Antwerpen: in de zoo: vogels van allerlei pluimage

Dat vogels voor mij de zowat meest gefotografeerde modellen zouden zijn van alle dieren in de zoo had ik op voorhand toch niet kunnen bedenken. 

Maar als ik zie welke plaatjes ik allemaal schiet, blijkt dat toch echt zo te zijn.

Ik ben de laatste tijd nogal gefascineerd door vogels stel ik vast. 

Zo hangt er in mijn voortuin een voederhuisje waar dit jaar extra veel gevederde vriendjes op af komen. En telkens als ik een blik naar buiten werp en er weer eentje zie druk doen in mijn perenboom - zowat elke keer als ik buiten kijk dus - maakt mijn hart een sprongetje van geluk.

Als ik daar wat grondiger bij stil sta merk ik dat ik bijzonder blij ben dat ik iemand blijk te zijn die van zo'n kleine dingen gelukkiger word. 

De wereld kan zo lelijk zijn, er gebeuren zo veel vreselijke dingen en ik heb een tegenwicht nodig om me daarin staande te houden. 

Mijn vogelvriendjes helpen daarbij.  

Ook in de zoo zijn er heerlijke vogels. 

Al kijk ik er daar met meer gemengde gevoelens naar. 

Een vastsstelling die ik trouwens zowat elke keer blijk te maken als ik over mijn bezoekjes aan de zoo vertel.

Vogels hebben namelijk plaats nodig en zouden niet in kooitjes moeten zitten. 

Gelukkig doet de zoo daar wat meer inspanning rond.

Zo hebben de vogels die in 'de savanne' verblijven al een pak meer plaats dan hun lotgenoten een beetje verderop in de kleine getraliede hokken. 

En de zoo van Antwerpen blijkt deel uit te maken van een kweek- en uitzetprogramma wat betreft de gieren en dat komt de gierenpopulatie op onze aardbol alleen maar ten goede.

Maar toch: ze zitten wél achter tralies en als je ze fotografeert slaat dat eens zo hard in je gezicht omdat je erg veel moeite moet doen om doorheen de tralies te fotograferen waardoor je ze niet kan negeren.

Doorheen de tralies fotograferen is een kwestie van mikken. 

Ik sta op een afstandje, zet mijn zoomlens helemaal uit en zoek tot ik door de tralies heen een mooie foto heb. 

Dat lukt trouwens alleen bij vogels die stil zitten. Al fotograferend heb ik vastgesteld dat veel vogels enorme zenuwpezen zijn en echt geen seconde stil staan. In de regel lijkt het wel 'hoe kleiner hoe drukker'. 

Mijn favoriete vogels in de zoo blijven vooralsnog de pelikanen. Ik vind ze mooi, indrukwekkend, ontroerend en grappig. En gij? 

meer foto's uit de zoo...