Parijs: 4 dagen in 5 foto's in april 2024

Met de kerstperiode was het er helaas niet van gekomen om naar Parijs te treinen. Nochtans een goede gewoonte die ik me de laatste jaren eigen heb gemaakt. Maar het voelde toen niet goed en het was de juiste beslissing. Maar nu was het ook overduidelijk de juiste beslissing om wél een paar daagjes te gaan. 

Ik spoorde half  april een lang weekend naar de lichtstad en genoot daar zo mogelijk nog meer van dan gewoonlijk. Ik ben ooit begonnen om daar elke dag een klein verslagje van uit te brengen op instagram en facebook. Ooit begon ik daarmee omdat iemand me vroeg wat ik dan eigenlijk zoal allemaal deed, zo op mijn eentje in Parijs. En ik ben dan blijven doen als ik in mijn uppie naar Parijs ga. Voor mezelf omdat ik dat fijn vind, maar ook omdat ondertussen een paar mensen daar ook naar vragen. 

Ik beperk me wel tot 5 foto's per dag, want ik heb geen zin om mijn tijd in Parijs door te brengen achter de pc ;) . Uitgebreider verslag van een aantal dingen kan je later lezen op mijn blog. 

Voor diegenen die niet meekijken op instagram, hier alle dagen op een rijtje: 

dag 1 - donderdag

Ik ben een paar daagjes in mijn uppie in Parijs en ik ga weer elke dag 5 foto's plaatsen met een verslagje wat ik zoal deed. Sommige mensen schijnen dat namelijk plezant te vinden en vragen daar naar 😉 . Vandaag dag 1.

Ik wilde naar een museum en gaan eten in la Coupole en ik zocht nog iets voor ervoor. Toen bedacht ik me dat gezien de tijd van het jaar Jardin de Luxembourg misschien vol bloesems zou staan en vermits dat niet zo ver was van het museum waarvoor ik een ticket had gereserveerd om half 5, dook ik de metro in richting Jardin . Helaas pindakaas niet zo veel bloesems, maar wél frisgroene blaadjes en veel bloemetjes in de perken. 

Ik at er een zeer lekkere salade niçoise, en zette me even in een stoeltje aan een fontein en toen stapte ik verder naar Fondation Cartier.

Daar zag ik werken van 3 verschillende kunstenaars, allemaal uit natuurlijke materialen gemaakt en vele van de werken zeer fragiel. Het allermooiste vond ik de zwarte bijna onzichtbare werken die in de kelder hingen. Op de foto zie je daarvan een detail.

De altijd prachtige tuin van het museum was zo mogelijk nog mooier als anders, met zijn vele bloemetjes overal tussen het groen. 

Ik had alweer honger dus wandelde ik richting la Coupole, en daarbij passeerde ik zoals altijd het mooie steegje vol pastelkleurige huisjes (passage d'enfer). Ik besloot er niet te blijven fotograferen (nam er maar 2) want ik heb dat eerder al zeer uitgebreid gedaan.

Eindigen deed ik in La Coupole met een, eerlijk toegegeven, copieuze maaltijd. Af en toe mag dat.

Voila. Ik ben trouwens zeer zeer blij dat ik nog eens in Parijs ben merk ik. Doet me veel deugd!

dag 2 - vrijdag

Van uw reporter ter plaatse:

In Parijs bleek vandaag de zomer al te zijn gearriveerd. Uw reporter sleurde een hele dag een trui mee in haar rugzak maar heeft heel de dag - en dat was tot ver na zonsondergang - rond gelopen zonder jas of trui. Dat mooie weer bleek ook in haar thuisbasis de dag wat extra vreugde te hebben gebracht, maar Antwerpen is Parijs niet wat die laatste toch een extra troef geeft.

