opinie: over racisme en cancelcultuur maar vooral over hypocrisie

Ik hoop dat deze tekst zowat alles bevat wat ik wilde zeggen want hij komt er in 1 geut uit. Soms zit het me zo hoog dat dat moet. Overigens is die geut vooral een noodzaak om van wat gal af te geraken, want ik verwacht niet dat ik er veel mee verander. Maar soms moet een mens zijn gal kunnen spuwen ....

Dus hier gaan we:

Onlangs verschenen in de stad overal billboards met dringende oproepen aan de burgers: "zie je ergens discriminatie, reageer altijd". Op facebook werd ik via een enquête aangemaand te testen wat voor type van 'reageerder' ik ben als ik geconfronteerd word met discriminatie. Via mijn werkgever kreeg ik de vraag om samen met alle andere personeelsleden stickers tegen discriminatie op onze laptops te kleven. Het was duidelijk: er was veel geld en inspanning geleverd om de Antwerpenaar te motiveren om racisme niet te tolereren. De actie in kwestie ging uit van het Antwerpse stadsbestuur en het was er eentje die op mijn waardering kon rekenen.

Dat het nodig is om op te roepen om te reageren op de vieze bagger die racisme en discriminatie is, werd pas nog eens mooi zichtbaar toen Dalilla Hermans ( "Mom, author, illustrator, playwright, podcasthost, teacher, tired " zoals ze zelf zegt op haar instagramaccount) na een strenge selectie uitgekozen werd als diegene die de Brugse kandidatuur voor Europese Culturele Hoofdstad mag trekken. Heuglijk nieuws vond ik, want Dalilla is duidelijk getalenteerd, heeft de vinger aan de pols van wat deze huidige tijd nodig heeft en is gewoon een fijn mens. Maar lang duurde de vreugde niet. De boodschap en vooral de vrouw werden bedolven onder een georkestreerde baggercampagne vol racisme.

Ik was al op zoek hoe ik kon doen wat mijn stadsbestuur me had opgedragen, toen ik van verbazing van mijn stoel viel. De burgervader van diezelfde stad vertelde op TV  dat ook hij vond dat de kandidate die het beste uit de procedure was gekomen voor deze taak, omwille van haar meningen niet de geschikte persoon was om deze opdracht uit te voeren. Ik heb hem daarbij niet zien reageren op de racistische bagger die ze over zich heen had gekregen.

De burgermeester van Antwerpen publiceerde onlangs een boek over "woke", een begrip dat ik hem op het desbetreffende TV-programma een nogal  bijzondere invulling hoorde geven. De andere gast in het gesprek had duidelijk een andere visie over wat dat begrip  inhoudt (ik ook trouwens). 1 van de problemen die de burgervader aan  "woke"  - meer bepaald zijn versie van het begrip - ziet plakken is de zogenaamde "cancelcultuur". 

Nu heb ik in mijn stad de laatste tijd wel wat gezien op vlak van cancelcultuur: we hebben het gedicht gehad van de stadsdichters dat door de schepen van cultuur werd gecanceld en die deed dat daarna nog eens fijntjes over met de portretten van Mous Lambarat die in de Arenbergschouwburg waren gehangen. Ik heb de burgervader toen niet horen reageren op zijn schepen dat dat cancelen echt niet kon.... 

Conclusie: De burgervader die een boek schreef over woke en die cancelcultuur wil vermijden én die leider is van een stadsbestuur dat zijn burgers oproept om altijd te reageren tegen racisme, zou Dalilla Hermans ondanks dat ze als beste uit de procedure kwam omwille van haar meningen niet deze functie geven én vond het niet nodig om te reageren op de racistische bagger die ze over zich heen had gekregen..... 

Hoe vies is da .... . 

Ik wil een andere burgervader.

En ik wens Dalilla al mijn steun toe en veel succes met haar functie. Ze gaat dat goed doen! Ik ben er zeker van!