Moois van ' M(i)e': Parijs: de wijngaard en het museum van Montmartre

Google Maps is toch een gerief zenne! Ik heb geen smartphone, maar wel een minitablet. En daarmee is het gesukkel met papieren landkaarten voor mij tot mijn grote opluchting voltooid verleden tijd.

Google Maps is namelijk ook offline bruikbaar - dus ook op mijn tablet - , zeker als je je route op voorhand ingeeft.

En toch hé, toch geraak ik dan soms nog niet waar ik moet zijn.

Dat had ik weer voor toen ik besloot eindelijk de wijngaard van Montmartre te gaan zoeken. Ik had al vaak gehoord dat er een wijngaard in Montmartre is maar ondanks het feit dat ik daar toch al regelmatig heb rondgelopen, was ik die nog nooit tegengekomen.

Dus trok ik met Google Maps op mijn tablet in de aanslag op pad om vervolgens na een tijdje wat zielig te staan ronddraaien op een kruispunt, zelfs mét map niet in staat uit te vissen welke kant ik op moest.

Een vriendelijk oud Parijs meneerken zag me zo sukkelen en vroeg me of hij me kon helpen en zo geraakten we aan de praat. Ik bleek vlakbij de wijngaard te zijn en het meneerken bleek wel eens in België te komen en kon daardoor een paar woorden Nederland zoals 'astemblief' en 'manneken pis' . Altijd plezant, zo'n ontmoetingen :) .

De wijngaard van Montmartre bleek niet erg groot te zijn. Hij staat op een helling(kje), is omringd door een stevige muur en bovenaan de helling staat een groot wit huis.

En hij is niet toegankelijk voor publiek. Dat begrijp ik trouwens wel, want hij is zo klein dat ik vermoed dat er niet veel oogst zou zijn als er voortdurend bezoekers zouden rondlopen.

Het zou de enige overgebleven wijngaard in Parijs zijn en ook de oudste van Parijs, maar hier en daar heb ik ook al gelezen dat dat niet klopt.... . Maar wat ook de waarheid mag zijn, deze wijngaard is wel de reden waarom er elk jaar in oktober een groot feest is in Montmartre.

In oktober doen ze in Montmartre namelijk een groot wijnfeest. Er wordt dan veel gegeten en gedronken en er is een optocht en dit feest blijkt 1 van de grootste evenementen te zijn van Parijs.

Toen ik naast de muur van de wijngaard wandelde, hoorde ik tot mijn grote vreugde het druk getater en getjilp van een bende mussen.

In de buurt waar ik woon zijn er ondanks het vele groen nog maar bijzonder weinig mussen overgebleven. En ik vind dat zo'n gezellige vogeltjes. Dus speurde ik doorheen de draad rond of ik die vrolijke bende kon zien en ja hoor: zo'n rustig groen plekje in het midden van een drukke buurt blijkt voor mussen de uitgelezen plek om wat bij te kwetteren. Ze zaten in grote aantallen tussen de wijnstokken hun verhaal te doen.

Ik ontdekte dat je de wijngaard van Montmartre ook kan zien liggen vanuit het museum van Montmartre.

Dat museum ligt vlak achter de wijngaard en dus besloot ik daar eventjes binnen te springen...

In het museum vind je een allegaartje aan kunst en weetjes mbt Montmartre. Maar ik was - zo bleek - niet zo in de stemming voor een museum en zette me daarom al gauw met een heerlijke en heel betaalbare latte op hun terrasje in de binnentuin. Het was er lekker rustig en dat bleek wel helemaal waar ik zin in had.

Ik vond het museum zelf niet het meest boeiende museum van Parijs, maar die binnentuin is een relaxerend plekje.

Omdat ik nu toch in de buurt was, stapte ik daarna nog wat stoffenwinkels binnen en kocht ik nog wat van die heerlijke wol waar ik deze sjaal van maakte en ging daarna lekker dineren in 1 van mijn nieuwe favo adresjes in Parijs. Maar daar vertel ik misschien een volgende keer meer over....