Antwerpen: de zoo: groene amfibieën en voorhistorische reptielen

Mijn mama heeft al jaren een zoo-abonnement en sinds ik er ook eentje heb spreek ik vaak met haar daar af. Ik hang daar dan niet meer zoals vroeger een hele dag rond, maar we pikken er wat diertjes uit die we gaan bezoeken en tussendoor verwennen we onszelf met een taske koffie.

Vaak gaan we naar dezelfde dieren kijken: de pelikanen, de olifanten, en de nijlpaarden bijvoorbeeld. Maar de laatste keer dat ik er met mama was troonde ik haar mee naar het reptielenkot.  

Bleek namelijk dat ze daar zo weinig komt dat ze helemaal vergeten was dat daar een stukje oerwoud is waar je in de hitte tussen de vogeltjes en de kameleons loopt.

Alleen, toen we daar binnen stapten was er geen kameleon te zien. We keken onder de planten en bij het eten, maar niks te zien.

Toen we er bijna door waren (dit stukje zoo is een lange smalle serre met een paadje in het midden) sprongen we na het horen van een plof achter ons een meter de lucht in van"t verschieten. Bleek dat de kameleons allemaal boven ons zaten en eentje had zich wat onhandig naar beneden laten vallen. 

Eens beneden zie je ze in slow motion het paadje bewandelen of oversteken, de kirrende bezoekers vakkundig negerend. Ze zijn dat duidelijk gewoon :).

We zagen ook een aantal terrariums met kleine amfibietjes en reptieltjes. Daartussen zit ook ergens een piepklein schitterend groen kikkertje met prachtige ogen.

Daar kan je makkelijk mooie foto's van maken. Alleen al omdat hij zo mooi is natuurlijk. Ik zet dan mijn fototoestel in macrostand (da's het tulpje), zoom de lens uit en zet eventueel de belichting wat donkerder. En dan is het een kwestie van adem inhouden en met zo weinig mogelijk beweging op de knop te drukken om een foto te maken. 

Dan zijn er nog de schildpadden. De laatste keer dat ik er was, bleek er een heel gedoe gaande onder water. Ik vrees dat er een loops wijfje tussen zat en die werd belaagd door een horde wellicht mannelijke soortgenoten. Dat had een hoop gewemel onder water tot gevolg alwaar ik foto's van trachtte te maken die vervolgens niet zo goed gelukt bleken. Maar ik heb wel genoten van het schouwspel. 

Er zijn ook nog salamanders en krokodillen en slangen. Maar die laatsten slaan we over want mama houdt niet van slangen. 

Ik prefereer dan weer om de reusachtige kakkerlakken aan me te laten voorbij gaan. Want van zo'n hoop opéén zittende kakkerlakken krijg ik echt de kriebels! 

Meer blogrtikelen over de zoo hier...