Om rond te dolen in een stad is het handig een doel te hebben dus besloot ik nog wat galeries en passages te bezoeken. Afgelopen zomer was ik al eens begonnen in het opzoeken van zoveel mogelijk passages en ik was daar niet mee rond geraakt. De eerste die ik bezocht bleek een schot in de roos: passage Choiseul. Een overdekte straat vol met street food restaurantjes met eten uit heel de wereld, winkels vol kunstenaarsbenodigdheden en artisanaal gemaakte spullen van heel de wereld en een kunstgalerie waar ik heel sterke werken van 2  kunstenaressen (Adelaide Leferme en Josephine Ekedi) bewonderde en zelfs met 1 van beide op vraag van de galeriehouder - die vond dat mijn haar zo mooi bij de kunstwerken paste - op de foto ging.

met Josephine Ekedi

Ondertussen hongerig at ik ergens een salade en daar had ik achteraf spijt van. Niet dat hij niet lekker was, maar parallel met de galerie lag Rue Sainte-Anne en dat blijkt een straat vol vooral Japanse restaurants en winkeltjes te zijn. Ik meanderde winkel in winkel uit, haalde af en toe mijn portefeuille boven (géén kommetjes, wél stokjes) en belandde tot mijn eigen verrassing ineens in de tuin van Palais Royale.

Ik had voorzien om vanavond naar Palais de Tokyo te gaan - zeer handig dat dat zowat elke dag tot middernacht open is - dus sprong ik op een al overvolle en zeer warme bus. 

Ik wilde er een uurtje of 2 doorbrengen maar het museum verraste me weer eens met een aantal zeer sterke werken. 
Mijn absolute favoriet was het samenwerkingsverband tussen MOHAMED BOUROUISSA en een aantal Gazanen (de Hawaf community) wat resulteerde in een 'immersive installation' waarin het verhaal - in een loop, het begin was ook het einde - werd verteld van een tijger die de mensenwereld betreed. Ik kon nog net mijn tranen bedwingen en dat gebeurt me niet snel.

Dat uurtje of 2 duurde langer dan ik verwachtte en om half 9 was mijn maag zo boos dat ik besloot maar de brui aan de kunst te geven en in het straatje ernaast te gaan dineren in een restaurant dat ik daar een paar jaar geleden eens ontdekte.
Dat bleek bijna propvol maar als ik beloofde binnen een uur weer weg te zijn zodat de tafel naar de volgende kon gaan die dan gereserveerd had, mocht ik mijn voetjes er toch onder tafel schuiven.

Na nog een blik te hebben geworpen op de indrukwekkend verlichte Eiffeltoren, dook ik weer de metro in zodat ik nog snel verslag zou kunnen uitbrengen van deze dag.Bij deze opdracht volbracht!

dag 3 - zaterdag

De te vroege zomer zette zich door waardoor uw reporter ter plaatse deze keer besloot om niet meer heel de dag met een trui of andere overbodige kledingstukken rond te zeulen en haar bovenkledij met lange mouwen inruilde voor een exemplaar met korte mouwen. Bleek dat nog altijd te warm zeg! Lotgenoten met hetzelfde geslacht en van dezelfde leeftijd en omvang begrijpen me wellicht onmiddellijk ... .

Ik had een tijdje geleden reclame gezien voor inkt in de kleur van de daken van Parijs (#nosponsor) en besloot om van het vinden van zo'n potje inkt vandaag het doel te maken. Ik had gisterenavond al wat gegoogled en wat potentiële verkopers gevonden (bizar hoe moeilijk dat was) en met dit plan dook ik de overvolle metro in richting Le Marais. 

In de eerste winkel waar ik het hoopte te vinden, ving ik bot en dus was ik er snel weer buiten. De inkt was namelijk maar een manier om richting te geven aan mijn ronddwalen en rondhangen in de zaterdagse drukte van het grote BHV warenhuis was dus écht niet mijn doel vandaag.

