Moois van ' M(i)e': Metz: het station en Avenue Foch

De bij uitstek mooiste straat in Antwerpen is de Cogels Osylei vlakbij Berchem station. Het is een kasseistraat met aan beide kanten ene hele rij aan prachtige statige Art huizen.

Ik zou er eigenlijk eens een fotosessie moeten gaan doen... . Ooit doe ik dat, beloofd!

Ik kwam als kind vaak in 1 van de prachtige belle epoquehuizen in die straat. Een collega van mijn vader woonde er met haar man en de zoon des huizes was een vriendje van ons. We gingen er regelmatig me veel plezier gingen spelen. Ik herinner me de hoge plafonds en de inkomhal met trap die op zijn eigen al een hele familie kon huisvesten.

De eigenaar van het huis kocht het huis toen voor een appel en een ei want niemand wilde er wonen. Eigenlijk stond de straat zelfs op de planning om afgebroken te worden maar een aantal wakkere burgers staken daar een stokje voor door er actie rond te voeren en maar goed ook. Vele prachtige gebouwen hebben de sloopwoede in de jaren 70 en 80 niet overleefd maar deze straat gelukkig wel.

toren onderweg naar Avenue Foch

Het waren de hoge plafonds die maakten dat de huizen niet erg populair waren want die zorgden voor torenhoge verwarmingskosten. Maar ondertussen is het tij gekeerd en zijn de huizen zo duur geworden dat ze niet meer te betalen zijn. Een paar decennia geleden waren ze naar wat ik me nog herinner erg in trek bij rijke Japanners. Geen idee wat die daar allemaal kwamen doen en of zij er effectief kwamen wonen (ik denk het niet eigenlijk).

Na mijn speeldates in mijn kinderjaren, werd deze straat later deel van mijn leven omdat ik zelf ook in deze wijk kwam wonen. Ik kwam nu vooral regelmatig voorbij deze huizen op weg naar het station.

Er staan in de wijk - Zurenborg - trouwens nog meer prachtige huizen. Ik woonde zelf samen met mijn ouders in een ander (veel eenvoudiger maar nog steeds erg mooi) oud herenhuis in de wijk en had het er erg naar mijn zin. Maar toen ik alleen ging wonen, was de wijk al onbetaalbaar geworden voor de jonge schoolverlater die ik op die moment was. Ooit was zurenborg de wijk van de niet zo kapitaalkrachtige kunstenaars en hun entourage, maar de mooie huizen, de plezante sfeer en het dorpsgevoel trok meer kapitaalkrachtige bewoners aan en nu is niet alleen de Cogels Osylei onbetaalbaar voor de doorsnee mens, maar bij uitbreiding zowat heel de buurt er rond ook.

Soit, een hele intro over een straat die niks met Metz te maken heeft, maar dat allemaal om te vertellen dat Metz zijn eigen Cogels Osylei heeft.

Voor mijn lief en ik tot in deze straat geraakten, passeerden we eerst nog even het ook bijzonder mooie station van Metz en het grote oude postgebouw.

Deze 2 gebouwen gaven alvast een voorproefje op de schoonheid die we in Avenue Foch zouden zien want het station is zowel van binnen als aan de buitenkant rijkelijk gedecoreerd en ook het postgebouw is aan de buitenkant zeer mooi.

Avenue Foch heeft op vlak van 'straat' meer grandeur dan de niet zo brede Cogels Osylei. Het is een brede laan met groene middenberm en beter begaanbaar wegdek dan de kasseien in de Berchemse straat.

Aan de éne kant van de straat hebben de huizen allemaal een klein voortuintje, aan de andere kant sta je als bezoeker met je neus vlak tegen de buitengevels van al dat schoons.

Elk gebouw is een uitgebreid onderzoek waard want deze huizen barsten van de sierlijke details.

Er waren Egyptisch geïnspireerde huizen en huizen met engeltjes en met dieren en met slingerende planten ... . Draken en drakenvangers - de mascotte van Metz, je komt er overal draken tegen - zijn ook op deze gevels ruim vertegenwoordigd.