Tja, als je deze tentoonstelling nog wilt zien, moet je nu onmiddellijk de trein opspringen en naar Parijs sporen. Want vandaag is het de laatste dag, morgen is ze onherroepelijk afgelopen.
Maar geen troost: als dit echt niet lukt kan je ook nog naar het Magrittemuseum in Brussel natuurlijk. Ik was daar trouwens zelf ook al eens, in 2011.
Centre Pompidou was er tijdens mijn vorige bezoekjes aan Parijs telkens overgeschoten.
Maar deze keer lukte het wel.
Ik was op zoek naar iets wat ik zou kunnen doen op kerstdag in de veronderstelling dat vele musea dan wellicht gesloten zouden zijn.
Maar Centre Pompidou was wel open. En tot vrij laat zelfs! Ideaal dus... .
Ik besloot wachtrijen te vermijden door op voorhand online een ticket te kopen.
Dat heb ik tijdens dit tripje een aantal keren gedaan en dat is zo gemakkelijk dat ik dat in de toekomst zeker nog zo ga doen.
Toch slaagde ik niet helemaal in mijn opzet: aan de ingang moest ik niet aanschuiven, maar aan de vestiaire was de rij best wel lang!
Centre Pompidou is enorm groot: ik heb niet alles gezien wat daar aangeboden werd. Ik bezocht de tentoonstelling van Magritte, bezocht een wat overbodige minitentoonstelling over Guust Flater in de bibliotheek van het museum en genoot vooral erg van de vaste collectie van het museum. Ik genoot ook van het uitzicht op nachtelijk Parijs vanuit de beroemde buizentraphal.
Maar er waren nog meer tentoonstellingen en er zijn ook cinemazalen en die liet ik voor wat ze waren want na enkele uren rondslenteren had mijn lichaam écht nood aan een stoel en een portie voedsel.
Ik had al wat werken van Magritte gezien in het museum in Brussel. Maar op deze tentoonstelling hingen ook werken die uit privécollecties komen. En Magritte blijft tof natuurlijk, ongeacht hoe vaak je zijn werken ziet.
Er waren blijkbaar wel meer mensen die kerstmis een geschikte dag vonden om een museum te bezoeken. Daardoor was de sfeer niet altijd even aangenaam en rustgevend om deze kunstwerken te kunnen bekijken. Een beetje minder volk had ik tof gevonden. Maar toch heb ik genoten. Ik hou namelijk van de humor en het surrealisme in de werken van Magritte.
Maar ik ben er nog altijd niet uit wat die bollen die in zijn werken veel voorkomen juist betekenen. Iemand een idee?
Magritte is een luttele 2 weken voor mijn geboorte overleden vertelt vriend google me. En hij was lid van de communistische partij!
Wil je ook eens naar centre Pompidou?
Alle info over dit museum vind je op hun website...
Maar als je werken van Magritte wil zien, kan je beter naar het Magrittemuseum in Brussel gaan... In Centre Pompidou zijn ze namelijk vanaf morgen weg...
Meer blogposts over Parijs via deze tag of op deze pagina...
Meer blogposts over musea via deze tag of op deze pagina...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Kan je niet reageren? Mail me! If you are unable to comment? Contact me!
bollekes.met.gaatjes.en.koordjes(at)gmail.com