Toen ik de eerste street art tegen kwam, kreeg ook mijn kunst- en fotografieminnend hart een doel voor vandaag. Ik had me op voorhand voorgenomen minder foto's te maken tijdens mijn huidig tripje naar Parijs en dat was al goed aan het mislukken maar nu had ik een plan: alleen street art fotograferen. En dat is me min of meer gelukt. 

Ik kwam echt pareltjes tegen, onderweg naar de volgende potentiële verkoper van de inkt. Die was gelegen in een passage en deed daardoor ook nog eens mee aan mijn doel van gisteren. De vriendelijke verkoopster van het winkeltje had de inkt in voorraad en bleek het heel plezant te vinden dat ik daar zo opgetogen over was. 

Geen doel meer hebbend besloot ik nog een passage te zoeken na eerst zorg gedragen te hebben voor mijn lege maag met een grote kom noodle soep. Al zoekend naar passage de l'Ancre botste ik op nog een ander exemplaar en dat bleek een schot in de roos: Ik zag een grote poort met daarachter een steeg. De doorgang van de poort was beschilderd met fantastische street art, echt van boven tot onder, in zwart en wit en een toets oranje. 

Verder op in de steeg ontdekte ik een galerie met toffe collages van een anonieme kunstenaar .

Het was eerlijk gezegd niet het beste plan om op 1 van de eerste warme zaterdagen van het jaar naar Le Marais te trekken. Het was er pokkedruk en dat werkte na een tijdje toch wat te hard op mij in. Dus besloot ik ergens een koffietje te gaan drinken en er een vroeg avondje in mijn verblijfplaats van te maken. Ik vond een heerlijk rustig terrasje met zicht op een parkje en een kerk en omdat de deur open stond, sprong ik daar ook nog even binnen alvorens weer de ondergrond in te duiken. Het bezoekje aan de kerk was snel voorbij want er was net een mis aan de gang en ik wilde niet storen. Ik kocht onderweg nog een baguette om als avondeten met een portie kaas te dienen en nu zit ik wat in stilte na te genieten.

Voor morgen twijfel ik nog: de drukte van les puces de st Ouen of de drukte van Montmartre? Wat zal ik doen?

dag 4 - zondag

Ook vandaag was het een iets te lekker weertje voor de tijd van het jaar. Niet meer zo warm als gisteren, maar wel nog altijd een t-shirtdag. Ik heb effe getwijfeld over wat ik vandaag zou gaan doen maar echt lang moest ik niet nadenken: ik verkoos ronddwalen door Montmartre boven de Puces de st Ouen want in dat eerste geval kan ik snel drukte vermijden als ik dat wil en optie 2 is onvermijdelijk zeer druk. 

Dus stapte ik na de middag op mijn gemak de deur uit en begon te wandelen. Ver moest ik daar niet voor gaan want ik verblijf in Montmartre, maar ik wilde op zoek naar toffe street art en dan moest ik toch naar het meer toeristische stuk van dit arrondissement.

Ik vond wat ik zocht: veel street art. Maar ik had niet anders verwacht. En ik vond ook wat ik eigenlijk niet wilde: heel veel volk, vooral aan de Sacre Coeur. Maar ik begin het daar al een beetje te kennen en dus draaide ik al snel ietwat rustigere straten in. 

Tegen een uur of 6 - net toen ik in mezelf aan het overwegen was waar ik zou gaan eten want mijn maag protesteerde - liep ik op mijn lievelingscafé op in die buurt (le progrès) en daar ben ik met een natje en een droogje toch een behoorlijke tijd blijven plakken. Daarna zwierf ik nog wat rond tot ik terug uitkwam op de plek waar ik vertrokken was. En hier zit ik nu, spijt te hebben dat het alweer voorbij is maar toch ook blij te zijn om weer naar huis te gaan. Ja, die 2 dingen gaan echt samen bij mij!

Dat ik op korte termijn al een nieuw tripje naar hier heb vastliggen, maakt dat ik alvast een plezant vooruitzicht heb 😉 .

Meer Parijs op deze pagina.