Duitsland: Het Romeinse Limeskastell in Pohl

Altijd al willen weten hoe die Romeinse soldaten hun dagen doorbrachten als ze op wacht stonden? Dat heb ik kunnen zien toen ik afgelopen zomer enkele dagen in en rond Koblenz ronddoolde. 

We bezochten daar namelijk een replica van een Romeins fort dat er ooit stond rond de eerste en tweede eeuw. Het huidige fort staat niet op de exacte plaats van het oorspronkelijke fort, maar er wel dichtbij.

In eerste instantie had ik niet zoveel zin in deze bezienswaardigheid. Geschiedenis was op school 1 van mijn favoriete vakken, maar toch bleef er niet zoveel van deze lessen hangen in mijn geheugen. 

Ik heb eerlijk gezegd niet zo'n goed geheugen. Ik herinner me van het bezoek aan dit fort bijvoorbeeld wel nog dat ik er niet veel zin in had maar wat later toch enthousiast werd van wat ik er hoorde.

Maar van wat ik er hoorde is vervolgens weer niet veel blijven hangen en dus kan ik er vandaag, bijna een jaar later, niet veel meer over vertellen. Vervelend zenne... . (Hebben jullie ook zo'n slecht geheugen? Ik vraag me soms af of dat een menopauzesymptoom is want dat kan soms echt erg zijn bij mij bijwijle... ).

Ik had niet zo veel zin in dit fort omdat het nagebouwd was en ik niet bijster veel interesse heb in de Romeinen. Maar ik trad een schaduwrijke zaal binnen in het complex en daar stond een groot scherm en liep een oude meneer rond die me aansprak en vervolgens een ouderwetse maar zeer boeiende diashow gaf over het fort. De bevlogenheid waarop deze meneer vertelde over wat hier al die eeuwen geleden allemaal had afgespeeld maakte dat mijn enthousiasme alsnog gewekt werd maar ik kan er dus helaas niet zo heel veel meer van navertellen omwille van dat slechte geheugen van me.

Een paar maanden voor mijn bezoek aan Duitsland in augustus jongstleden was ik gestart met een cursus Duits op Duolingo. Ik heb nooit Duits geleerd en het was een zeer aangename en motiverende ontdekking dat ik, die altijd zo'n slechte punten had op school voor Frans en Engels, toch in staat was om een voor mij nieuwe taal te leren. Want na enkele maanden bleek ik al in staat om de info die deze meneer bij zijn dia's gaf zowat helemaal te begrijpen. In het Duits! Nu had ik hem wel op voorhand verteld dat ik pas Duits leerde en nog niet zo veel kende en hij paste zijn taalgebruik daarom wat aan. Maar ik vond het zeer fijn om zijn uitleg te kunnen begrijpen want dat had ik eerlijk gezegd niet verwacht. Het is altijd plezant om meer te kunnen dan je dacht, niet waar ;) . 

Het fort is volledig nep maar wel waarheidsgetrouw nagebouwd. Als je de replica ziet zou je kunnen concluderen dat het toch wel érg fake gedaan is omdat de stenen duidelijk op de muren zijn geschilderd. Maar dat blijkt juist erg authentiek te zijn want ook toen waren de stenen niet echt en op het hout geschilderd. Zo gaf het fort de indruk sterker te zijn dan het eigenlijk was. 

De oorspronkelijke forten werden bevolkt door Romeinse soldaten die de omgeving in de gaten moesten houden. En in deze replica zie je hoe ze daar toen leefden. Je kan slaapzaaltjes zien, en de binnenplaats en ateliers en kledij en nog veel meer. En in het restaurant kan je gerechten eten die ook in die tijd op tafel kwamen. Ik vond de soep er bijzonder lekker ruiken, maar wij hadden net gegeten en dus hebben we er niet van geproefd.

De romeinse soldaten waren overigens op de moment van hun dienst nog geen echte Romeinen want gewoon leden van de plaatselijke bevolking. Maar na hun dienst werden ze wel Romein en dat was interessant want dat ging gepaard met een hoop privileges. 

We liepen er geen uren rond en door de passievolle info die we er kregen heb ik er meer van genoten dan ik had verwacht!

Ben je in de buurt? Dan is een bezoekje aan dit fort geen verspilde tijd! Je vindt alle info op hun website. 

Meer blogartikelen over bezoekjes aan Duitsland via deze tag of op deze pagina.