbus te pakken aan het station, we probeerden dat zelfs niet meer. Maar de waterbushalte in de Joodse wijk was erg rustig waardoor we daar een plekje konden bemachtigen.

Wij kozen Burano als eerste bestemming. Dat bleek een eilandje met een beeldig kleurrijk dorpje. Ik was zo gecharmeerd dat ik ons bezoekje aan dat eiland 1van de hoogtepunten, misschien zelfs hét hoogtepunt, van ons tripje vond.
De heldere kleuren schetterden fel in het zonlicht. Elk huis was in een andere stralende kleur geschilderd en hier en daar werden de huisjes extra versierd met mooie patronen.

De afwisseling van al die vrolijke kleuren was niet alleen erg mooi, maar ook goed voor mijn humeur. We wandelden er met plezier wat rond, aten een ijsje (ik herinner me een bolletje ijs met bergamotsmaak) en slenterden dan terug richting waterbus voor onze volgende bestemming: Murano.

Ik ken de naam Murano van 1 van mijn vele hobbies: van kralen. Dit eiland staat namelijk bekend voor zijn glaswerk, en dat al zeer lang. Ik hoopte er dan ook een paar winkeltjes te vinden waar ik unieke kralen zou kunnen scoren. Maar dat viel dik tegen.

Kralen genoeg anders op Murano, maar ze zijn er enkel te koop in reeds afgewerkte juwelen. En ook al zag ik er een aantal zeer mooie liggen, ik maak ze toch liever zelf.

Na een tijdje vond ik ergens een winkeltje waar ze grote zakken rocailles hadden staan en een zeer kleine collectie, 2 soepkommetjes en dan nog niet vol, met andere kralen. Deze zaak was een coöperatieve en verkocht vooral afgewerkte werkstukken met rocailles, een beetje atypisch voor hetgeen er in Murano doorgaans geproduceerd wordt.  En daar viste ik toch 3 paar kralen uit hun soepkommetjes. (2 paar verwerkte ik reeds tot oorbellen, je kan er hier eentje van zien.)

Tijdens ons 2de tripje naar Venetië vroeg ik ter voorbereiding aan ChatGPT waar ik kralen zou kunnen kopen en die suggereerde me een adresje in Venetië zelf. 

Ons bezoek aan dat adres werd een beetje een speciale ervaring.

Het adres bevond zich in een doodlopend straatje zonder etalages en horeca, het was wat achteraf gelegen en er liep niemand anders. Op de huisnummer die we moesten hebben zag ik enkel een smeedijzeren deur met een belletje waar inderdaad de naam van de winkel op stond. Dus belde ik maar...

Een wat gestresseerd ogende man kwam open doen en liet ons binnen. Zo kwamen we binnen in een grote werkplaats waar in de hoek een dame kralen zat te branden en die voor de rest vol stond met bakken kralen. Ik had het walhalla gevonden zo leek. Maar er klopte toch vanalles niet.

De meneer die ons binnen liet vertelde ons dat ze geen winkel waren waar particulieren zomaar konden binnenwaaien zoals wij deden. En hij verwachtte bovendien elke moment een klant die hij aandacht moest geven. Hij klonk niet erg blij en wij voelden ons niet echt welkom. Maar we stonden daar nu toch, we werden niet weggestuurd en toen ontdooide hij wat. Ik mocht wat rondsnuisteren maar moest ofwel voor minstens 150 euro kralen kopen als we elektronisch wilden betalen en anders cash betalen. En we hadden niet veel cash bij.

We voelden ons beiden wat opgelaten, want het was duidelijk dat we daar niet thuis hoorden. Ik dierf er niet al te uitgebreid en lang tussen de kralen te snuffelen en durfde al helemaal niet de gastheer te storen om af te rekenen omdat hij ondertussen met de verwachte klant aan het overleggen was. Ik plukte een aantal kraaltjes uit de bakken, goed optellend of we onze beperkte hoeveelheid cash niet zouden overschrijden en zette me geduldig wachtend op een zitbankje voor een open poort met zicht op 1 van de kanaaltjes.

Er lag veel moois in de kralenbakken (maar hoe mooier, hoe duurder ;) ) en de werkplaats/het magazijn was tof om te zien. Maar ik durfde er echt geen foto's maken. Je zal me dus op mijn woord moeten geloven.

Ik vermoed dat onze terughoudende houding in de smaak viel want hij ontdooide op het einde nog wat meer en gaf ons wat extra informatie. Hij vertelde me dat verkoop ana particulieren te tijdrovend was voor hem en daarom deed hij dat niet echt. 

En toen stond ik, een zeer kleine collectie kralen rijker, weer in het verlaten straatje, dankbaar dat ik toch de kans had gekregen om eens achter de schermen te kijken van 1 van de vele gevels die niet voor het publiek toegankelijk zijn in deze erg toeristische stad. Ik vond het eerlijk gezegd ondanks dat het allemaal wat ongemakkelijk was 1 van de plezantste dingen die ik deed in Venetië. Maar ik ga dit adresje toch maar voor mezelf houden want ik denk niet dat deze meneer blij zou zijn als hij meer Belgische toeristen over de vloer krijgt op basis van verkeerde informatie. Al is dat 'verkeerde informatie' misschien toch een beetje zijn eigen schuld want op hun website staat wel degelijk dat ze een groothandel zijn maar ook verkopen aan particulieren... . 

En ik begrijp niet zo goed waarom er daar verder nergens kralenwinkels te vinden zijn eerlijk gezegd. Want volgens mij zou dat goed verkopen.

Op Murano vind je niet alleen juwelen met glaskralen, maar ook glazen vazen, drinkglazen, kroonluchters, pennen, schalen ... . Alles wat je maar kan bedenken dat gemaakt kan worden met glas. Maar veel van die winkels verkopen uit China geïmporteerde brol. Dat neemt niet weg dat er daar als je goed zoekt ook wel toffe dingen kan vinden, maar voor het echte werk moet je een pak dieper in je buidel tasten.

Er zijn op Murano ook glasateliers waar je mits betaling kan gaan kijken naar het maken van glaswerk of een workshop kan volgen en er is ook een glasmuseum. Maar wij beperkten ons tot rondslenteren en etalages kijken. Je hebt wat meer tijd nodig dan wat wij voorzien hadden om dit ook te doen. 

Omdat dit onze tweede stop van de dag was, waren we er pas in de late namiddag. We wilden er graag een hapje eten vooraleer we weer richting Venetië zouden varen, maar zowat elk cafe en restaurant dat we tegenkwamen stond op punt te sluiten. We vonden er nog net eentje waar we nog een kleinigheidje konden krijgen.

En toen hopten we weer de boot op.

Als je mij vraagt waar je zeker naartoe moet als je naar Venetië gaat, dan zou ik je zeker aanraden om naar Burano te varen want dat is echt mooi en origineel.

Maar hou er rekening mee dat horeca op die eilandjes vroeg sluit!

PS: De foto's met de gekleurde huizen in dit blogartikel zijn allemaal genomen op Burano. De andere foto's nam ik in Murano.

Wij bezochten deze eilandjes op 22 april en de groothandel/fabrikant van de kralen in Venetië op 3 oktober 2025.

Meer Venetië via deze tag of op deze pagina.