Een week voor het einde van mijn vakantie had ik al een eerste aanzet geschreven tot deze blogpost: "Ik wou dat het anders was maar de vakantie van dit jaar hoorde voor mij niet bij de hoogvliegers. Er waren goei momenten hoor, maar vooral op het einde liep het allemaal wat mis.Niet mis met heel erg zware dingen, maar gewoon de éne pech na de andere onvoorziene en/of onwelkome gebeurtenis." schreef ik toen. En dat was precies hoe ik het op die moment aanvoelde.
Maar ik had nog een week te gaan en daar hoorde een paar dagen Londen bij en ook al vertrok ik een beetje tegen mijn zin omdat ik vooral behoefte had aan rustig thuis wat huismussen, het bleek net de activiteit te zijn die mijn gevoel over mijn vakantie veranderde. Want Londen was fijn. En mijn vakantie meestal ook.
Op een bepaalde moment leken mijn dagen wel een hindernissenparcours, vol pech en ambetantigheden.
Het begon allemaal op 1 van de laatste dagen in Parijs. Zo lang naar Parijs gaan ( 12 dagen) is heel plezant. Maar de laatste dagen word ik altijd heel erg moe en overprikkeld en snak ik terug naar wat huismussen in mijn eigen hol.
Ik was dus al goed moe toen:
- een oor van mijn bril af brak. De opticiens die ik op google maps in de buurt had opgezocht bleken allemaal in verlof. Maar plakband uit de verbanddoos van mijn logeeradresje loste het vervolgens op tot thuis.
- ik een dag of 3 voor mijn vertrek naar huis bericht kreeg van mijn huisbaas dat ze eindelijk na maanden de vensterbank en raamomkastingen zouden komen installeren....... de ochtend nadat ik 's nachts zou thuiskomen van Parijs.... .
- ik de dag van mijn vertrek naar huis vaststelde dat de lader van mijn vervangsmartphone het niet meer deed, die bijna leeg was en ik die toch echt nodig had voor mijn treinticketten. Maar gelukkig waren de smartphonewinkels niet in verlof.
- ik een half uur voor de taxi arriveerde om me naar Gare du Nord te brengen ik op mijn kousen in de gang stond zonder bagage, deur achter me gesloten en sleutel binnen op de deur... . Ge wilt niet weten hoe hard ik vloekte toen ik die deur achter me hoorde dicht vallen. Maar er was een slotenmaker in de straat die dat allemaal op tijd oploste voor 100 euro.
- ik 's nachts om half 12 thuis kwam, zwaarbeladen en heel moe en nog wat bibberig van de toegevallen deur en vervolgens slechts een stukje van de deur van mijn appartement zag achter de berg materiaal die de werkmannen er voor hadden gezet. Ik ben met veel moeite door een spleet in de rommel gekropen, heb de deur geopend en heb mijn bagage over een hoop zakken doorheen een stelling die in mijn afwezigheid voor de gevel gezet was via het raam naar binnen gekregen.
- ik vervolgens om 8 uur 's ochtends 5 mannen in mijn appartement kreeg die mijn huis gewoon overnamen met lawaai en chaos en wolken stof ....
- .... waar ik geen voorzorgen tegen had genomen want mijn huisbaas had me op mijn vraag verzekerd dat dat niet nodig was want 'die mannen werken heel proper'. Waardoor mijn open boekenkast, al mijn planten, mijn bureau vol creamateriaal en alles wat er in de living stond onder een laag stof verdween ...
- ik de dagen daarna dan maar in het kuisen vloog...
En toen waren mijn geplande recuperatiedagen voor Parijs voorbij en vertrok ik nog meer overprikkeld dan toen ik thuiskwam richting Londen met mijn lief ... .
Maar dat bleek dus goed. Ik had 5 fijne dagen in Londen. Mijn lief heeft misschien iets meer dan anders last gehad van gezaag van ondergetekende (sorry daarvoor ;) ) en het vroeg allemaal net wat meer van me dan in betere omstandigheden, maar de voorlaatste dag van mijn vakantie kwam ik moe maar voldaan terug thuis met een hoofd vol nieuwe avonturen in een proper huis dat weer helemaal als dat van mij aanvoelde.
En nu ben ik weer helemaal klaar om jullie te bombarderen met een reeks blogjes over mijn vakantie met als onderwerpen onder andere mijn bezoek aan Watou, nog wat zelfgemaakte macraméplantenhangers , een boottochtje op de Nete in lier, een hoop verslagjes van mijn tripjes naar Parijs en Londen en nog veel meer.
Voila,
Meer heb ik voorlopig niet te vertellen.
Maar ik ben wél benieuwd: hoe was jullie zomer eigenlijk?
Maar dat bleek dus goed. Ik had 5 fijne dagen in Londen. Mijn lief heeft misschien iets meer dan anders last gehad van gezaag van ondergetekende (sorry daarvoor ;) ) en het vroeg allemaal net wat meer van me dan in betere omstandigheden, maar de voorlaatste dag van mijn vakantie kwam ik moe maar voldaan terug thuis met een hoofd vol nieuwe avonturen in een proper huis dat weer helemaal als dat van mij aanvoelde.
En nu ben ik weer helemaal klaar om jullie te bombarderen met een reeks blogjes over mijn vakantie met als onderwerpen onder andere mijn bezoek aan Watou, nog wat zelfgemaakte macraméplantenhangers , een boottochtje op de Nete in lier, een hoop verslagjes van mijn tripjes naar Parijs en Londen en nog veel meer.
Voila,
Meer heb ik voorlopig niet te vertellen.
Maar ik ben wél benieuwd: hoe was jullie zomer eigenlijk?
Kom maar op met je verhalen. Ik ben heel nieuwsgierig naar je avonturen.
BeantwoordenVerwijderenJe zult op je wenken worden bediend!
VerwijderenJammer dat je op je laatste dagen in Parijs en ook bij thuiskomst zoveel pech had. Gelukkig dat het allemaal goed gekomen is.
BeantwoordenVerwijderenIk ben benieuwd naar je verhalen en je foto's!
ja, vind ik ook!
VerwijderenOoooooo, wat een drama's allemaal. Ik zou toch zoooooo ontzettend boos zijn geworden op die werklui. Asociaal gewoon.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig dat je het achter je hebt kunnen laten en toch met een goed gevoel op je vakantie terugkijkt.
Ik was eigenlijk vooral boos op mijn huisbaas omdat hij me verkeerde info had gegeven en omdat hij wist wanneer ik op vakantie ging en dat dan op die moment plande ;) .
Verwijderen