Bouillon: het kasteel van Bouillon

Hoog boven de vallei waarin het stadje Bouillon zich uitstrekt aan de oever van de Semois, ligt het kasteel dat ooit toebehoorde aan oa Godfried van Bouillon. De aanwezigheid van dit kasteel was de reden waarom mijn lief en ik onlangs Bouillon uitkozen als bestemming voor een weekendje weg. 

Een bezoekje aan het kasteel stond dus zeker op de agenda.

We konden het kasteel bij aankomst in Bouillon alvast langs de buitenkant bewonderen want het is van zowat overal in Bouillon zichtbaar. 

Het werd zeker en vast als oriëntatiepunt gebruikt in de tijd dat google maps nog niet bestond. Er is echt moeilijk naast te kijken.

De binnenkant van het kasteel was best spannend: we ontdekten een resem gangetjes en deuropeningen, sommigen zo laag dat zelfs ik moest uitkijken om mijn hoofd niet te stoten, onverwachte trappen, waterputten, bruggetjes, en vooral veel uitkijkposten.

Want dat uitkijken was de belangrijkste functie van het kasteel. 

Terwijl ik er rond liep,  bedacht ik me dat het ondanks zijn grandeur geen aangename plek moet zijn geweest om te leven. 

Het is er namelijk heel vochtig, kil en donker.

Maar wonen was niet echt de functie van het kasteel; het had militaire doeleinden en moest zorgen voor de verdediging van het land er rond tegen ongenode gasten. Er werden vooral militairen gestationeerd.

Dat het militaire doeleinden diende, was ook duidelijk aan de specifieke functies van bepaalde ruimten: zo waren er een vergeetput, een martelkamer en verschillende gevangeniscellen. Ik denk niet dat daar veel mensen levend zijn uitgekomen.

vergeetput

martelkamer

In normale tijden is er op de binnenplaats van het kasteel ook een roofvogelshow te zien. Maar door corona was dat nu niet het geval.

Ik weet niet of ik dat zo erg vind: ik hou van vogels, maar ik vind het toch minder tof om ze kunstjes ter ons vermaak te zien doen.

Tot mijn vreugde wel in grote getale aanwezig: speels in de lucht ronddartelende zwaluwen die hun onderkomen hadden gevonden ergens in de vele kieren en spleten van het kasteel. Ik hou van zwaluwen, maar bovenal is hun aanwezigheid ook een teken dat de lente écht begonnen is.

weerspiegeling in de diepe waterput

De geschiedenis van het kasteel werd hier en daar geïllustreerd door stoffige en ietwat gedateerde poppen die belangrijke gebeurtenissen en personen uitbeelden én door gebruiksvoorwerpen uit die tijd. 

Op het einde van het bezoek aan het kasteel is nog een klein museum ingericht met als thema 'van de pen tot de pc'. 

inktpotten

inktpotten

Er liggen allerlei gebruiksvoorwerpen die doorheen de geschiedenis gebruikt werden om te schrijven en er is ook een klein klaslokaaltje ingericht met materiaal uit de eerste helft van de 20ste eeuw.

Daar werd ik lekker nostalgisch van want ik herkende pennen en potloden die ik zelf ook nog gebruikt heb maar die tegenwoordig niet meer te krijgen zijn (een oranje bic bijvoorbeeld! Of een ouderwets typemachine, dat heb ik ook nog gehad!)

En helemaal op het einde hangt er ook nog een tijdelijke tentoonstelling van zijdedoeken die beschilderd zijn met taferelen uit het leven van Godfried Van Bouillon. 

Wil je er ook eens naartoe. Op deze webpagina vind je alle info!

Meer blogartikelen over ardeense plekken via deze tag ...